Eskiden beklentilerim çok fazlaydı ve en ufak bir olumsuzlukta bile aşağı çekilebiliyordum. Şimdi ise hiçbir şeye beni aşağı çekmesine ve etkilemesine izin verecek kadar önem vermeyeceğim, yalnızca kendim için yaşayacağım. Belki bu yolda gerçekten hak eden bir insan olursa onun mutluluğuna da önem verebilirim ama sanmıyorum. Demem o ki, ben yeterince önemli bir insanım ve önce hayatımın merkezine kendimi koyuyorum. Ben zaten böyle biriyken benim hayatıma katılmak isteyen doğru kişi zaten benimle birlikte yürür ama artık asla hayatımı başka birine bağlamayacağım. Hem başka birine zaten ihtiyacım yok hem de yeterince ders aldım bundan. Çünkü zaten yaptığım en büyük hatalardan biri aslında bunun tersini yapmışım. Bu olgunluğa erişmek kolay olmadı ama bugünkü ben olduysam onların hepsini yaşamama borçluyum. Kısacası hayat kısa, kuşlar uçuyor. Ben değerli bir insanım ve hayatımı buna göre şekillendiriyorum. Bunun tersini yapmaya çalışan ve hak etmediğim gibi davranan herkese yol veriyorum ve zerre pişmanlık duymuyorum, üzülmüyorum. Siz kendinize değer vermezseniz herkes buna göre davranır emin olabilirsiniz. Bu yazdıklarım bencillik gibi gelebilir ama anlamak maalesef olgunluk gerektiriyor.