Kötü bir haftaydı. Önce çok yakın aile dostumuz Ahmet Amca vefat etti. Ne iyi, ne nur yüzlü adamdı. Bir sonraki gece dedem elimizde son nefesini verdi. Evimizin orta yerinde, öyle çaresiz. Bir anda. Bir masadan kalkıp o masaya geri dönememe ihtimali var her insanın. Ne kadar aciziz. Bir şeyler elimizde olmadan geçip gitmesi çok acı. Hiçbir şey yapamamak çok acı. Uzun zamandır bu kadar içmemiştim oysa ki. Hepsi tuz biber oldu işte. Hayat, bu kadar zor olmasaydın iyiydi be. Şükür yine de.