Sevgili Babam,
Sana sonsuz minnettarım çünkü beni kemalist düşünceyle yetiştirdin. Küçüklüğümden beri evde sürekli kurtuluş savaşı hikayeleriyle büyüdüm ve o zamandan beri yabancılardan nefret ettim. Baba, biz Türkiye'nin ikinci kurtuluş savaşçılarıyız. Elbette ki hapislere atılacağız, kurşunlanacağız. Aynı birinci kurtuluş savaşında olduğu gibi. Ama asla bu toprakları yabancılara bırakmayacağız ve bir gün mutlaka onları yeneceğiz. Düşün baba, bugünkü hükümet sadece bizi hedef alarak işini gücünü bırakmış durumda. Çünkü bizden başka gerçek bir muhalefet kalmamış durumda ve hepsi kemalist çizgiden sapmışlar. Tarih önünde hüküm giymiş durumdalar ve biz onları tarihin çöplüğüne atmış durumdayız. Ya vatan ya ölüm!
Sevgi ve minnetle,
Deniz Gezmiş / 29 Ocak 1971
---
Baba,
Bugün radyodan askeri yargıtayın benim, Yusuf'un ve Hüseyin'in ölümümüz hakkındaki kararını öğrendim. Aşağı yukarı bu kararı bekliyordum ve bir değişiklik olmadı. Karara senin de fazla hayret ettiğini düşünmüyorum çünkü durum belliydi. Senin metanetini bozmayacağını umut ederim. Sağlığım ve moralim yerinde. Nasıl benim Türkiye'nin bağımsızlığını tekrar kazanacağından en ufak bir şüphem yoksa, bağımsızlık uğruna ölmenin anlamını kavrayacağına inanıyorum. Anamı teselli etmeyi unutmayacağını biliyorum. Kendine iyi bak. Anama ve kardeşlerime selamlar.
Oğlun,
Deniz / 10 Ocak 1972 / Mamak
---
Baba'ya yazdığı mektupta Mamak Cezaevi'nden şu dizeleri paylaşmıştı: "Biz ki, yarınıyız halkın umudu, yüz akıyız, hıncı, namusu şafakları, taa şafakları hey canım kalbim, dinamit kuyusu." Cezaevinden yazdığı mektupların sonunda söylediği "Ya vatan ya ölüm" sözü ise sonsuza dek rehberimiz olacak.
Yaşasın tam bağımsız Türkiye...
Sana sonsuz minnettarım çünkü beni kemalist düşünceyle yetiştirdin. Küçüklüğümden beri evde sürekli kurtuluş savaşı hikayeleriyle büyüdüm ve o zamandan beri yabancılardan nefret ettim. Baba, biz Türkiye'nin ikinci kurtuluş savaşçılarıyız. Elbette ki hapislere atılacağız, kurşunlanacağız. Aynı birinci kurtuluş savaşında olduğu gibi. Ama asla bu toprakları yabancılara bırakmayacağız ve bir gün mutlaka onları yeneceğiz. Düşün baba, bugünkü hükümet sadece bizi hedef alarak işini gücünü bırakmış durumda. Çünkü bizden başka gerçek bir muhalefet kalmamış durumda ve hepsi kemalist çizgiden sapmışlar. Tarih önünde hüküm giymiş durumdalar ve biz onları tarihin çöplüğüne atmış durumdayız. Ya vatan ya ölüm!
Sevgi ve minnetle,
Deniz Gezmiş / 29 Ocak 1971
---
Baba,
Bugün radyodan askeri yargıtayın benim, Yusuf'un ve Hüseyin'in ölümümüz hakkındaki kararını öğrendim. Aşağı yukarı bu kararı bekliyordum ve bir değişiklik olmadı. Karara senin de fazla hayret ettiğini düşünmüyorum çünkü durum belliydi. Senin metanetini bozmayacağını umut ederim. Sağlığım ve moralim yerinde. Nasıl benim Türkiye'nin bağımsızlığını tekrar kazanacağından en ufak bir şüphem yoksa, bağımsızlık uğruna ölmenin anlamını kavrayacağına inanıyorum. Anamı teselli etmeyi unutmayacağını biliyorum. Kendine iyi bak. Anama ve kardeşlerime selamlar.
Oğlun,
Deniz / 10 Ocak 1972 / Mamak
---
Baba'ya yazdığı mektupta Mamak Cezaevi'nden şu dizeleri paylaşmıştı: "Biz ki, yarınıyız halkın umudu, yüz akıyız, hıncı, namusu şafakları, taa şafakları hey canım kalbim, dinamit kuyusu." Cezaevinden yazdığı mektupların sonunda söylediği "Ya vatan ya ölüm" sözü ise sonsuza dek rehberimiz olacak.
Yaşasın tam bağımsız Türkiye...