Edip Cansever, 1978 yılında yayımlanan eserinde, farklı çalışmalarını masa başındaki işleriyle birbirine koşturduğunu ifade eder. Genellikle kalabalık yerleri tercih eden Cansever, caddeleri, sokakları, içki evlerini, garları ve iskeleleri gezmeyi sever. Bu mekanlar, onun şiirlerinde birer önsöz niteliğindedir. İnsan ilişkilerine büyük önem veren şair, bu sayede tek tek insanlara yakından bakma imkanı bulur ve onların dramlarını somut bir şekilde kavrayabilir. Mesela, "Ben Ruhi Bey Nasılım" eserindeki cenaze kaldırıcısını, Adem bölümünü ve balık pazarında cenaze kaldırmakla uğraşan üç kişiyi gazeteci gibi röportaj yaparak ve konuşarak yazmıştır.