Gün geçtikçe yalnızlaşıyorum. Bunun farkındayım ama içimden buna karşı önlem namına hiçbir şey yapmak gelmiyor. İnsanlara olan soğukluğum geçmeden bu sorunun üstesinden gelemeyeceğimin farkındayım ama bir türlü yenemiyorum o soğukluğu. Starklara döndüm iyice. Gereksiz samimiyetlere, yalancı nezaketlere tahammül edemiyorum. İçimden bir türlü gelmiyor işte. Ne kadar şikayet etsem de galiba bunu, ben istiyorum. Herkese karşı bir hissizleşme oluyor. Öfke, nefret, kin herhangi bir olumsuz duygu veya kötücül bir his değil; sadece hissizleşme. Herkes itibarsızlaşıyor gözümde. Aile fertleriyle bile konuşmak istemiyorum. Lan işin garibi somut bir derdim de yok. Rahat mı batıyor ne oluyor anlamıyorum... Tertemiz delirdim galiba. Evet.
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
ekşi itiraf
- Konuyu Başlatan elifyalcinkd9pb
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok