Epigravettiyen

[bullvar_katip]

Epigravettiyen (Yunanca: epi "yukarıda, tepede" ve Gravettiyen kelimelerinin birleşiminden), Avrupa'da Üst Paleolitik dönemin son arkeolojik endüstrilerinden ve kültürlerinden biriydi. Yaklaşık 21.000 cal BP civarında Son Buzul Maksimum'undan sonra ortaya çıktı ve Gravettiyen kültürünün kültürel bir türevi olarak kabul edilir. İlk olarak 1964'te Georges Laplace tarafından İtalya'da bulunan çeşitli litik endüstrilere atıfta bulunarak Tardigravettiyen (Geç Gravettiyen) olarak adlandırılan kültür daha sonra bağımsız karakterini daha iyi vurgulamak için yeniden adlandırıldı. Üç alt faz, Erken Epigravettiyen (20.000 ila 16.000 BP), Gelişmiş Epigravettiyen (16.000 ila 14.000 BP) ve Son Epigravettiyen (14.000 ila 8.000 BP), bazı alt bölümlere ayrılmış ve yeniden sınıflandırılmıştır. Bu anlamda, Epigravettiyen basitçe ~21.000 BP'den sonra, Solutreyen, Fransa ve İspanya'nın çoğunda Gravettiyen'in yerini aldığında ortaya çıkmıştır. Birkaç Epigravettiyen kültür merkezi, Avrupa'da 22.000 BP'den sonra eş zamanlı olarak gelişti. Bunlar güney, orta ve güney-batı Fransa, İtalya, Balkanlar, Kafkaslar, Ukrayna ve Batı Rusya dahil olmak üzere doğu Avrupa'nın çoğunda, Volga Nehri kıyılarına kadar uzanmaktadır. Litik kompleksi ilk olarak İtalya'da çok sayıda yerde belgelenmiştir. Fasiyeslerde büyük coğrafi ve yerel değişkenlik mevcuttur, ancak tüm alanlar, destekli dilgiler, destekli uçlar ve düzeltili uçlu dilgicikler gibi mikrolitlerin baskınlığı ile karakterize edilir. Epigravettiyen, 10.000 BP'den sonra Mezolitik kültürlerin yerini aldığı Üst Paleolitik'in son aşamasıdır. Mayıs 2016'da Nature'da yayınlanan bir genetik çalışmada, İtalya'daki Ripari Villabruna'dan Epigravettiyen bir erkek kalıntılar incelendi. Baba haplogrup R1b1 ve anne haplogrup U5b'yi taşıyordu. Daha önceki bir çalışmada incelenen Gürcistan'daki Satsurblia Mağarası'ndan bir Epigravettiyen babanın haplogrup J2 ve anne haplogrup K3'ü taşıdığı bulunmuştur. Kaynakça Bibliyografya Kategori:Avrupa'da arkeolojik kültürler