Çin maçı sonrası ve süresince şımarık. Her sayı alındığında sarılmalar, öpüşmeler. Vargas'ın kel kafasını okşamanlar. Maç bitiminde voleybol başkanına babaymış gibi kucaklamalar. Ebrar'ın 9 yaşında mahalle çocuğu takımı "nasıl soktum amaaa" tavırları. Tuhaf ve yapmacık jestler, mimikler. Çinlilere bakıyorum gayet normal tepkiler, sevinmeler. Milletler liginde de erik dalı oynayıp göbek atmışlardı. Nedir bu varoşluk? Sevin, zıpla, bağır anladık da bu tuhaf şımarıklıklar ne?