"İyi Olmak"ın Anlamı: Kendini Avutma ve Samimiyet Üzerine
Yıllarca "iyilik" kavramının arkasına saklandık, kendimizi avuttuk. "İyiyim" demekle, gerçekten iyi olduğumuzu mu düşünüyoruz? Peki, iyilik kriterlerimiz neler? Birisine zarar vermemek mi bizi iyi yapıyor?
Aslında, içinde hesap ve plan içeren her duygu ve hareket, samimiyetten uzaklaşmamıza sebep oluyor. İyilik, bir planın parçası olduğunda, gerçekliğini yitiriyor. Oysa gerçek iyilik, düşünmeden, refleks olarak yaptığımız hareketlerden kaynaklanmalı.
Kendimizi avutmak yerine, üzerine düşünmeden, içgüdüsel olarak verdiğimiz tepkileri sorgulamalıyız. Bu, samimiyetin ve gerçek iyiliğin anahtarıdır. Zira hesap ve plan içeren her hareket, bencillik ve çıkar ilişkilerinin bir göstergesidir.
Oysa iyilik, bencillikten arınmış, karşılıksız bir duygu ve davranış biçimidir. Düşünmeden, içten gelen bir hareket, bir gülümseme, bir yardım eli... İşte gerçek iyilik budur. Kendimizi ve başkalarını yargılamayı bırakalım, zira iyilik, hesap sorulmadan verilen bir armağandır.
Yıllarca "iyilik" kavramının arkasına saklandık, kendimizi avuttuk. "İyiyim" demekle, gerçekten iyi olduğumuzu mu düşünüyoruz? Peki, iyilik kriterlerimiz neler? Birisine zarar vermemek mi bizi iyi yapıyor?
Aslında, içinde hesap ve plan içeren her duygu ve hareket, samimiyetten uzaklaşmamıza sebep oluyor. İyilik, bir planın parçası olduğunda, gerçekliğini yitiriyor. Oysa gerçek iyilik, düşünmeden, refleks olarak yaptığımız hareketlerden kaynaklanmalı.
Kendimizi avutmak yerine, üzerine düşünmeden, içgüdüsel olarak verdiğimiz tepkileri sorgulamalıyız. Bu, samimiyetin ve gerçek iyiliğin anahtarıdır. Zira hesap ve plan içeren her hareket, bencillik ve çıkar ilişkilerinin bir göstergesidir.
Oysa iyilik, bencillikten arınmış, karşılıksız bir duygu ve davranış biçimidir. Düşünmeden, içten gelen bir hareket, bir gülümseme, bir yardım eli... İşte gerçek iyilik budur. Kendimizi ve başkalarını yargılamayı bırakalım, zira iyilik, hesap sorulmadan verilen bir armağandır.
