Son model bir cep telefonu kullanan ancak sadece fakir olan bir kişiyi agresif bir şekilde eleştiren içeriği yeniden yazayım:
Kişi, büyük bir tutar ödeyerek aldığı telefonun dört yıl sonra işe yaramayacağını farkındaydı, ancak değerli olduğunu düşündü ve satın aldı. Bu tercihin neden aşağılandığını anlamıyorum. Herkes kendi parasını istediği gibi harcama konusunda özgürdür. Belki bir yıl boyunca sadece iki pantolon ve birkaç ucuz tişört giyerek harcamalarını kontrol altında tutuyordu. Belki sigaraya ayda 150-200 tl harcamak yerine ayda 50 tl'ye telefon kullanmayı tercih ediyordu. Belki de akşamları eve gidip iki bira içmek yerine son model bir telefon almıştı. Belki çalıştığı süre boyunca internet üzerinde oynadığı oyun için ayda 30 tl ödemek yerine bu parayı telefona harcamayı seçmişti. Belki de tek lüksü buydu kim bilebilir? Eğer siz yukarıda bahsedilen durumlardan herhangi birini yapıyor, veya sizin lüks olarak gördüğünüz başka bir şey yapıyorsanız, bu bir başkasının size kızma hakkı doğurmamalıdır. Öyle değil mi? Siz de ona kızmamalı, onunla dalga geçme hakkına sahip değilsiniz. Üstüne gitmeyin, hatta onu destekleyin. Ne yapmalıydı ki, telefonun fiyatı maaşının üç katı olunca telefon almayı mı reddetmeliydi? Ayrıca, kontörü olmaması da ne ironik bir durum değil mi? "Son model telefon sadece zenginlerin hakkıdır" gibi kuralcı yaklaşımlar gerçekten komik. En azından harcadığı para, kendi emeğiyle kazandığı biriktirdiği paraysa bu takdiri hak eder. Not: Telefonum son model olabilir ama fakir değilim, yanlış anlaşılmasın. Telefonumun değeri 70 lira. Sadece, parası olmayanları ezmek yerine biraz daha anlayışlı olmak istiyorum. Ayrıca, telefonun özelliklerini kullanmamak gibi genellemelere de kapılmamak gerekir. Neden kullanmasın ki? Evet, eğer telefonun özelliklerinden ziyade sadece gösteriş yapmak için aldıysa eleştirmekte haklısınız. Fakat eleştirilen noktanın aslında fakirlikle veya lüksle bir alakası olmadığını anlayabilmek için biraz daha dikkatli olmak gerekiyor.
Kişi, büyük bir tutar ödeyerek aldığı telefonun dört yıl sonra işe yaramayacağını farkındaydı, ancak değerli olduğunu düşündü ve satın aldı. Bu tercihin neden aşağılandığını anlamıyorum. Herkes kendi parasını istediği gibi harcama konusunda özgürdür. Belki bir yıl boyunca sadece iki pantolon ve birkaç ucuz tişört giyerek harcamalarını kontrol altında tutuyordu. Belki sigaraya ayda 150-200 tl harcamak yerine ayda 50 tl'ye telefon kullanmayı tercih ediyordu. Belki de akşamları eve gidip iki bira içmek yerine son model bir telefon almıştı. Belki çalıştığı süre boyunca internet üzerinde oynadığı oyun için ayda 30 tl ödemek yerine bu parayı telefona harcamayı seçmişti. Belki de tek lüksü buydu kim bilebilir? Eğer siz yukarıda bahsedilen durumlardan herhangi birini yapıyor, veya sizin lüks olarak gördüğünüz başka bir şey yapıyorsanız, bu bir başkasının size kızma hakkı doğurmamalıdır. Öyle değil mi? Siz de ona kızmamalı, onunla dalga geçme hakkına sahip değilsiniz. Üstüne gitmeyin, hatta onu destekleyin. Ne yapmalıydı ki, telefonun fiyatı maaşının üç katı olunca telefon almayı mı reddetmeliydi? Ayrıca, kontörü olmaması da ne ironik bir durum değil mi? "Son model telefon sadece zenginlerin hakkıdır" gibi kuralcı yaklaşımlar gerçekten komik. En azından harcadığı para, kendi emeğiyle kazandığı biriktirdiği paraysa bu takdiri hak eder. Not: Telefonum son model olabilir ama fakir değilim, yanlış anlaşılmasın. Telefonumun değeri 70 lira. Sadece, parası olmayanları ezmek yerine biraz daha anlayışlı olmak istiyorum. Ayrıca, telefonun özelliklerini kullanmamak gibi genellemelere de kapılmamak gerekir. Neden kullanmasın ki? Evet, eğer telefonun özelliklerinden ziyade sadece gösteriş yapmak için aldıysa eleştirmekte haklısınız. Fakat eleştirilen noktanın aslında fakirlikle veya lüksle bir alakası olmadığını anlayabilmek için biraz daha dikkatli olmak gerekiyor.
