Erken Dryas Devri

bullvar_katip · 28 Mayıs 2024

Erken Dryas Devri, (yaklaşık 12.900 ila 11.700 yıl), son Buzul Maksimumunun (LGM) 20.000 BP civarında geri çekilmeye başlamasından sonra kademeli iklim ısınmasını geçici olarak tersine çeviren geç buzullar arası yıldızdan sonra buzul koşullarına geri dönmesidir. Bir gösterge cinsi olan Alp-tundra kır çiçeği Dryas octopetalanın adını almıştır. Yaprakları bazen İskandinavya'nın göl çökelleri gibi geç buzul ve genellikle mineralojenik zengin çökellerde bol miktarda bulunur. Kuzey Yarımkürenin çoğunda sıcaklıkta keskin bir düşüşün fiziksel kanıtı jeolojik araştırmalarla keşfedilmiştir. Bu sıcaklık değişimi, yer bilimlerinin pleistosen dönemi olarak adlandırılır ve mevcut daha sıcak Holosen döneminden hemen önce meydana gelmektedir. Arkeolojide, bu zaman dilimi birçok alanda üst paleolitiğin son aşamaları ile çakışmaktadır.[[Dosya:Epica-vostok-grip-40kyr.png|küçükresim|Postglacial dönemde sıcaklıkların evrimi, Son Buzul Maksimumundan (LGM) sonra, genç Dryasların çoğu için çok düşük sıcaklıklar göstermekteydi. Daha sonra Grönland buz çekirdeklerine dayanan sıcak Holosen seviyesine ulaşmak için hızla yükseldi.|267x267pik]]Erken Dryas Devri, şiddetli LGM'den bu yana, yaklaşık 27.000 ila 24.000 yıllık BP'den bu yana Dünya'nın ikliminin kademeli olarak ısınmasına yönelik birkaç kesintinin en yenisi ve en uzunuydu. Değişim nispeten aniydi, onlarca yıl içinde gerçekleşti ve Grönland'da sıcaklıkların 4 ila 10°C (7,2 ila 18°F) düşmesine ve ılıman Kuzey Yarımküre'nin çoğunda buzulların ve daha kuru koşulların ilerlemesine neden oldu. Sıcak suyu ekvator kuşağından Kuzey Kutbu'na taşıyan Atlantik meridyen devrilme sirkülasyonunun gücündeki bir düşüşten kaynaklandığı ve bunun da Kuzey Amerika'dan Atlantik'e. gelen taze, soğuk su akışından kaynaklandığı düşünülüyor. Genç Dryas bir iklim değişikliği dönemiydi, ancak etkileri karmaşık ve değişkendi. Güney yarımkürede ve Güneydoğu Kuzey Amerika gibi Kuzey Yarımkürenin bazı bölgelerinde hafif bir ısınma meydana geldi. Genel açıklama ve bağlam LGM aralığının sonunda belirgin bir soğuk dönemin varlığı uzun zamandır bilinmektedir. Danimarka'daki allerød kil çukurunda olduğu gibi İsveç ve Danimarka'da ki bataklık ve göl alanlarının paleobotanik ve litostratigrafik çalışmaları, ilk olarak genç Dryas'ı tanıdı ve tanımladı. küçükresim|upright=1.24|Bu görüntü, geç Pleistosen ve Holosen'in başlangıcı sırasında Grönland'ın buz tabakasının orta bölgesinden alınan vekil sıcaklıklar olarak belirlenen sıcaklık değişikliklerini göstermektedir. Genç Dryas, son 16.000 yılda meydana gelen tipik olarak ani iklim değişikliklerinden kaynaklanan üç stadialın en genç ve en uzunudur. Kuzey Avrupa iklim evrelerinin Blytt–Sernander sınıflandırmasının bir parçası olarak, "genç" öneki, bu orijinal "Dryas" döneminin daha sıcak bir aşamadan önce geldiğini kabul eder.-Allerød salınımı da eski Dryas, yaklaşık 14.000 takvim yılıdır. Bu güvenli bir şekilde tarihlendirilmemiştir ve tahminler 400 yıl arasında değişmektedir ancak genellikle yaklaşık 200 yıl sürdüğü kabul edilmektedir. Kuzey İskoçya'da, buzullar genç Dryas'tan daha kalın ve daha geniştir. Eski Dryas, sırayla, başka bir sıcak aşamadan önce gelmiştir.-Bølling salınımı, onu genellikle en eski Dryas olarak bilinen üçüncü ve hatta daha eski bir stadialdan ayırdı. En eski Dryas, genç Dryas'tan yaklaşık 1.770 yıl önce meydana geldi ve yaklaşık 400 yıl sürdü. Grönland'dan GİSP2 buz çekirdeğine göre, en eski Dryas yaklaşık 15.070 ve 14.670 Takvim yılı BP arasında meydana geldi. İrlanda'da, genç Dryas Nahanagan dönemi olarak da bilinmekteydi ve İngiltere'de Loch Lomond Stadiali olarak adlandırıldı. Grönland Zirvesi buz çekirdeği kronolojisinde, genç Dryas Grönland Stadial 1'e (GS-1) karşılık gelir. Önceki Allerød sıcak dönemi (ınterstadial) üç olaya ayrılır: Grönland Interstadial-1C ila 1a (GI-1C ila GI-1a). Ani iklim değişikliği Beri polen diyagramları polen analitik teknikleri geliştirme ve giderek büyüyen bir dizi 1916' da ve başladıktan sonra, palinologlar Genç Dryas olan daha sıcak bir iklim bitki örtüsü buldular. Genellikle soğuk bir iklim, sık sık Dryas octopetala bulunan buzul bitki bir miras olarak değiştirilmiştir. Avrupa'nın büyük bölümünde bitkisel değişiklik ve farklı bir dönem olduğu sonucuna varmışlardır. Bitki örtüsündeki ani değişim, tipik olarak, kuzeye hızla yayılan orman bitki örtüsü için elverişsiz olan (yıllık) sıcaklıktaki ani bir düşüşün bir etkisi olarak yorumlanır. Soğutma sadece soğuğa dayanıklı, ışık gerektiren bitkilerin ve ilgili bozkır faunasının genişlemesini desteklemekle kalmadı, aynı zamanda İskandinavya'da bölgesel buzul ilerlemelerine ve bölgesel kar hattının düşmesine de yol açtı. küçükresim|upright=1.31|Antarktika'daki EPİCA Dome C buz çekirdeğinden elde edilen sıcaklıklar Kuzey Yarımkürenin daha yüksek Enlemlerinde genç Dryas başlangıcında buzul koşullarına değişim, 12.900 ve 11.500 yılı BP arasında, oldukça ani olduğu iddia edilmiştir. Önceki eski Dryas ınterstadial'ın ısınmasıyla keskin bir tezat oluşturmaktadır. Sonunun on yıl kadar bir süre içinde gerçekleştiği sonucuna varılmıştır ancak başlangıç daha da hızlı olabilir. Grönland buz çekirdeği GİSP2'DEN termal olarak fraksiyone edilmiş azot ve argon izotop verileri, zirvesinin genç Dryas sırasında bugünden yaklaşık 15°C (27°F) daha soğuk olduğunu göstermektedir. Büyük Britanya'da, böcek fosili kanıtları, yıllık ortalama sıcaklığın -5°C'ye (23°F) düştüğünü ve ova bölgelerinde periglacial koşulların hakim olduğunu ve yayla bölgelerinde buz tarlaları ve buzulların oluştuğunu göstermektedir. Dönemin büyüklüğü, kapsamı veya ani iklim değişikliğinin hızından hiçbir şey sona ermesinden bu yana yaşanmamıştır. Daha genç, daha yaşlı ve daha eski Dryaslara ek olarak, hem Bølling salınımı hem de allerød salınımı ınterstadials'ta, daha genç Dryaslara benzer şekilde, asırlık bir soğuk iklim dönemi meydana gelmiştir. Bølling salınımı içinde meydana gelen soğuk dönem, bølling içi soğuk dönem olarak bilinir ve Allerød salınımı içinde meydana gelen soğuk dönem, allerød içi soğuk dönem olarak bilinir. Her iki soğuk dönem de eski Dryas ile süre ve yoğunluk bakımından karşılaştırılabilir aniden başlar ve sona erebilmektedir. Soğuk dönemler, Grönland buz çekirdeklerinden, Avrupa göl sedimentlerinden, Atlantik Okyanusu sedimentlerinden ve Cariaco Havzası, Venezuela'dan paleoklimatik kayıtlarda sıralı ve göreceli büyüklükte kabul edilmiştir. Eski Buzul dönemlerinin uçlarından (sonlar olarak adlandırılır) daha yaşlı genç Dryas benzeri olayların örnekleri bildirilmiştir. Göl ve deniz çökellerinde bulunan sıcaklığa duyarlı lipitler, uzun zincirli alkenonlar, geçmiş kıtasal iklimlerin kantitatif rekonstrüksiyonu için güçlü bir paleotermometre olarak kabul edilir. Alkenon paleotermometrelerin eski buzul uçlarının yüksek çözünürlüklü paleotemperature rekonstrüksiyonlarına uygulanması, çok benzer, daha genç Dryas benzeri paleoklimatik salınımların II ve IV Sonlandırmaları sırasında meydana geldiğini bulmuştur. Eğer öyleyse genç Dryas, çoğu zaman olduğu gibi boyut, kapsam ve hız açısından benzersiz bir paleoklimatik olay değildir. Ayrıca, paleoklimatologlar ve kuaterner jeologlar, Çin δ18'de iyi ifade edilen genç Dryas olayları olarak nitelendirdikleri şeyi bulduklarını bildirdiler. Çin'in Hubei Eyaleti, Shennongjia bölgesindeki yüksek irtifa mağaralarından dikitlerde sonlandırma III kayıtlarını bulmuşlardır. Buz çekirdeklerinden, derin deniz çökellerinden, mağaralardan, kıtasal paleobotanik verilerden ve loesslerden elde edilen çeşitli paleoklimatik kayıtlar, son dört buzul döneminin sona ermesi sırasında daha genç Dryas olaylarıyla tutarlı olan benzer ani iklim olaylarını göstermektedir (bkz.Dansgaard-Oeschger olayı). Daha genç Dryas olaylarının buzul dönemlerinin sonunda meydana gelen deglasyonların içsel bir özelliği olabileceğini savunuyorlar. Zamanlama Grönland buz çekirdeklerinden kararlı izotopların analizi, genç Dryas başlangıcı ve sonu için tahminler sağlar. Grönland buz tabakası Projesi-2 ve Grönland Icecore projesinin bir parçası olarak Grönland Zirvesi buz çekirdeklerinin analizi, genç Dryas 12.800 buz (takvim) yıl BP hakkında başladığını tahmin etti. Danışılan spesifik buz çekirdeği analizine bağlı olarak, genç Dryas 1,150–1,300 yıl sürdüğü tahmin edilmektedir. gısp2 buz çekirdeğinden oksijen izotoplarının ölçümleri, genç Dryas'ın sona ermesinin, her biri beş yıl süren üç ayrı adımda sadece 40 ila 50 yıl içinde gerçekleştiğini göstermektedir. Toz konsantrasyonu ve kar birikimi gibi diğer proxy verileri, sadece birkaç yıl içinde yaklaşık 7°C (13°F) ısınma gerektiren daha hızlı bir geçiş önermektedir. Grönland'da toplam ısınma 10 ± 4°C (18 ± 7°F) idi. Genç Dryas'ın sonu yaklaşık 11.550 yıl öncesine dayanıyor ve 10.000 BP'DE (kalibre edilmemiş radyokarbon yılı), çoğunlukla tutarlı sonuçlarla çeşitli yöntemlerle bir "radyokarbon platosu" meydana geliyor: Uluslararası Stratigrafi Komisyonu, Grönland sahnesinin başlangıcını ve 2000'den 11.700 yıl önce genç Dryas'ın sonunu örtük olarak koydu. Genç Dryas'ın başlangıcının Kuzey Atlantik bölgesi boyunca senkronize olduğu düşünülse de, son araştırmalar genç Dryas'ın başlangıcının orada bile zaman içinde transgresif olabileceği sonucuna varılmıştır. Lamine varve dizilerinin incelenmesinden sonra, Muschitiello ve Wohlfarth, genç Dryasların başlangıcını tanımlayan çevresel değişikliklerin, enlemlere göre ortaya çıkma zamanlarında diakron olduğunu bulmuşlardır. Değişikliklere göre, genç Dryas, 12.900–13.100 yıl önce 56-54°n enleminde meydana geldi. Daha kuzeyde, değişikliklerin yaklaşık 12.600-12.750 yıl önce meydana geldiğini bulmuşlardır. Japonya'nın Suigetsu Gölü'ndeki varved çökellerinin ve Asya'dan gelen diğer paleoenvironmental kayıtların analizlerine göre, Asya ile Kuzey Atlantik arasındaki genç Dryas'ın başlangıcında ve sonunda önemli bir gecikme meydana geldi. Örneğin, Japonya'daki Suigetsu Gölü'ndeki tortu çekirdeklerinin paleoenvironmental analizi, Kuzey Atlantik bölgesinde yaklaşık 12.900 Takvim yılı yerine, 12.300 ila 11.250 varve (takvim) yıl BP arasında 2-4°C'lik genç Dryas sıcaklık düşüşünün bulunulması. Buna karşılık, radyokarbon sinyalinin 11.000 radyokarbon yıllık görünür radyokarbon tarihlerinden 10.700–10.600 radyokarbon yıl BP radyokarbon tarihlerine ani kayması, Avrupa'daki karasal makrofosiller ve ağaç halkalarında 50 yıllık bir süre boyunca aynı anda suigetsu Gölü'nün varved çökellerinde meydana geldi. Bununla birlikte, radyokarbon sinyalindeki aynı kayma, Suigetsu Gölü'ndeki genç Dryas'ın birkaç yüz yıl önce başlamasından önce gelir. Çinlilerden gelen verilerin yorumlanması, genç Dryas Doğu Asya'nın Kuzey Atlantik'ten daha genç Dryas soğutmasının en az 200 ila 300 yıl geride kaldığını doğrulamaktadır. Verilerin yorumlanması daha belirsiz olsa da, genç Dryas'ın sonu ve Holosen ısınmasının başlangıcı muhtemelen Japonya'da ve Doğu Asya'nın diğer bölgelerinde de benzer şekilde ertelendi. Benzer şekilde, Filipinler'in Palawan kentindeki Puerto Princesa yeraltı Nehri Milli Parkı'ndaki bir mağaradan büyüyen bir dikitin analizi ve genç Dryas'ın başlangıcının da orada geciktiğini buldular. Dikitte kaydedilen Proxy verileri, genç Dryas kuraklık koşullarının bölgedeki tam kapsamlarına ulaşması için 550 yıldan daha fazlasına ihtiyaç duyulduğunu ve sona erdikten sonra yaklaşık 450 takvim yılının genç öncesi Dryas seviyelerine geri döneceğini göstermektedir. Küresel etkiler Batı Avrupa ve Grönland'da, genç Dryas iyi tanımlanmış senkron serin bir dönemdir. Bununla birlikte, tropik Kuzey Atlantik'teki soğutma, birkaç yüz yıl öncesine dayanabilir. Güney Amerika, daha az tanımlanmış bir başlangıçtır ancak keskin bir sonlanma gösterir. Antarktika Soğuğunun tersine çevrilmesi, genç Dryas'tan bin yıl önce başlamış gibi görünmektedir. Fakat iyi tanımlanmış bir başlangıç ya da bitiş yoktur. Peter Huybers, Antarktika, Yeni Zelanda ve Okyanusya'nın bazı bölgelerinde genç Dryas yokluğunda adil bir güven olduğunu savundu. Genç Dryas için tropikal muadili zamanlaması, Deglaciation iklim ters (DCR), düşük enlem buz çekirdek kayıtları genellikle bağımsız eksikliği olarak kurmak zordur. Escort Aralık üzerindedir. Bunun bir örneği, DCR'NİN zamanlamasının GİSP2 buz çekirdeği kaydının (orta Grönland) sabitlendiği Sajama buz çekirdeği (Bolivya) ' dır. Bununla birlikte, DCR sırasında orta Andes'teki iklim değişikliği önemlidir ve çok daha nemli ve muhtemelen daha soğuk koşullara geçiş ile karakterize edildi. Değişikliklerin büyüklüğü ve ani olması, düşük enlem ikliminin YD/DCR sırasında pasif olarak yanıt vermediğini göstermektedir. Genç Dryas etkileri Kuzey Amerika boyunca değişen yoğunlukta idi. Batı Kuzey Amerika'da, etkileri Avrupa veya kuzeydoğu Kuzey Amerika'dan daha az yoğundu; bununla birlikte, buzul yeniden ilerlemesinin kanıtı olarak Pasifik kuzeybatısında daha genç Dryas soğutmasının meydana geldiğini göstermektedir. Oregon Mağaraları Ulusal Anıtı ve Güney Oregon Klamath Dağları'ndaki koruma alanından gelen mağaralar, genç Dryas için modern iklim soğutmasının kanıtlarını verir. Diğer özellikler şunlardır: İskandinavya'daki ormanın buzul tundra ile değiştirilmesi (Dryas octopetala bitkisinin habitatı) Dünya çapında dağ sıralarında buzullaşma veya artan kar oranı Kuzey Avrupa'da solifluction tabakalarının ve loess yataklarının oluşumu Asya'daki çöllerden kaynaklanan atmosferde daha fazla toz Levant'taki natufian hunter-toplayıcı kalıcı yerleşimleri için kanıtların azalması, daha hareketli bir yaşam tarzına geri dönmeyi düşündürmektedir Güney yarımkürede Huelmo / Mascardi soğuk ters aynı zamanda sona erdi Clovis kültürünün düşüş; böyle Columbian mammoth Genç Dryas döneminde, hem de Korkunç kurt, Camelops ve diğer Rancholabrean megafauna olarak Kuzey Amerika'da birçok türün nesli için kesin bir neden tespit edilmiş olsa da, iklim değişikliği ve insan avcılık faaliyetlerine katkıda bulunan faktörler olarak ileri sürülmüştür. son zamanlarda, bu megafauna popülasyonlarının 1000 yıl önce çöktüğü bulunmuştur Doğu Genç Dryas, biyotanın ani iklim değişikliğine tepkisinin incelenmesi ve insanların bu kadar hızlı değişikliklerle nasıl başa çıktığının incelenmesi için önemli bir dönemdir. Kuzey Atlantik'teki ani soğumanın etkileri, Kuzey Amerika'da güçlü bölgesel etkilere sahipti, bazı bölgelerde diğerlerinden daha ani değişiklikler yaşandı. Genç Dryas'ın soğumasının etkileri, Genç Dryas kronozonunun başlangıcında ve sonunda New England'ı ve Kanada denizcilik sektörünün bazı kısımlarını ABD'nin geri kalanından daha hızlı etkiledi. Proxy göstergeleri, Maine'deki yaz sıcaklık koşullarının 7,5°C'ye kadar düştüğünü gösteriyor. Soğuk kışlar ve az yağışla birleşen serin yazlar, kuzey ormanlarının kuzeye kaydığında Holosen başlangıcına kadar ağaçsız bir tundra ile sonuçlandı. Orta Appalachian Dağları'ndaki ve Atlantik Okyanusu'na doğru doğudaki bitki örtüsüne ladin (Picea spp.) Ve tamarack (Larix laricina) boreal ormanları hakim olmuştur ve bunlar daha sonra Genç Dryas döneminin sonunda hızla ılıman, daha geniş yapraklı ağaç orman koşullarına dönüşmüştür. Tersine, Ontario Gölü yakınlarındaki polen ve makrofosil kanıtları, serin, kuzeydeki ormanların erken Holosen'de varlığını sürdürdüğünü göstermektedir. Appalachians'ın batısında, Ohio Nehri Vadisi'nde ve güneyde Florida'da hızlı, analog olmayan bitki örtüsü tepkileri hızlı iklim değişikliklerinin bir sonucu gibi görünüyor, ancak alan genel olarak serin kaldı ve sert ağaç ormanı hakim. Genç Dryas sırasında, Güneydoğu Amerika Birleşik Devletleri, zayıflamış Atlantik meridyen devrilme dolaşımının neden olduğu Kuzey Atlantik girdabı içinde Karayiplerden gelen sıcaklığın kapanması nedeniyle Pleistosen sırasında bölgenin olduğundan daha sıcak ve ıslaktı. (AMOC). Merkez Ayrıca, güneydeki Büyük Göller bölgesinden Teksas ve Louisiana'ya kadar değişen etkiler eğilimi meydana geldi. İklimsel zorlama, tıpkı Kuzeydoğu'da olduğu gibi, soğuk havayı Amerikan iç kesiminin kuzey kısmına doğru hareket ettirdi. Doğu Kıyısı'nda görüldüğü kadar ani bir tasvir olmamasına rağmen, Ortabatı, Meksika Körfezi'nin daha sıcak iklim etkisine doğru kuzey iç kesimlerinde güneyden önemli ölçüde daha soğuktu. Kuzeyde, Laurentide Buz Levhası, Genç Dryas sırasında yeniden ilerledi ve batı Superior Gölü'nden güneydoğu Quebec'e kadar bir moren biriktirdi. Büyük Göllerin güney kenarları boyunca ladin hızla düştü, çam arttı ve otsu çayır bitki örtüsü bol miktarda azaldı, ancak bölgenin batısında arttı. Kayalık Dağlar Kayalık Dağlar bölgesindeki etkiler çeşitlidir. Kuzey Rockies'te, çam ve göknarlar da önemli bir artış, öncekinden daha sıcak koşullara ve bazı yerlerde subalpin park alanına geçişe işaret ediyor.. Bunun, jet akımındaki kuzeye doğru kaymanın, yaz güneşlenmesindeki artışla ve uzun ve yağışlı ilkbahar mevsimleriyle bugünden daha yüksek olan bir kış kar paketinin bir sonucu olduğu varsayılmaktadır. Özellikle kuzey sıradağlarında, buzullarda küçük yeniden gelişmeler oldu, ancak Rocky Dağ sıralarındaki bazı alanlar, Genç Dryas sırasında bitki örtüsünde çok az değişiklik olduğunu veya hiç olmadığını gösterdi. Kanıtlar ayrıca, Teksas'ı etkileyen aynı Körfez koşulları nedeniyle New Mexico'da yağışta bir artışa işaret ediyor. Batı Pasifik Kuzeybatı bölgesi 2 ila 3°C soğutma ve yağışta artış yaşadı. Buzul yeniden ilerleme, Britanya Kolombiyası'nda ve Cascade Sıradağlarında kaydedilmiştir. Çam polenindeki bir artış, merkezi Cascades'te daha soğuk kışların olduğunu gösterir. Olimpik Yarımada'da, orta yükseklikteki bir bölgede yangında azalma kaydedildi, ancak orman devam etti ve Genç Dryas sırasında erozyon serin ve ıslak koşullar olduğunu düşündürdü. Speleothem kayıtları, güney Oregon'da yağışta bir artış olduğunu göstermektedir ve bunun zamanlaması, Kuzey Büyük Havzadaki plüviyal göllerin boyutlarının artmasıyla çakışmaktadır. Siskiyou Dağları'ndan alınan bir polen kaydı, Genç Dryas'ın zamanlamasında bir gecikme olduğunu gösteriyor, bu da daha sıcak Pasifik koşullarının bu aralık üzerindeki daha büyük bir etkisine işaret ediyor, ancak polen kaydı, yukarıda bahsedilen speleothem kaydına göre kronolojik olarak daha az kısıtlı. Güneybatı'da da ortalama 2 ° soğutma ile yağışlarda bir artış görülüyor. Tarım üzerindeki etkiler Genç Dryas genellikle Doğu Akdeniz'de tarımın benimsenmesi olan Neolitik Devrim ile bağlantılıdır. Soğuk ve kuru Genç Dryas, bölgenin taşıma kapasitesini tartışmalı bir şekilde düşürdü ve yerleşik erken Natufian nüfusunu daha hareketli bir geçim modeline zorladı. Daha fazla iklimsel bozulmanın tahıl yetiştiriciliğine yol açtığı düşünülüyor. Natufian döneminde değişen geçim modellerinde Genç Dryas'ın rolü konusunda göreceli bir fikir birliği varken, dönemin sonundaki tarımın başlangıcıyla bağlantısı halen tartışılmaktadır. Deniz seviyesi Büyük ölçüde mercan resiflerinden çok sayıda derin çekirdeğin analizinden oluşan sağlam jeolojik kanıtlara dayanarak, buzul sonrası dönem için deniz seviyesindeki artış oranlarındaki değişimler yeniden yapılandırıldı. Deniz seviyesindeki yükselmenin erken dönemlerinde, eriyik su darbeleri olarak adlandırılan üç ana hızlanmış deniz seviyesi yükselmesi dönemi meydana geldi. Bunlar, 19.000 ile 19.500 takvim yılı arasındaki darbe için yaygın olarak eriyik su darbesi 1A0 olarak adlandırılır; 14.600 ile 14.300 takvim yılı arasındaki darbe için eriyik su darbesi 1A ve 11.400 ile 11.100 takvim yılı arasındaki darbe için eriyik su darbesi 1B. Genç Dryas eriyik su darbesi 1A'dan sonra, yaklaşık 290 yıl içinde 13,5 m'lik bir yükselişten sonra, yaklaşık 14.200 takvim yılı önce ortalanmış ve eriyik su darbesi 1B'den önce, yaklaşık 11.000 takvim yılı önce ortalanmış yaklaşık 160 yıl boyunca 7,5 m'lik bir artış meydana geldi. Son olarak, Genç Dryas hem eriyik su darbesi 1A'nın hem son tarihini hem de tüm eriyik su darbesi 1B'yi öncelemekle kalmadı, aynı zamanda ondan hemen önceki ve sonraki dönemlere göre deniz seviyesi yükselme oranının önemli ölçüde azaldığı bir dönemdi. Genç Dryas'ın başlangıcı için kısa vadeli deniz seviyesi değişikliklerine dair olası kanıtlar bildirildi. İlk olarak, Bard ve diğerleri tarafından verilerin çizimi, Genç Dryas'ın başlangıcına yakın deniz seviyesinde 6 metreden daha az küçük bir düşüş olduğunu gösteriyor. Hem Barbados hem de Tahiti'den alınan verilerde görülen deniz seviyesi yükselişindeki değişim hızında olası bir değişiklik var. Bu değişikliğin "yaklaşımın genel belirsizliği dahilinde" olduğu göz önüne alındığında, o zaman önemli bir ivme olmaksızın nispeten yumuşak bir deniz seviyesi yükselmesinin meydana geldiği sonucuna varıldı. Son olarak, Lohe ve diğerlerinin Norveç'in batısındaki araştırması, 13.640 takvim yılı önce deniz seviyesinde düşük bir mevki ve 13.080 takvim yılı önce başlayan müteakip Genç Dryas ihlali bildirdi. Genç Dryas'ın başlamasından çok önce Allerød alçak seviyesinin zamanlamasının ve müteakip ihlalin, kabuğun artan bölgesel yüklemesinin sonucu olduğu ve jeoit değişikliklerinin, Allerød'un başlarında yaklaşık 13.600 takvim yılında büyümeye ve ilerlemeye başlayan genişleyen bir buz tabakasının neden olduğu sonucuna vardılar. Mevcut teori, Genç Dryas'ın, Agassiz Gölü'nden ani bir tatlı su akışına ve Kuzey Amerika'daki buzul kaybına yanıt olarak kuzeye doğru ılık tropikal suları dolaşan Kuzey Atlantik "Konveyörünün" önemli ölçüde azalması veya kapatılmasından kaynaklandığıdır. Böyle bir olayın jeolojik kanıtı tam olarak güvenli değildir, ancak son çalışmalar, Mackenzie Nehri boyunca, Arktik'e ve oradan da Atlantik'e tatlı su döken bir yol tespit etmiştir. Küresel iklim, Kuzey Atlantik'teki tatlı su "kapağını" dondurarak kaldırana kadar yeni duruma kilitlenmiş olacaktı. Ancak simülasyonlar, tek seferlik bir selin yeni devletin 1000 yıl süreyle kilitlenmesine neden olamayacağını gösterdi. Sel durduğunda, AMOC iyileşecek ve Genç Dryas 100 yıldan daha kısa bir süre içinde duracaktı. Bu nedenle, zayıf bir AMOC'yi 1000 yıldan daha uzun süre korumak için sürekli tatlı su girişi gerekliydi. Son zamanlarda yapılan çalışma, kar yağışının sürekli bir tatlı su kaynağı olabileceğini ve bunun da AMOC'nin uzun süreli zayıflamış durumuna neden olabileceğini öne sürdü. Alternatif bir teori, bunun yerine jet akımının, Kuzey Atlantik'e daha fazla yağmur getiren ve termohalin dolaşımını yavaşlatacak kadar okyanus yüzeyini tazeleyen eriyen Kuzey Amerika buz tabakasının değişen topoğrafik zorlamasına yanıt olarak kuzeye doğru kaydığını öne sürüyor. Ayrıca, megafaunal yok oluştan bir güneş patlamasının sorumlu olabileceğine dair bazı kanıtlar var, ancak bu, tüm kıtalardaki neslinin tükenmesindeki görünen değişkenliği açıklayamıyor. Yaklaşık 12.900 yıl önce Kuzey Amerika'da meydana geldiği varsayılan bir Genç Dryas darbe olayı, Genç Dryas soğutmayı başlatan mekanizma olarak önerildi. Diğer şeylerin yanı sıra, Pennsylvania, Güney Carolina ve Suriye'deki çökeltilerde eriyik cam malzeme bulguları rapor edildi. Araştırmacılar, yaklaşık 13.000 yıl öncesine dayanan malzemenin, bolide etkisinin sonucu olarak 1.700 ila 2.200°C (3.100 ila 4.000°F) sıcaklıklarda oluştuğunu iddia ediyorlar. Bu bulguların, Bolide etkisinin Genç Dryas'ın başlangıcında meydana geldiğine dair tartışmalı Genç Dryas Boundary (YDB) hipotezini desteklediğini iddia ediyorlar. Hipotez, sonuçların çoğunun diğer bilim adamları tarafından doğrulanamayacağı ve yazarların verileri yanlış yorumladığı sonucuna varan araştırmada sorgulandı. Sahalarda bulunan çökeltilerin gözden geçirilmesinden sonra, yeni araştırma, hipotez savunucuları tarafından iddia edilen çökeltilerin, kozmik etkinin önerilen tarihinden çok daha geç veya çok daha erken zamanlardan kalma bir bolide çarpma tarihinden kaynaklanan çökeltiler olduğunu buldu. Araştırmacılar, jeolojik olarak yaklaşık 13.000 yıl öncesine tarihlenip tarihlenemeyeceğini belirlemek için etki teorisini desteklemek için yaygın olarak referans verilen 29 siteyi inceledi. En önemlisi, bu sitelerden yalnızca üçü aslında o zamandan kalmadır. Charles R. Kinzie, vd. Dünya dışı çarpışmalar sırasında üretilen nanodiyamondların dağılımına baktılar: YDB'deki Kuzey Yarımküre'nin 50 milyonkm2'sinin nanodiamond'lara sahip olduğu bulundu. Bu nano elmasları gösteren yalnızca iki katman mevcuttur: 12.800 takvim yılı önceki YDB ve 65 milyon yıl önceki Kretase-Tersiyer sınırı, ayrıca kitlesel yok oluşlarla işaretlenmiştir. YDB'nin kökenine ilişkin kozmik etki hipotezi için yeni destek 2018'de yayınlandı. Bu, Dünya'nın daha büyük (100km'den fazla çaplı) parçalanan bir kuyruklu yıldızdan (bazı kalıntıları iç kısımda varlığını sürdüren) bir veya daha fazla parçayla çarpıştığını varsayar. günümüze kadar güneş sistemi). Kanıt, varsayılan çarpışmanın ardından büyük ölçekli biyokütle yanması (orman yangınları) ile tutarlıdır. Kanıt, buz çekirdeklerinin, buzulların, göl ve deniz tortu çekirdeklerinin ve karasal dizilerin analizlerinden elde edildi. Bu hipotezin güvenilirliğini daha da artıran kanıt, göktaşlarında bulunan dünya dışı platin içerir. Etki Hipotezi ile ilişkilendirilebilecek platin seviyelerinde ani artışlar olan ve en az 25'i majör olan dünya çapında çok sayıda bölge vardır. Bu sitelerin çoğu Kuzey Yarımküre'de bulunsa da, Ekim 2019'da yapılan bir araştırma, Güney Afrika'daki Pretoria'nın kuzeyindeki Wonderkrater bölgesinde bulunan yüksek platin seviyelerine sahip başka bir site buldu ve doğruladı. Bu, doğada nadiren bulunan ve hava patlamalarından veya darbelerden kaynaklandığından şüphelenilen yüksek seviyelerde platin ve nadir metal küreler, altın ve yüksek sıcaklıkta demir içeren güney Şili'deki Pilauco bölgesi ile aynı zamana denk geliyor. Bu Güney Yarımküre yüksek platin bölgeleri, Genç Dryas etki hipotezinin güvenilirliğini daha da artırıyor. Laacher See Patlama hipotezi Laacher See yanardağı, Genç Dryas'ın başlangıcıyla yaklaşık aynı zamanda patladı ve tarihsel olarak olası bir neden olarak önerildi. Laacher See, yaklaşık 2km çapında geniş bir alçak rölyefli Yanardağ krateri içinde bir kaldera gölüdür. Almanya, Rheinland-Pfalz'da, Koblenz'in yaklaşık 24km kuzeybatısında ve Bonn'un 37km güneyinde yer almaktadır. Kaldera gölü, Eifel sıradağları içindedir ve daha büyük Vulkaneifel içindeki Doğu Eifel volkanik alanının bir parçasıdır. Bu püskürmenin Volkanik Patlama İndeksi (VEI) 6 büyüklükteydi ve 20km'ten fazla tefra püskürtüldü, Kuzey Yarımküre'de önemli sıcaklık değişikliğine neden oldu. Şu anda mevcut olan kanıtlar, Laacher See patlamasının Genç Dryas'ı tetiklediği hipotezinin önemli bir değere sahip olduğunu gösteriyor. Daha önce, hipotez, Laacher See tefrasının çeşitli Orta Avrupa değişken göl yatakları içindeki Genç Dryas Olayı ile ilişkili en net iklim değişikliği belirtilerine göre zamanlamasına dayanarak reddedilmişti. Bu, Genç Dryas Etki Hipotezinin ve eriyik su atımı hipotezinin geliştirilmesine zemin hazırladı. Bununla birlikte, daha yeni araştırmalar, Laacher See yanardağının 12,880 yıllık çok büyük patlamasını Kuzey Atlantik soğumasının Genç Dryas'a başlamasıyla aynı zamana denk getirmektedir. Patlama, Pinatubo Dağı'nın 1991'deki patlamasının yaklaşık iki katı büyüklüğünde olmasına rağmen, atmosfere giren kükürt miktarı bakımından, Tambora Dağı'nın iklimsel açıdan çok önemli 1815 patlamasına potansiyel olarak rakip olacak şekilde, önemli ölçüde daha fazla kükürt içeriyordu. Bu büyüklükte ve kükürt içeriğinin bozulma sırasında meydana gelen patlamasının, deniz buzu ve okyanus sirkülasyonunu içeren uzun vadeli olumlu bir geri bildirimi tetikleyebileceğine ve Kuzey Atlantik ve dünya genelinde bir dizi iklim değişikliğine neden olabileceğine dair kanıtlar mevcuttur. Bu hipotez için daha fazla destek, Grönland buzulunda büyük bir volkanojenik kükürt sıçraması olarak görünmektedir ve bu, hem Laacher See patlama tarihi hem de Grönland'da kaydedildiği gibi Genç Dryas'a soğumanın başlangıcı ile çakışmaktadır. Orta-enlem batı rüzgarları, soğuma daha belirgin hale geldikçe, Kuzey Atlantik boyunca deniz buzunun güneye doğru büyümesini izlemiş olabilir, bu da Kuzey Avrupa'da zaman aşımına uğrayan iklim değişikliklerine neden olur ve Laacher See tefrasının ile en açık (rüzgardan türetilen) arasındaki gecikmeyi açıklar. Orta Avrupa göl çökeltilerindeki Genç Dryas için kanıt. Patlamanın zamanlaması Genç Dryas'ın başlangıcına denk geliyor gibi görünse ve içerdiği kükürt miktarı önemli ölçüde Kuzey Yarımküre soğutması ile sonuçlanacak olsa da, hipotez henüz tam olarak test edilmemiştir ve hiçbir iklim modeli simülasyonu yapılmamıştır. Şu anda mevcut. Olumlu geri bildirimin kesin doğası da bilinmemektedir ve Laacher See patlamasının boyutunun ve kükürt içeriğinin volkanik bir zorlamasına karşı deglasiyal iklime duyarlılıkla ilgili sorular devam etmektedir. Bununla birlikte, diğer volkanik patlamaları takip eden benzer bir geri bildirimin, son buzul döneminde,Küçük Buz Çağı ve genel olarak Holosen boyunca benzer uzun vadeli soğuma olaylarını tetiklemiş olabileceğine dair kanıtlar mevcuttur. önerilen geri bildirimin zayıf bir şekilde sınırlandırıldığını ancak potansiyel olarak yaygın olduğunu öne sürüyor. Laacher See patlamasının, son buzlanma sırasında buzun çıkarılmasıyla ilgili litosferik boşaltma tarafından tetiklenmesi mümkündür,, Doğu Eifel Volkanik Alanındaki en büyük üç patlamanın gözlemlenmesiyle desteklenen bir kavramdır ve bozulma sırasında meydana geldi. Litosferik boşaltma ile bu potansiyel ilişki nedeniyle, Laacher See patlama hipotezi, 12,880 yıllık BP Laacher See patlaması gibi patlamaların zaman ve uzayda izole edilmediğini, bunun yerine bozulmanın temel bir parçası olduğunu ve dolayısıyla Genç' in varlığını açıkladığını öne sürüyor. Diğer buzul sonlanmaları sırasında Dryas tipi olaylar. Bir süpernovanın Dünya üzerindeki etkilerini, özellikle gama ışını patlamalarını ve X ışını flaşlarını simüle eden modeller, Dünya'nın ozon tabakasının tükenmesi, artan UV maruziyeti, küresel soğuma ve Dünya yüzeyinde nitrojen değişiklikleri troposferde yaşayacağını göstermektedir. Genç Dryas sırasında küresel soğumaya ilişkin kanıtlara ek olarak, faunal ve paleoindian avlanma alanlarında yaklaşık 30cm kalınlığında karbonca zengin “siyah matların” varlığı, küçük bir zaman aralığında daha su koşullarında ani bir değişimin meydana geldiğini göstermektedir. Brakenridge ayrıca, küresel soğutma koşullarının yalnızca kuzey enlemlerinde değil, aynı zamanda 41 ° G'ye ulaşan enlemlerde de meydana geldiğini öne süren polen çekirdeği araştırmasını tartışıyor. Ağaç halkası kanıtı, buz çekirdeklerinde kozmojenik C'de bir artış olduğunu gösteriyor. Bu artışın zaman çerçevesi, başka bir kozmojenik izotop olan Be 'nin artışı ile de örtüşmektedir. Genç Dryas'ın başlangıcında ve Dünya'yı etkileyecek kadar güneş sistemine yakın bir yerde meydana geldiği bilinen tek süpernova, yalnızca Vela süpernova kalıntısının kaldığı Vela süpernovasıdır. Bununla birlikte, çoğu jeolog bu hipotezi, yer sistemi bilimi hakkında çok az bilgisi olan gök bilimciler tarafından yapılan akademik bir uygulama olarak görür. Küçük Buz Çağı - 16. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar süren Orta Çağ Sıcak Dönemi'nden sonra bir soğuma dönemi Kaynakça Dış bağlantılar Study Confirms Mechanism for Current Shutdowns, European Cooling". Oregon State University. 2007. Archived from the original on 17 December 2010. Retrieved 11 April 2011. Broecker WS (1999). "What If the Conveyor Were to Shut Down?" . GSA Today. 9 (1): 1–7. Retrieved 11 April 2011. Calvin WH (January 1998). "The Great Climate Flip-flop". The Atlantic Monthly. 281: 47–64. Retrieved 11 April 2011. Tarasov L, Peltier WR (June 2005). "Arctic freshwater forcing of the Younger Dryas cold reversal" (PDF). Nature. 435 (7042): 662–665. 2005Natur.435..662T. 10.1038/nature03617. 15931219. 4375841 . Archived from the original (PDF) on 21 August 2015. Acosta et al., 2018. Climate change and peopling of the Neotropics during the Pleistocene-Holocene transition. Boletín de la Sociedad Geológica Mexicana. Boletín de la Sociedad Geológica Mexicana Cometary Debris May Have Destroyed Paleolithic Settlement 12,800 Years Ago , on: sci-news, Jul. 2, 2020 "When the Earth Suddenly Stopped Warming" . . 17 December 2020 – . Kategori:Buzul Çağı Kategori:İklim tarihi Kategori:Taş Çağı'nda Avrupa Kategori:Tarih öncesi İskandinavya Kategori

alinoloji Kategori:MÖ 8. binyıl

Ara

Ara

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi

Erken Dryas Devri

bullvar_katip

Administrator

Benzer konular

Tema özelleştirme sistemi

Tam ekran yada dar ekran

Izgara yada normal mod

Forum arkaplan resimleri

Sidebar blogunu kapat/aç

Yapışkan sidebar kapat/aç

Radius aç/kapat

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi