ekşi itiraf

[barankayae5e]

İtiraf ediyorum: Hayatımda çok sevdiğim, onsuz 2 ay bile geçirmediğim hayat dolu çevresine mutluluk saçan annemin ani hastalanması sonucu ileri evre yumurtalık kanseri olduğunu öğrendiğim andan itibaren kendimi toparlayamıyorum. Uyuyamıyorum, nefes alamıyorum. En acısı tabiki ona bu durumu göstermiyorum. Not: 24 yaşındayım, 3 ablaya sahibim, ailenin en küçük ve tek erkek evladıyım. Edit: Çok güzel mesajlar alıyorum, aslında bunu buraya yazdığım için utanıyorum da, kendimi acındırıyor muşum gibi geliyor, sadece içime atmak beni daha çok yoruyor hepinize sonsuz teşekkürler. Edit2: Sadece alınan kemoterapi 8 seans (kür demiyorum, 21 günde 1 kemoterapi işte!), başka akranların çok önerdiği (yardımcı olmak için araştırıp söyleseler de), kemoterapi den başka tedavi yöntemini uygulamadığımız, sadece kemoterapi alan, ama evde bakımına dikkat ettiğimiz, günde 4-5 öğün zorla yemek yedirdiğimiz annem, 20.01.2019 tarihi itibari ile annem PET sonucu (kanserli hücre tarama sonucu), tam yanıt aldı. Yani bir yılda 3 ameliyat sonrası, kanserli hücreleri tamamen temizlendi! Dışarıda olan ilestomi (ince bağırsakları) içeri alındı, o cazdan beri kemoterapi ya da ilaç almıyor, annemin hep neşe dolu, sevimli ve mutlu bir insan. Ama şimdi çok daha mutlu oldum tabi ayda bir onkoloji doktoruna gidip kan değerlerini kontrol altında tutuyoruz. Şimdi mi: İşimiz olmasa bile, hastane yakınında işim olduğunda onkoloji servisine gidip kanser hastası insanlarla tanışıyor onlara kemoterapi alırken aklımca ergen şakalar yapıp güldürüyorum.