Eşini terk etmenin acı öyküsü: Sağlık, hastalık ve ilişkilerin karma dünyasında yaşanan bir hikaye
Dünya, etme, bulma prensibinin kanıtı olan bir yerdir. Burada kesinlikle karmanın olduğunu söyleyebiliriz. Bazıları buna ilahi adalet der. Ya da "kimsenin ahı kimsede kalmaz" gibi deyimlerle açıklanır. Bu gerçeği bizzat yaşayarak gördüm ve anladım ki, insan ne ekerse onu biçer. Zamanla her şey ortaya çıkar. Belki hemen olmaz ama sonunda kesinlikle olur.
Komşularımızdan bir çift vardı, yaşları 50'leri bulmuştu. Kadın sıradan bir ev hanımıydı, adamsa dış görünüşüne önem veren, her zaman düzgün giyinen, aranan bir tip olarak bilinirdi. Kadın bir gün böbrek yetmezliğinden dolayı diyalize başlamak zorunda kaldı. Adam, başta sık sık şehir dışına çıkmaya başladı, sonra da bir gün hiçbir açıklama yapmadan kadını terk edip köye yerleşti. Kadın, tek başına kaldı ve artık diyalize gitmek için yalnız yola çıkıyordu. Pislik adam boşanma teklif ettiğinde, kadının zaten zor durumda olduğu göz ardı edildi. Ne yazık ki kadın bir süre sonra vefat etti.
Adam, kadının ölümünden sonra eve döndü ve her gün giyinip kuşanıp yeni bir kadın aramak için dışarı çıkıyordu. Köylere, kasabalara hatta internette evlenmemiş ve yaşlı bekar bir kız aradığını ilan etmişti. Mal. Eski evlerini satarak yeni bir daire alıp, daha kolay kadın bulabileceği bir yerde yaşamaya başladı. Yeni bir kadın bulduğunda onu eve getirdi. Ancak kadın, eve alışamadığını ve merkezden yeni bir ev almak istediğini söyledi. Adam hemen eski evlerini satıp zararına da olsa yeni bir ev almak zorunda kaldı. Kadın ayrıca arabasını da beğenmedi, üst model bir araba istedi ve yine adam isteğini yerine getirdi. Ancak resmi nikahları olmamasına rağmen aynı evde yaşarken, ev satıldı ve araba değiştirildiğinde kadın bir sabah kayıplara karıştı. Tüm mal varlığını alarak ortadan kayboldu. Adam ise baş başa kaldı, ne evi ne arabası kaldı. Mahalle olarak "oh olsun" dedik, adam gitti köye yerleşti ve yalnız yaşamaya devam etti. "Canını sevdiğimin karması karşısında adalet yerini buldu" dedik. Sevmezsen de, istemesen de, zor durumda olsan bile hasta birini terk etmemelisin. Ölümlü dünyada, bu tür davranışlar değer mi diye sorgulamak gerekir. Hastalıkla mücadele eden birine merhamet göstermek, insan olmanın gereğidir. Sağlıklıyken eşinize değer verin, iyi davranın; çünkü hasta olduğunuzda size de aynı şekilde davranmasını istersiniz. Hayvan gibi davrananlardan insanlık beklememek gerekir. Bu da bir nevi 'ekeceğinizi biçersiniz' durumudur. İlişkiler sevgiyle, saygıyla şekillenmelidir. Seven insan, hastalık anında sevdiğine destek olur.
Dünya, etme, bulma prensibinin kanıtı olan bir yerdir. Burada kesinlikle karmanın olduğunu söyleyebiliriz. Bazıları buna ilahi adalet der. Ya da "kimsenin ahı kimsede kalmaz" gibi deyimlerle açıklanır. Bu gerçeği bizzat yaşayarak gördüm ve anladım ki, insan ne ekerse onu biçer. Zamanla her şey ortaya çıkar. Belki hemen olmaz ama sonunda kesinlikle olur.
Komşularımızdan bir çift vardı, yaşları 50'leri bulmuştu. Kadın sıradan bir ev hanımıydı, adamsa dış görünüşüne önem veren, her zaman düzgün giyinen, aranan bir tip olarak bilinirdi. Kadın bir gün böbrek yetmezliğinden dolayı diyalize başlamak zorunda kaldı. Adam, başta sık sık şehir dışına çıkmaya başladı, sonra da bir gün hiçbir açıklama yapmadan kadını terk edip köye yerleşti. Kadın, tek başına kaldı ve artık diyalize gitmek için yalnız yola çıkıyordu. Pislik adam boşanma teklif ettiğinde, kadının zaten zor durumda olduğu göz ardı edildi. Ne yazık ki kadın bir süre sonra vefat etti.
Adam, kadının ölümünden sonra eve döndü ve her gün giyinip kuşanıp yeni bir kadın aramak için dışarı çıkıyordu. Köylere, kasabalara hatta internette evlenmemiş ve yaşlı bekar bir kız aradığını ilan etmişti. Mal. Eski evlerini satarak yeni bir daire alıp, daha kolay kadın bulabileceği bir yerde yaşamaya başladı. Yeni bir kadın bulduğunda onu eve getirdi. Ancak kadın, eve alışamadığını ve merkezden yeni bir ev almak istediğini söyledi. Adam hemen eski evlerini satıp zararına da olsa yeni bir ev almak zorunda kaldı. Kadın ayrıca arabasını da beğenmedi, üst model bir araba istedi ve yine adam isteğini yerine getirdi. Ancak resmi nikahları olmamasına rağmen aynı evde yaşarken, ev satıldı ve araba değiştirildiğinde kadın bir sabah kayıplara karıştı. Tüm mal varlığını alarak ortadan kayboldu. Adam ise baş başa kaldı, ne evi ne arabası kaldı. Mahalle olarak "oh olsun" dedik, adam gitti köye yerleşti ve yalnız yaşamaya devam etti. "Canını sevdiğimin karması karşısında adalet yerini buldu" dedik. Sevmezsen de, istemesen de, zor durumda olsan bile hasta birini terk etmemelisin. Ölümlü dünyada, bu tür davranışlar değer mi diye sorgulamak gerekir. Hastalıkla mücadele eden birine merhamet göstermek, insan olmanın gereğidir. Sağlıklıyken eşinize değer verin, iyi davranın; çünkü hasta olduğunuzda size de aynı şekilde davranmasını istersiniz. Hayvan gibi davrananlardan insanlık beklememek gerekir. Bu da bir nevi 'ekeceğinizi biçersiniz' durumudur. İlişkiler sevgiyle, saygıyla şekillenmelidir. Seven insan, hastalık anında sevdiğine destek olur.