Ayrılık bir çeşit travmadır. Taraf fark etmeksizin herkeste farklı biçimde kendini gösterir ve herkesin başa çıkma biçimi farklıdır. Beyin kimyasalları düğün çorbasına dönmüş birey kendisine bahşedilecek en ufak kırıntıyı dahi yalayıp yutma eğilimindedir. Bu yüzden başlarda mantıklı gelmesi normaldir ancak o ruh halindeyken görülemeyecek veya inkar edilecek durumlar vardır.
Terk eden taraf bu teklifle geliyorsa en olası ihtimaller şunlardır: "Yazık la kimin çocuğuysa üzüldü herhalde, bari arkadaşlık falan şaapayım, en azından bunu hak ediyor" gibi bir motivasyonla olur. Kişi bu sayede kendi vicdanını da bir nebze rahatlatmayı hedefler. Biri sırf size acıdığı veya suçlu hissettiği için sizinle "arkadaşlık" yapıyor. Kendine saygısı olan birinin içinde bulunacağı bir durum değil. Kimsenin size acımasına izin vermeyin.
Aklınca birinin hayatına kattığınız şeylerden faydalanmaya devam edecek ama bunu rahat rahat, sorumluluk almadan yapacak. "Belki ileride olur" benzeri söylemlerle sizi oltada tutmaya çalışacak. Hayat birinin yedeği, belki olmak için çok kısa. Şahıs sizi hayatında istemediği yönünde bir karar vermiş ancak bunun sonuçlarını hissetmiyor. Hissettirmelisiniz.
Hadi bir şekilde oldunuz diyelim arkadaş. Yarın öbür gün bu şahıs başka biriyle yeni ufuklara yelken açtığında bunu hazmedebilecek misiniz? Gelip size bunu anlattığında o harika arkadaşlığınızın gerektirdiği üzere onun için mutlu olabilecek misiniz?
Hayatınıza yeni biri girdiğinde ve bu "arkadaşlığınızı" öğrendiğinde verdiği tepki olumsuz olduğunda, "hiç arkadaşı yok herhalde ki buna kalmış" diye düşündüğünde onu suçlayabilir miyiz?
Velhasıl değmez. Başta olmasa bile zamanla anlayacaksınız.
Terk eden taraf bu teklifle geliyorsa en olası ihtimaller şunlardır: "Yazık la kimin çocuğuysa üzüldü herhalde, bari arkadaşlık falan şaapayım, en azından bunu hak ediyor" gibi bir motivasyonla olur. Kişi bu sayede kendi vicdanını da bir nebze rahatlatmayı hedefler. Biri sırf size acıdığı veya suçlu hissettiği için sizinle "arkadaşlık" yapıyor. Kendine saygısı olan birinin içinde bulunacağı bir durum değil. Kimsenin size acımasına izin vermeyin.
Aklınca birinin hayatına kattığınız şeylerden faydalanmaya devam edecek ama bunu rahat rahat, sorumluluk almadan yapacak. "Belki ileride olur" benzeri söylemlerle sizi oltada tutmaya çalışacak. Hayat birinin yedeği, belki olmak için çok kısa. Şahıs sizi hayatında istemediği yönünde bir karar vermiş ancak bunun sonuçlarını hissetmiyor. Hissettirmelisiniz.
Hadi bir şekilde oldunuz diyelim arkadaş. Yarın öbür gün bu şahıs başka biriyle yeni ufuklara yelken açtığında bunu hazmedebilecek misiniz? Gelip size bunu anlattığında o harika arkadaşlığınızın gerektirdiği üzere onun için mutlu olabilecek misiniz?
Hayatınıza yeni biri girdiğinde ve bu "arkadaşlığınızı" öğrendiğinde verdiği tepki olumsuz olduğunda, "hiç arkadaşı yok herhalde ki buna kalmış" diye düşündüğünde onu suçlayabilir miyiz?
Velhasıl değmez. Başta olmasa bile zamanla anlayacaksınız.