adını ilk kez duyduğumda sene 2015-2016 falandı sanırım. birkaç yazısını okuduktan sonra burada benlik hiçbir şey yok deyip başka denizlere yelken açmıştım. aradan birkaç sene geçtikten sonra o dönemde ilgilendiğim konulardan biriyle ilgili (rafaello'nun atina okulu) bir konuşmasını dinledim. sonrasında bir soru sorma imkanım da oldu kendisine. verdiği cevaptan çok cevap verme tarzı hoşuma gitmişti. bir de disiplinli ve ciddi biri izlenimi verdi bana. ilerleyen yıllarda karşıma çıktığında kulak kabartmaya başladım. belki hiçbir zaman düzenli bir takipçisi olmadım ancak bazı konularda acaba ne düşünür diye aklımdan da geçirdim. fakat benim için daha önemli bir başka nokta var: farkında mıdır ya da ekşi'de daha önce yazılmış mıdır bilmiyorum ama kendisinin tedavi edici bir tarafı var. iki gündür bu konu geliyor aklıma. verdiği bir örneğin ya da paylaştığı bir aforizmanın olumsuz tarafında kendimi görüyorum birden. daha önce hiç düşünmediğim şeyleri düşünür hale geliyor, artan farkındalığım sayesinde bazı davranışlarımı değiştiriyorum. kendisine bu konuda da müteşekkir olduğumu belirtmeliyim. bazı insanların varlığı bile güç ve umut veriyor onu tanıyan, bilen ve takip eden insanlara. yakın ya da uzak olmak meselesi değil bu. ne zaman özel ya da akademik büyük bir sorunla yüzleşsem, varlığını düşünerek rahatladığım insanlardan biridir. kendisine uzun ve sağlıklı bir ömür diliyorum. iyi ki var dediğimiz insanlardan.