Hayatta bazen tat almak nadir bir duygudur. Ancak belirli anlar, yaşam motivasyonunu yeniden kazandırabilir. Bu duyguyu insanın kendisi hisseder ancak en yakınları genellikle fark etmez. Bu, onların bilebileceği bir şey değildir aslında. Şahsi hırs adı verilen bu kötülük, insanı empatiden ve iyilikten uzaklaştırır. Şu anda bir sokak düğünü, kafamı karıştırıyor, belki de bu nedenle şu an saçmalıyor olabilirim. Sokak düğünleri ne kadar absürt ve garip, doğrusu. Son iki gündür devasa bir traktörü kullanıyorum. Bu deneyim, bana farklı bir his veriyor. Arkamda 20 ton yük olmasına rağmen, bu yükü hiç hissetmiyorum. Çift çekeri alıp yola koyuluyorum. Güzel kadınlara karşı olan ilgim bir yana, traktör sürerken salgılanan testosteron beni alıp başka bir dünyaya götürüyor. Traktör, sanki erkek ruhu için özel olarak yaratılmış gibi. İyi geçen iki gün, gerçekten de iyi geçen iki gündü. Demek ki, daha fazlasını hak etmemişim. Belki bir gün bu satırları tekrar okuduğumda, o traktörü bıraktığım anı hatırlarım en azından. Görsel <a> bağlantısı için tıklayın.