Seven insan için bir an bile düşünmediği maddi değersiz şeydir. Hayatı mutlu olmak ve güzel geçirmek isteyen bir insan elbette ki hiçbir zaman paraya değer vermez ama söz konusu sevgili olunca daha hassas olunur bu konuda. Normal zamanda bile çok yakın arkadaşınızla birlikte iken elini cebine göndertmezsiniz belki de o aynısını yapar. Çünkü bilir ki onun için sen ben demektir. Sevgili için ise seni beni bile yoktur. Sevgililer aynı bardaktan su içer, ellerini ısıtmak için tek bir cebe ellerini sokar, tek bir mont ile birbirlerine sarılarak ısınırlar. Aşk insana neler neler yaptırıyor ki bir paraya mı değer verecek. Buraya kadar herşey güzel ya ayrıldıktan sonra? İşte insanın aşk konusunda olan düşünceleri sonra belli oluyor. Ayrıldıktan sonra sevgiliye harcanan paranın hesabını yapıyorsa ne yazıktır ki mutluluk için değil bir anlık küçük bir zevk için bir araya gelmek isteyen ezik bir bünyenin düşüncesi olur bu. Oohhh olsundur. Sevsen ne olurdu? Dedirtir. Kimisi için yine de para önemsizdir. Ne kadar harcamış olursa olsun söylemesi gereken son şey; (bkz: feda olsun).