Sanatı, edebiyatı ve müziği seviyorum. Özellikle odamda yalnız oturup zamanımı bu tutkularımda geçirmeyi seviyorum. Bu aktiviteler beni mutlu ediyor, heyecan veriyor ve huzur bulmama yardımcı oluyor. Ancak gün geçtikçe sevdiğim şeylere ayırdığım zaman azalıyor. Zorunlu olarak sahte roller üstlenmek zorunda hissediyorum kendimi ve elimdekileri sevmeye çalışarak hayatta kalmam gerektiğini hissediyorum. Bu döngü içinde gerçek mutluluğu ve gerçek tutkuları bulamadım. Farklı işlere yönelip denemeler yaptım, ama artık durup dümdüz gitmeliyim. Diğer insanlar bunu nasıl başarıyor anlayamıyorum. Burada yanlış giden bir şeyler var, ama ne olduğunu tam olarak anlamış değilim.