Açıkçası sevdiğim ve takip ettiğim bir yazar olan Avasasin kaleme aldığı bu hayal mahsülü yazının, Kalenderind'e yöneltilen "intihal" suçlamalarına benzer bir tarafı var. Kalenderind'in, Zaman'dan İskender Pala'nın yazısını kelimeleri değiştirerek, kaynak belirtmeden yazması gibi, Avasas de bir dönem çıkan "Kıyam" dergisinin olmayan sayısından "gerçekmiş" gibi yazı yazmanın fikri ahlaki özel konumlandırılmasından bağımsız olarak aşağı yukarı aynı seviyede duruyor. (Hatta Avasas'in entrysinden bir örnek vereyim:
> Madde 71 - (Değişik: 1/11/1983 - 2936/11 md.) Bu kanunun hükümlerine aykırı olarak kasten: ..3. Başkasının eserini kendi eseri veya kendisinin eserini başkasının eseri olarak gösteren veya 15 inci maddenin ikinci fıkrası hükmüne aykırı hareket eden,...Üçüncü bende dikkat/Avasas" kendisi ile olan şahsi konuşmalarımızdan çıkarımım odur ki Avasas'in savunması, bu yazının "feylule" döneminin muadili bir üslup denemesi olduğu ve ciddiye alınmaması gerektiği ile özetlenebilir.
Ben sözlükte herhangi bir entry'i ciddiye almamaya hazırım, yeter ki ciddiye alınmamak üzere bir emare, totalden bir farklılık, aksi bir hal ibraz edilmiş olsun. Lakin bu savunmada izah edilemeyen durum Avasas'in feylule olmaması, yazının "üslup" gereği olduğuna dair bir delilin, abartinin, taslama belirtisinin eksikliğidir. Bunun bir entry için tanimini alıp "haa peki" demek kolay. Lakin üsluptaki bu tip muğlaklıklar herhangi bir Avasas yazısının da "gizli üslup" uyarınca doğruluğunu şaşırtıyor. Şu halde Avasas da tipki Kalenderind gibi kendi sözlük içi kimliğinin güvenilirliğine ve samimiyetine gölge düşürecek şekilde yaptıkları fiilleri savunmuşlardır.
Mevcut denklemde kötü niyetli bir yaklaşım ile ne Kalenderind'in birikimine, ne de Avasas'in yazdığı herhangi bir entrynin doğruluğuna itibar etmek mümkün olmaz. Fakat daha önce de belirttiğim gibi sözlük, proforma bir üslup ile katılım gösterilen bir kurum değildir. Sözlükten ve yazarlardan beklentilerim, yazıların katı doğruluk, kesinlik ve sarsmaz akademik etik ile yazılması değildir. Ne Kalenderind'in ne de Avasas'in konu hakkındaki savunmalarını makul, mantıklı ve geçerli bulmuyorum, üstelik savunmaların daha ciddi saiklere kapı araladığına inanıyorum.
Dileğim odur ki bu iki örnek, hem yazarlara hem de sözlüğün geri kalanına örnek olsun ve gelecekte oluşabilecek daha büyük ve geri dönüşümsüz yanlış anlamalara sebebiyet vermesin. İkisini de severek takip ediyorum ve yanlış ifade edip kalpleri kırdıysam özür dilerim.
> Madde 71 - (Değişik: 1/11/1983 - 2936/11 md.) Bu kanunun hükümlerine aykırı olarak kasten: ..3. Başkasının eserini kendi eseri veya kendisinin eserini başkasının eseri olarak gösteren veya 15 inci maddenin ikinci fıkrası hükmüne aykırı hareket eden,...Üçüncü bende dikkat/Avasas" kendisi ile olan şahsi konuşmalarımızdan çıkarımım odur ki Avasas'in savunması, bu yazının "feylule" döneminin muadili bir üslup denemesi olduğu ve ciddiye alınmaması gerektiği ile özetlenebilir.
Ben sözlükte herhangi bir entry'i ciddiye almamaya hazırım, yeter ki ciddiye alınmamak üzere bir emare, totalden bir farklılık, aksi bir hal ibraz edilmiş olsun. Lakin bu savunmada izah edilemeyen durum Avasas'in feylule olmaması, yazının "üslup" gereği olduğuna dair bir delilin, abartinin, taslama belirtisinin eksikliğidir. Bunun bir entry için tanimini alıp "haa peki" demek kolay. Lakin üsluptaki bu tip muğlaklıklar herhangi bir Avasas yazısının da "gizli üslup" uyarınca doğruluğunu şaşırtıyor. Şu halde Avasas da tipki Kalenderind gibi kendi sözlük içi kimliğinin güvenilirliğine ve samimiyetine gölge düşürecek şekilde yaptıkları fiilleri savunmuşlardır.
Mevcut denklemde kötü niyetli bir yaklaşım ile ne Kalenderind'in birikimine, ne de Avasas'in yazdığı herhangi bir entrynin doğruluğuna itibar etmek mümkün olmaz. Fakat daha önce de belirttiğim gibi sözlük, proforma bir üslup ile katılım gösterilen bir kurum değildir. Sözlükten ve yazarlardan beklentilerim, yazıların katı doğruluk, kesinlik ve sarsmaz akademik etik ile yazılması değildir. Ne Kalenderind'in ne de Avasas'in konu hakkındaki savunmalarını makul, mantıklı ve geçerli bulmuyorum, üstelik savunmaların daha ciddi saiklere kapı araladığına inanıyorum.
Dileğim odur ki bu iki örnek, hem yazarlara hem de sözlüğün geri kalanına örnek olsun ve gelecekte oluşabilecek daha büyük ve geri dönüşümsüz yanlış anlamalara sebebiyet vermesin. İkisini de severek takip ediyorum ve yanlış ifade edip kalpleri kırdıysam özür dilerim.