Bugün seninle ilk kez karşılaştığım kafenin önünden geçtim. Dışarıdan baktığımda, sanki bir an bizim hakkımızda bir şeyler görmüş gibiydim. Senin çaba sarf eden tavırlarını, benim sana gülümseyerek sakinleştirmeye çalışmamı gözlemledim. O anları dikkatlice izledim. Yüzümdeki gülümsemeyle birlikte, seninle olan iyi niyetlerimizin sona erdiğini gördüm. Garip bir duyguydu. Üstünden çok zaman geçmedi ancak içimde sana dair hiçbir iz kalmamış gibi hissediyorum. Sanırım sana fazla anlam yüklemişim. Gerçekten gerek yokmuş. İçimde yer alan güzellikleri yok ettin. Sana teşekkür etmeli mi, kızmamalı mı bilemiyorum. Darkside'a geçerken, senin sayende hiç tereddüt etmedim. İlginç olan şu ki, burada bulunmaktan asla mutsuz değilim. Gel de karşıma çıksan bir kere. Bir de bu yüzümle tanışsan, oh be! Sen gel de bir şeyleri deneyelim bakalım!