Doğu kızılağacı (Alnus orientalis), huşgiller (Betulaceae) familyasından 5–6 m boya sahip ağaççık görünümünde bir kızılağaç türü. Morfolojik özellikleri Kökü zengin bir dallanma gösterir, ana kök bir kazık kök şeklindedir. Sığ bir kök sistemine sahip ve toprağıda ıslah eder. Köklerinde bulunan, havanın serbest azotunu bağlayan yumrular nedeniyle toprakları azotça zenginleştirir. Kökleri oksijen yetersizliğine oldukça dayanıklıdır. 8–10 m boy yuvarlak tepe ve kalın dallanma yapar. Sürgünleri kızıl kahve renginde, az köşeli üzerinde portakal renginde lentiseller bulunur. Esmer renkli kabuğu vardır. Yaprakları uzunca oval ya da yürek şeklinde, kenarları düzensiz dişli, 7–15cm uzun ve 4–6cm geniş, üstü; koyu yeşil, tüysüz, altı; açık yeşil renktedir. Kozalakçıklar 2-2.5cm uzun ve 1.5–2cm geniş (fıçımsı) şekildedir. Tohumları kalın kanatsızdır. Ekolojik istekleri Sıcak bölgelerde yetişir. Nemli dere içlerinde görülür. İyi ışık alan güneşli yerlerde iyi gelşim gösterir. Kumlu, balçıklı toprakları sever. Asit ve alkalen topraklarda da yetişebilir. Üretim ve yetiştirme Üretim tohumla yapılır. Tohumlar 24 saat suda şişirilip kumla karıştırılıp ekilir. İlkbahar ekimi tercih edilir. Doğal ortamlarda da yetiştiğinden fazla sulama yapılmadanda yetiştirilebilir. Dağılımı ve varyeteler Dünya üzerinde Kıbrıs; İsrail; Lübnan; Suriye ve Türkiye'nin güney batıısnda yayılış yapar. İki varyetesi bilinmektedir. var. orientalis var. pubescens Kaynakça KAYACIK, H., Orman ve Park Ağaçlarının Özel Sistematiği 2. Cilt Angiospermae, İ.Ü. Orman Fakültesi, İstanbul, 1981 GÖKMEN, H., Kapalı Tohumlular, Angiospermae, Orman Genel Müdürlüğü, Ankara, 1977 Kategori:Alnus Kategori:Türkiye'deki odunsu taksonlar Kategori:Türkiye florasındaki betulaceae