Yaz aylarına güzel bir giriş yaparken, çevre erguvanlar ve lalelerle renklendikçe insanın enerjisi coşkuyla dolu bir albüm. Eğer bu albümü karanlık bir kasım gününde dinleseydim, muhtemelen içimdeki tüm umudu kaybederdim. Belki de "Uyan Deli Kızım" çalsa, arabamla tehlikeli bir sürüş yapardım. Bir albüm hayal et ki dinleyeni adeta bunalıma sürüklesin, o derece etkili olsun ki dinleyenler kendilerine gelmek için ilaçlarla uğraşsın. Levent Yüksel, tüm olumlu eleştirilerden motivasyon alıp belki de Muazzez Ersoy'un nostaljik şarkıları gibi bir seriden albümler çıkarır mı acaba? Eğer yaparsa, ondan "Barış Manço Şarkıları" albümünü rica ederim.