Eugen von Boehm-Bawerk

[bullvar_katip]

Eugen Ritter von Böhm-Bawerk (doğum adı Eugen Böhm, 12 Şubat 185127 Ağustos 1914), Avusturyalı ekonomisttir. Avusturya Ekonomi Okulu ve neoklasik iktisat gelişimine önemli katkılarda bulunmuştur. 1895 ile 1904 yılları arasında aralıklı olarak Avusturya Maliye Bakanı olarak görev yaptı. Marksizm üzerine kapsamlı eleştiriler de yazdı. Biyografi küçükresim|Karl Marx ve sisteminin kapanışı ön yazısı Böhm-Bawerk, Viyana Üniversitesi'nde avukat olmak için okurken Carl Menger'in Principles of Economics kitabını okudu ve onun yanında hiç çalışmamış olmasına rağmen onun teorilerinin taraftarı oldu. Joseph Alois Schumpeter, Böhm-Bawerk'i "Menger'in o kadar hevesli bir öğrencisi olarak gördü ki, başka etkiler aramaya pek gerek yoktu." Viyana Üniversitesi'nde geçirdiği süre boyunca, daha sonra kayınbiraderi olan Friedrich von Wieser ile iyi arkadaş oldu. Viyana'dan sonra Heidelberg, Leipzig ve Jena üniversitelerinde, Karl Knies, Wilhelm Georg Friedrich Roscher ve Bruno Hildebrand yanında Siyasi ekonomi ve sosyal bilimler eğitimi aldı. 1872'de eğitimini tamamladıktan sonra Avusturya Maliye Bakanlığı'na girdi ve Viyana'da ekonomi politiğin Privatdozent olarak nitelendirildiği 1880 yılına kadar çeşitli görevlerde bulundu. Ancak ertesi yıl hizmetlerini Innsbruck Üniversitesi'ne devretti ve burada 1889'a kadar kaldı ve 1884'te profesör oldu. Bu süre zarfında başyapıtı "Sermaye ve Faiz"in üç cildinden ilk ikisini yayımladı. 1889'da Böhm-Bawerk, Viyana'da Maliye Bakanlığı'nda danışman oldu ve vergilendirmeyle ilgili tüm konularda hükümeti alt mecliste temsil etti. Doğrudan vergi reformu için bir teklif taslağı hazırladı. O zamanlar Avusturya sistemi, özellikle savaş zamanlarında, üretimi ağır bir şekilde vergilendiriyordu ve bu da yatırımları büyük ölçüde caydırıyordu. Böhm-Bawerk'in önerisi, kısa sürede onaylanan ve sonraki birkaç yıl içinde başarı ile sonuçlanan modern bir gelir vergisi çağrısıydı. Böhm-Bawerk, 1895'te kısa bir süre Avusturya Maliye Bakanı oldu. Görevde ikinci kısa dönemin ardından, göreve üçüncü atanmasından sonra 1900'den 1904'e kadar bu görevde kaldı. Görevinde, yasal olarak belirlenmiş altın standardı ve dengeli bir bütçenin sıkı bir şekilde sürdürülmesi için sürekli mücadele etti. 1902'de, yaklaşık iki yüzyıldır Avusturya ekonomisinin bir özelliği olan şeker sübvansiyonunu kaldırdı. Nihayet 1904'te ordunun artan mali talepleri bütçe dengesini bozmakla tehdit ettiğinde istifa etti. İktisat tarihçisi Alexander Gerschenkron, onun "bir kuruş kısma, 'bir heller değil-daha çok politikalar"'ını (ingilizce:"penny pinching, 'not-one-heller-more policies',") eleştirdi ve Böhm-Bawerk'in bayındırlık işlerine yoğun şekilde harcama yapma konusunda isteksizliğini eleştirdi. Joseph Schumpeter, Böhm-Bawerk'in "ülkenin mali istikrarına" yönelik çabalarını övdü. Resmi 1984'ten 2002'de euro piyasaya sürülene kadar yüz şilin banknota konuldu. 1897'de Böhm-Bawerk, Alman saray büyükelçisi oldu. 1899'da üst odaya (House of Peers, tr: Akranlar Evi) yükseltildi. 1907'de Akademie der Wissenschaften'in (Bilimler Akademisi) başkan yardımcısı ve 1911'de başkanı oldu. 1880'lerde ve 1890'larda Karl Marx'ın ekonomisine yönelik kapsamlı eleştiriler yazdı ve Rudolf Hilferding de dahil olmak üzere birçok önde gelen Marksist 1905-06'da onun seminerine katıldı. 1904'te Viyana Üniversitesi'nde bir kürsüyle öğretmenliğe döndü. Oradaki birçok öğrencisi arasında Joseph Alois Schumpeter, Ludwig von Mises ve Henryk Grossman da vardı. 1914'te öldü. George Reisman onu "Ludwig von Mises'ten sonra" en önemli ikinci Avusturyalı iktisatçı olarak adlandırdı. Ve dahası: Mises'in Böhm-Bawerk'i en önemli Avusturyalı iktisatçı olarak tanımlamış olması benim için tamamen akla yatkın. Yayımlanmış çalışmalar Ludwig von Mises'in "modern iktisat teorisine en önemli katkı" olduğuna karar verdiği "Capital und Capitalzins"in (Sermaye ve Faiz) ilk cildinin başlığı Geschichte und Kritik der Capitalzinstheorien idi. (bazen "Faiz Teorilerinin Tarihi ve Eleştirisi" olarak anılır, 1890'da "Ekonomik Teorinin Eleştirel Tarihi" olarak çevrilmiştir) (Universitätsverlag Wagner, 1884). Faiz'nin alternatif işlemlerine kullanım teorileri, üretkenlik teorileri, uzak durma teorileri vb. ilişkin kapsamlı bir çalışmadır. Marx'ın sömürü teorisi eleştirisi dahildir. Böhm-Bawerk, "Emek, sermaye pahasına payını artıramaz." diyerek kapitalistlerin işçilerini sömürmediğini; aslında ürettikleri mallardan elde edilen gelirden çok daha önce gelir sağlayarak çalışanlara yardımcı olduklarını savundu. Özellikle, Marksist sömürü teorisinin, dolambaçlılık teorisinde tartıştığı üretim'deki zaman boyutunu göz ardı ettiğini ve kapitalist sanayilerden elde edilen kârların yeniden dağıtılmasının, faiz oranının para politikası için hayati bir araç olarak önemini baltalayacağını savundu. Böhm-Bawerk'e göre bu eleştiriden, bir ürünün tüm değerinin işçi tarafından üretilmediği, ancak emeğin ancak öngörülebilir herhangi bir çıktının bugünkü değeri üzerinden ödenebileceği sonucu çıkar. Karl Marx and the Close of His System (1896), Marks'ın değer analizini inceledi ve Marks'ın sistemindeki temel hatanın Marks'ın değer yasasının kendisiyle çelişmesinden kaynaklandığını ifade etmiştir yani Marks'ın Kapital kitabının üçüncü cildindeki kâr oranı ve üretim fiyatlarının Marks'ın birinci ciltteki değer teorisiyle çeliştiğini iddia etti. Ayrıca, arz ve talebin kalıcı fiyatı belirlemedeki etkisini küçümsediği ve bu tür kavramlarla kasten belirsiz olduğu için Marks'a saldırır. Böhm-Bawerk'in Positive Theorie des Kapitals (Universitätsverlag Wagner, 1889) (William Smart tarafından Positive Theory of Capital (1892) olarak çevrilmiştir) şu şekilde sunulmuştur: “Sermaye ve Faiz”in ikinci cildi, ekonominin zaman alan üretim süreçlerini ve bunların gerektirdiği faiz ödemelerini detaylandırdı. "Further Essays on Capital and Interest" (1921), ikinci cildin ekleriyle başlayan üçüncü ciltti. Çünkü şeyler yalnızca insanlar bu tür malları istedikleri sürece değerlidir diyerek sübjektif değer fikrinin marjinalizmle ilgili olduğunu iddia etmek için, III. Kitap (ikinci cildin bir bölümü), Değer ve Fiyat kısmında Menger'in Principles of Economics adlı eserinde özetlenen marjinal fayda fikirlerini geliştirir. İlkeyi açıklamak için Böhm-Bawerk, hasattan sonra bir sonraki hasada kadar ihtiyaçlarını karşılamak için beş çuval mısır bırakan bir çiftçinin pratik örneğini kullandı: Böhm-Bawerk'in Marx'ın teorilerine yönelik eleştirisi, Marksist iktisatçı Nikolay Buharin tarafından eleştirildi. Buharin, Aylak Sınıfın Ekonomik Teorisinde (1927), ekonomik fenomenin yalnızca Marx'ınki gibi tutarlı, bağlamsal ve tarihsel bir toplum analizi prizması altında anlaşılabileceği için Böhm-Bawerk'in öznelci teorilerindeki bireysel özgürlüğe ilişkin aksiyomatik varsayımlarının yanlış olduğunu savundu. Buna karşılık, Avusturyalı iktisatçılar onun Marks eleştirisini kesin olarak kabul ettiler. Böhm-Bawerk'in eserlerinin çoğu Şikago'lu sanayici ve liberter Frederick Nymeyer tarafından, Avusturya Ekonomi Okulu'nun ABD kolu olan Libertarian Press aracılığıyla Amerika Birleşik Devletleri'ne getirildi. 1880-1947 yılları arasında Böhm-Bawerk, ilk olarak 1840-1921 yılları arasında Carl Menger tarafından açıklanan isnat teorisi üzerinde çalıştı. Faktör fiyatlarının çıktı fiyatları tarafından belirlendiğini belirtir. Böhm-Bawerk, girişimcileri hedef alan ve üç duruma ayrılan teorinin bir türünü ortaya attı: 1. a + b faktör kombinasyonunun, ne a ne de b'nin izole parça olarak hiçbir değer üretmediği şekilde var olduğu durum. Böylece, a veya b olmazsa, "grubun" diğer kısmı tamamen değersiz hale gelir. Bu, her faktörün tüm grubun değerine sahip olabileceği veya alternatif olarak hiçbir değere sahip olamayacağı anlamına gelir (Kauder 179). 2. a + b + c kombinasyonunun, her parçanın alternatif olarak düşük bir fayda veya daha düşük bir fayda ile iki değere sahip olduğu durum. İki değer maksimum ve minimum olarak kabul edilir. Burada maksimum, grup değeridir ve minimum, ayrı ayrı kullanılan her bir varlığın değeridir. "Kalan eldivenin gümüş eşyaları parlatmak için kullanılabileceğini varsayalım. O zaman maksimum, tüm çiftin değeri eksi parlatıcı olarak kullanım ve minimum, parlatıcı olarak değerdir" (Kauder 179). 3. Bu sadece birbirini tamamlayan iki malın asıl bileşimin dışında nasıl istihdam edilebileceğini ve kaybolan üretken unsurların başka faktörlerle değiştirilmesiyle asıl bileşimin nasıl korunabileceğini ifade eder. Bibliyografya Notlar Kaynakça Kategori:1851 doğumlular Kategori:1914 yılında ölenler Kategori:Avusturyalı şövalyeler Kategori:Avusturya maliye bakanları Kategori:Avusturya Okulu ekonomistleri Kategori:Viyana Üniversitesinde öğrenim görenler