Enterococcus gram pozitif, kok şeklinde, çok fazla tür içeren bir bakteri cinsidir. Firmicutes şubesinde, Lactobacillales takımında yer alır. Enterokoklar veya eski isimleriyle Fekal Streptokoklar olarak da bilinirler. Genellikle diplokok veya kısa zincirler halinde bulurlar. Sadece fiziksel özellikleri kullanılarak streptokoklardan ayırt edilmeleri zordur. İki türünün, E.faecalis ve E.faecium, insan bağırsaklarında kommensal olarak yaşadığı ve fırsatçı enfeksiyonlara neden olabildikleri bilinmektedir. Ayrıca E. casseliflavus, E. gallinarum ve E. raffinosus gibi diğer türleri de nadiren enfeksiyonlara sebep olabilirler. Fizyoloji ve sınıflandırma Enterokoklar fakültatif anaerobik organizmalardır, yani oksijen bakımından hem zengin, hem de fakir ortamlarda hücresel solunum yapabilirler. Spor oluşturma yeteneğine sahip olmamalarına rağmen, enterokoklar, ekstrem sıcaklıklar (5-65°C), pH (4.5–10.0) ve yüksek sodyum klorür konsantrasyonları gibi farklı çevre koşullarına karşı geniş bir toleransa sahiptirler. Enterokok kolonileri koyun kanlı agar besiyeri üzerinde tipik gama hemoliz oluştururlar.küçükresim|Koyun kanlı agarda Enterococcus sp. kolonileri. Enterococcus ismi yunanca έντερο, éntero, "bağırsak" ve κοκκος, coccos, "kokus"dan gelmektedir. Enterokoklar 1984 yılına kadar D grubu Streptokok olarak sınıflandırılmışlar, bu tarihte genomik DNA analizleri sonucunda, ayrı bir cins olarak sınıflandırılmalarının uygun olacağı gösterilmiştir. Enterococcus cinsine ait türler Patoloji küçükresim|Akciğer dokusunda Enterococcus sp. hücreleri Enterococcusun neden olduğu önemli klinik enfeksiyonlar arasında idrar yolu enfeksiyonları, bakteriyemi, bakteriyel endokardit, divertikülit, menenjit ve spontan bakteriyel peritonit yer alır. Bu bakterilerin antibiyotiklere hassas suşları ampisilin, penisilin ve vankomisin ile tedavi edilebilir. İdrar yolu enfeksiyonları, vankomisine direnç görülse bile spesifik olarak nitrofurantoin ile tedavi edilebilir. Menenjit Enterokokal menenjit, beyin cerrahisi operasyonları sonrasında nadiren görülen bir komplikasyondur. İntravenöz veya intratekal vankomisin uygulaması ile tedavi edilebilir, ancak herhangi bir etkisi olup olmadığı tartışmalıdır. Enterokokların kronik bakteriyel prostatit için E.coliden sonra en yaygın enfeksiyöz ajanlardan birisi olduğunu gösterilmiştir. Enterokoklar prostat bezinde biyofilm oluşturabilir ve bu da tedaviyi zorlaştırır. Antibakteriyel direnç küçükresim|Su analizinde Slanetz Bartley besiyerinde membran filtre üzerinde üreyen Enterokok kolonileri.Bu cinsin tıbbi açıdan önemli bir özelliği, yüksek düzeyde intrensik (özgün) antibiyotik direncidir. Bazı enterokoklar, β-laktam antibiyotiklere (penisilinler, sefalosporinler, karbapenemler) ve aminoglikozidlerin çoğuna doğal olarak dirençlidir. Son yirmi yılda, hastane enfeksiyonlarında, vankomisine dirençli, VRE (Vankomisin resistant Enterococcus) Enterococcus suşlarının sayısında artış gözlenmektedir. Su Mikrobiyolojisi Enterokoklar su mikrobiyolojisi analizlerinde, fekal kirlilik indikatörü olarak kullanılmaktadırlar. Özellikle deniz sularında, yüksek tuz konsantrayonlarına daha dayanıklı oldukları için, rutin olarak analizleri yapılmaktadır. Şehir kanalizasyonunda bulunabilen dışkı kaynaklı patojenlerle, koliform bakterilere göre, daha yüksek bir korelasyon sağladıkları düşünülmektedir. Sularda rutin Enterokoklar analizleri için ISO 7899 standartı kullanılmaktadır. Kaynakça __DEĞİŞTİRYOK__ Kategori
atojenik bakteriler Kategori:Gram pozitif bakteriler Kategori:Lactobacillales Kategori:Bakteri cinsleri Kategori:Firmicutes
atojenik bakteriler Kategori:Gram pozitif bakteriler Kategori:Lactobacillales Kategori:Bakteri cinsleri Kategori:Firmicutes