El birliğiyle bitirilen meslek. Hükümet, sağlık sisteminde birçok kritik aşamada bulunabilecek eczacılığı raftan ilaç alıp hastaya vermeye indirgemiş. İhtiyaç olmamasına rağmen ve azaltılması gerektiği yerde her sene eczacılık fakültesi açmaya devam ederek mesleğin değer ve itibarını tıpkı her türlü milliyetçiliğe yaptığı gibi ayaklar altına almıştır. Modern köleliğin günümüzdeki karşılığı olan yardımcı eczacılık adındaki ucube sistemle işsizliği bir yıl erteleyen sistem getirilmiştir. Bu sistemin ana amacı eczacı adaylarına tecrübe kazandırmak aslında ve yeni mezunlar bir yıl yardımcı eczacılık yapmadan eczane açamıyor. İşin komik tarafı ise hastanede yapılan bir yıllık yardımcı eczacılık ile eczane açılabiliyor. İşin daha içler acısı tarafı ise yardımcı eczacılık yapanların bir kısmının bir yıl boyunca tek bir kuruş dahi almadan çalışmak zorunda bırakılması. Hatta sigortasını kendi cebinden ödeyen meslektaşlarımız bulunmakta. Bu arada yardımcı eczacılık bittikten sonra istenilen yere eczane açılamıyor çünkü belli bir nüfusa belli bir sayıda eczane açılabiliyor ve burada işin içine eczane devralma ve dolayısıyla daha yüksek bir masraf giriyor. Meslek örgütleri ise bütün bu mağduriyetlere ve mesleğin itibarsızlaştırılmasına yeterince karşı çıkmamakta. Böylesine değerli ve potansiyeli olan bir bilim maalesef ülkemizde tamamen zengin mesleğine dönmüş vaziyette ve mesleki dayanışma çeşitli kongrelerde boy göstermekten öteye gitmiyor şu an. Şüphesiz her şeye rağmen işini harika bir şekilde yürüten birçok eczacı var fakat eczacıların bulunduğu her sektörde geçmişte hiç olmadığı kadar büyük sorunlar var ve maalesef durum her geçen gün daha kötüye gidiyor. Sonuç olarak birçok güç odağı tarafından bile isteye bitirilen veya bitirilmesine göz yumulan mesleklerden biridir eczacılık.