İtalya ve Almanya'nın tarihi gelişimine atıfta bulunarak "Filistin diye bir ülke aslında yok" argümanını eleştiren bir yazı:
Bazı insanlar, İtalya ve Almanya'nın birleşerek günümüzdeki şeklini almasından hareketle, "Filistin diye bir ülke aslında yok" diyebilir. Bu argüman, İtalya ve Almanya'nın geçmişte birbirinden bağımsız devletçiklerden ve krallıklardan oluştuğunu ve daha sonra birleşerek tek bir ulus devlet haline geldiğini öne sürer. Ancak bu karşılaştırma hatalı ve yanıltıcıdır.
İtalya ve Almanya'nın birleşimi, tarihsel ve kültürel bir süreçtir. Her iki ülke de benzer şekilde küçük devletçiklere bölünmüş olsa da, bu devletçikler kendi aralarında etkileşime girmiş, ticaret yapmış ve ortak kültürler geliştirmiştir. Birleşik İtalya ve Almanya hayali, bu devletçiklerin vatandaşları tarafından ortaya çıkarılan ve zamanla hayata geçirilen bir idealdir.
Öte yandan, Filistin'in durumu tamamen farklıdır. Filistin'in tarihi, sömürgecilik, işgal ve toprak gaspı ile doludur. Osmanlı İmparatorluğu'nun dağılmasından sonra, Britanya mandası altında Filistin bölgesi, Yahudi göçmenlerin akınına maruz kaldı ve Siyonist hareket tarafından sömürülmeye başladı. Bu süreçte, Filistinliler topraklarından edildi, evleri yıkıldı ve insan hakları ihlal edildi.
İsrail devletinin kurulması, Filistinlilerin zorla yerlerinden edilmesinin ve etnik temizliğin bir sonucudur. İsrail, Birleşmiş Milletler kararlarını hiçe sayarak, Filistin topraklarını işgal etti ve ilhak etti. Bu, uluslararası hukukun ve Birleşmiş Milletler'in kuruluş ilkelerinin açık bir ihlalidir.
Bu nedenle, İtalya ve Almanya'nın birleşimini Filistin sorunu ile karşılaştırmak, elma ile armutları karşılaştırmak gibidir. İtalya ve Almanya'nın birleşimi, gönüllü ve demokratik bir süreç iken, Filistin'in durumu zorla işgal ve sömürgeciliğin bir sonucudur.
Filistinlilerin kendi kaderini tayin hakkı, uluslararası hukuk tarafından tanınmaktadır. Onların bağımsız ve egemen bir devlet kurma arzusu, insan haklarına ve Birleşmiş Milletler ilkelerine uygundur. İsrail'in işgal politikaları ve Filistinlilere karşı işlenen insan hakları ihlalleri, uluslararası toplum tarafından kınanmalıdır.
Sonuç olarak, "Filistin diye bir ülke aslında yok" argümanı, tarihsel gerçekleri görmezden gelmek ve İsrail'in işgal politikalarını meşrulaştırmak için kullanılan hatalı bir taktikten ibarettir. Filistinlilerin kendi ülkesinde barış ve adalet içinde yaşamaya yönelik meşru mücadelesini desteklemek, insan hakları ve uluslararası hukukun temel ilkelerine bağlı kalmak demektir.
Bazı insanlar, İtalya ve Almanya'nın birleşerek günümüzdeki şeklini almasından hareketle, "Filistin diye bir ülke aslında yok" diyebilir. Bu argüman, İtalya ve Almanya'nın geçmişte birbirinden bağımsız devletçiklerden ve krallıklardan oluştuğunu ve daha sonra birleşerek tek bir ulus devlet haline geldiğini öne sürer. Ancak bu karşılaştırma hatalı ve yanıltıcıdır.
İtalya ve Almanya'nın birleşimi, tarihsel ve kültürel bir süreçtir. Her iki ülke de benzer şekilde küçük devletçiklere bölünmüş olsa da, bu devletçikler kendi aralarında etkileşime girmiş, ticaret yapmış ve ortak kültürler geliştirmiştir. Birleşik İtalya ve Almanya hayali, bu devletçiklerin vatandaşları tarafından ortaya çıkarılan ve zamanla hayata geçirilen bir idealdir.
Öte yandan, Filistin'in durumu tamamen farklıdır. Filistin'in tarihi, sömürgecilik, işgal ve toprak gaspı ile doludur. Osmanlı İmparatorluğu'nun dağılmasından sonra, Britanya mandası altında Filistin bölgesi, Yahudi göçmenlerin akınına maruz kaldı ve Siyonist hareket tarafından sömürülmeye başladı. Bu süreçte, Filistinliler topraklarından edildi, evleri yıkıldı ve insan hakları ihlal edildi.
İsrail devletinin kurulması, Filistinlilerin zorla yerlerinden edilmesinin ve etnik temizliğin bir sonucudur. İsrail, Birleşmiş Milletler kararlarını hiçe sayarak, Filistin topraklarını işgal etti ve ilhak etti. Bu, uluslararası hukukun ve Birleşmiş Milletler'in kuruluş ilkelerinin açık bir ihlalidir.
Bu nedenle, İtalya ve Almanya'nın birleşimini Filistin sorunu ile karşılaştırmak, elma ile armutları karşılaştırmak gibidir. İtalya ve Almanya'nın birleşimi, gönüllü ve demokratik bir süreç iken, Filistin'in durumu zorla işgal ve sömürgeciliğin bir sonucudur.
Filistinlilerin kendi kaderini tayin hakkı, uluslararası hukuk tarafından tanınmaktadır. Onların bağımsız ve egemen bir devlet kurma arzusu, insan haklarına ve Birleşmiş Milletler ilkelerine uygundur. İsrail'in işgal politikaları ve Filistinlilere karşı işlenen insan hakları ihlalleri, uluslararası toplum tarafından kınanmalıdır.
Sonuç olarak, "Filistin diye bir ülke aslında yok" argümanı, tarihsel gerçekleri görmezden gelmek ve İsrail'in işgal politikalarını meşrulaştırmak için kullanılan hatalı bir taktikten ibarettir. Filistinlilerin kendi ülkesinde barış ve adalet içinde yaşamaya yönelik meşru mücadelesini desteklemek, insan hakları ve uluslararası hukukun temel ilkelerine bağlı kalmak demektir.
