Bugün öyle bir olay yaşadım ki hüngür hüngür ağladım. Abim beni ilk defa öptü. Ben ki 25 yaşına gelmiş koca adamım. Çok kötüyüm, özellikle bu bir haftadır. Hani bazı insanlar vardır ya yediğini içtiğini yaptığını ettiğini hep ailesiyle paylaşır. Ben hiçbir zaman öyle biri olmadım. Anlatsam da hep yüzeysel oldu bu. Bir haftadır perişan, darmadağın bir durumdayım. Öyle ki bunu annemden, abimden gizlemem mümkün değil. Abim yengemle birlikte bize oturmaya geldiler. Tam bir yıkığım, kaç gündür bir şey yemiyorum. Abimleri karşıladım sonra halsizlik çöktü, yatağa uzandım, üzgün üzgün duruyor ve düşüncelere dalıyordum, gözlerimi kapamış. Abim beni alnımdan öptü. Annem öper tamam ama abimin bunu yapması beni o kadar duygulandırdı ki. Hayatımda ilk kez bir sorunumu oturdum abime anlattım. Ona ağladım, beni anladı. Abime belli etmedim ama. Abim evden gidince, o kapıdan çıkıp gidince, bardaktan boşalırcasına şarıl şarıl ağlamaya başladım. Abartısız bir saat ağladım. Annem de beni görünce başladı ağlamaya. Sanırım aşırı dolmuştum onun patlaması oldu. Canım abim benim. Sen iyi ki varsın ve benim abimsin.