Dini demokrasi, belirli bir dinin değerlerinin yasaları ve kuralları etkilediği bir hükümet biçimidir. Bu terim, dinin hükümet biçimine dahil edildiği tüm ülkelere uygulanır. Demokrasiler seküler veya dini olarak nitelendirilebilir. Demokrasinin tanımı siyasetçiler ve bilim insanları arasında tartışmalıdır ve farklı şekillerde yorumlanır. Bazılarına göre sadece liberal demokrasi gerçek demokrasidir, bazılarına göre din demokrasiyle bütünleştirilebilir, bazılarına göre ise demokrasi için din gereklidir. Ayrıca, siyasi liderlerin dindarlığı da demokrasinin pratikleşmesini etkileyebilir. Eleştiriler Dini demokrasinin önemli eleştirileri, seküler ve hukukçu bakış açılarından yapılan eleştirileri içerir. Seküler bakış açısından, din demokrasiye engel olur çünkü belli bir hukuki ve toplumsal prensipler kümesini uygular. Din ve devlet ayrılığı, özgürlüğü korumak ve eşitliği sağlamak için gereklidir. Birçok ülke, Amerika Birleşik Devletleri de dahil olmak üzere, dinleri yasal düzenlemelerine dahil ederken, seküler bir demokrasinin neyin kapsamına girdiği tartışılabilir. Hukuki bakış açısından, demokrasi köktendinci bir toplumda asla genel kabul göremez. Katı bir dini metin yorumu dışında kalan her şey reddedilir ve egemen olan halk değil, Tanrıdır. Dönüşüm, bir ulusun çeşitlilik ve zenginlik açısından bir tehdit olabilir. Bir topluluğun bireyleri, dönüşümler sonucunda nüfuslarının azalmasını gördüklerinde endişe duyabilir ve korkabilir. Örnekler Hristiyanlık : Ermenistan, Yunanistan, Arjantin, Kosta Rika, Danimarka, Norveç, İngiltere Müslümanlık : Bangladeş, Malezya, Pakistan Budistlik: Butan Yahudilik : İsrail Demokratik olduğunu iddia eden ancak uluslararası toplum tarafından bu şekilde tanınmayan dini demokrasiye sahip devletler İslami: İran Kaynakça Kategori
emokrasi
emokrasi