Hata yaptım. Bir hatayı ikinci defa yaptım. Hayatımda her şeyin düzgün gittiği bir dönemde yalnızlığından şikayet ettim. Hayat bana bazen biriyle beraber olmanın yalnız olmaktan çok daha kötü olabileceğini gösterdi. Bir başkasının kendimi değersiz hissettirmelerine izin verdim. Kendimi mutsuz etmek pahasına onu mutlu etmeye çalışmanın ne kadar büyük bir salaklık olduğunu gördüm, üç haftada. Bir kurbağayı öptüm, peri masalımın prensi yapmaya çalışarak. Sonra ne masal kaldı ortada, ne mutluluk. Ben onu masalımda prens yapmaya çalışırken, o beni bataklığında boğdu. Masalın sonu mu? Prenses sarayına geri döndü, kurbağalarınsa canı cehenneme.