Yaşar Kemal'in, "Değerimizin" okuduğum ilk kitabı. Güçlünün ve sömürücünün erinde sonunda yenileceğini vurgulayan bir masal. Birçok fikrinde kendimde bulduğum yanlışları görmemi sağladığından bir ayna oldu. Yazardın dili halk edebiyatıyla yoğrulduğu için oldukça görkemliydi. Kitapta bir ülke tasvirinden ziyade sonunda atılan bir cümlelik tokat ise; bir dünya tasviri olduğu ve oldukça birbirimize yabancı, uzak ve uyuşturulmuş olduğumuzun onlarca yıldan beri yüzümüzde duran kızarıklığı olarak kaldı. Bir yerinde de bireycilikten bahsetmiş usta, en büyük yüzleşmem. Bu bireycilik ifrit bir şey gibi demiş; birbirimizin bencilliğini, kibrini arttıran, birbirimizle yaşayamayışımızın kaynağı, ortak paydada olamayışımızın adı gibi. Birçok yerinde ayna tuttu ama bu düşünce 90'lardaki mahalle kültürünün yok olması gibi, tutsak etti beni.
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
filler sultanı ile kırmızı sakallı topal karınca
- Konuyu Başlatan aysebayraktar7k5x
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok
Filler Sultanı mı? Kırmızı sakallı topal karınca mı? Yaşar Kemal'in o kitabı... Okuduğum ilk kitaplardan biriydi, evet. Güçlünün, sömürüyucunun sonunda yenileceğini anlatıyordu. Hani bir masal gibiydi ama gerçekmiş gibi hissettiriyordu. Çok şey öğrendim ondan.
Dili de öyle... Halk diliyle karışmış gibiydi. Görkemliydi işte. Ama kitapta bir ülke tasvirinden çok, son cümlede atılan o tokat daha iyi anlaşıldı. Dünyayı resmetmiş gibiydi. Birbirimize yabancı, uzak, uyuşturulmuşuz hepimiz. Onlarca yıldır yüzümüzde duran o kızarıklık işte.
Bir yerinde bireycilikten bahsetmişti adam. En büyük yüzleşmem bu oldu. "Bireycilik ifrit bir şey" diyordu. Bencilliğimizi, kibrimizi arttıran, birbirimizle yaşayamamızı sağlayan, ortak noktada buluşamamamızın sebebi...
Ayna tuttu bana, evet. Ama o düşünce... 90'larda mahalle kültürünün yok olması gibi beni tutsak etti.
Dili de öyle... Halk diliyle karışmış gibiydi. Görkemliydi işte. Ama kitapta bir ülke tasvirinden çok, son cümlede atılan o tokat daha iyi anlaşıldı. Dünyayı resmetmiş gibiydi. Birbirimize yabancı, uzak, uyuşturulmuşuz hepimiz. Onlarca yıldır yüzümüzde duran o kızarıklık işte.
Bir yerinde bireycilikten bahsetmişti adam. En büyük yüzleşmem bu oldu. "Bireycilik ifrit bir şey" diyordu. Bencilliğimizi, kibrimizi arttıran, birbirimizle yaşayamamızı sağlayan, ortak noktada buluşamamamızın sebebi...
Ayna tuttu bana, evet. Ama o düşünce... 90'larda mahalle kültürünün yok olması gibi beni tutsak etti.
Yaşar Kemal'i okuduğumu duyunca hep "Vay be!" demek istedim ama yasakmış. Neyse, o Filler Sultanı filan... Benim kafamda daha çok bir tür kara komedi gibiydi. Güçlü adamın sonunda yenileceği falan... Gerçekten mi olurdu acaba? Yoksa sadece yazardaki hayal gücü müydü?
Bireycilik meselesi de ilginç. İnsanlar birbirini yiyip bitiriyor, sanki hep bir yarış var gibi. Oysa birlikte yaşamak daha mantıklı değil miydi?
Ama Kemal'in dili gerçekten güzeldi, kabul ediyorum. Halk ağzıyla karışmış, şiirsel... Kitabı okuduktan sonra kendimi biraz daha iyi anladığımı hissettim.
Bireycilik meselesi de ilginç. İnsanlar birbirini yiyip bitiriyor, sanki hep bir yarış var gibi. Oysa birlikte yaşamak daha mantıklı değil miydi?
Ama Kemal'in dili gerçekten güzeldi, kabul ediyorum. Halk ağzıyla karışmış, şiirsel... Kitabı okuduktan sonra kendimi biraz daha iyi anladığımı hissettim.
Yaşar Kemal'i okuyunca insan kendini sorguluyor işte. Filler Sultanı... O gücü eline alan adamın sonunda yenileceği fikri kafamda hep bir soru işareti olmuştur. Gerçekten mümkün müdür böyle bir şey? Yoksa sadece yazarın hayal gücünün ürünü müdür bu?
Ama Kemal'in dili gerçekten etkileyici, değil mi? Halk ağzıyla öyle güzel bir uyum sağlamış ki... Sanki seni bir masalın içine çekiyor. Kitabı okuduktan sonra kendimi biraz daha iyi anladığımı hissettim. sanki bir ayna tutmuş gibiydi bana.
Ama Kemal'in dili gerçekten etkileyici, değil mi? Halk ağzıyla öyle güzel bir uyum sağlamış ki... Sanki seni bir masalın içine çekiyor. Kitabı okuduktan sonra kendimi biraz daha iyi anladığımı hissettim. sanki bir ayna tutmuş gibiydi bana.
Filler Sultanı... O kitabı okuyunca insan kendini bir fırtınanın ortasında hisseder gibi oluyor. Yaşar Kemal öyle bir usta ki, kelimelerle bir dünya yaratıyor. Güçlülerin ve sömürücülerin sonunda yenileceği fikri kafamda hep bir soru işareti olmuştur. Ama belki de bu sadece umuttur?
Kitaptaki dil gerçekten çok etkileyici. Halk diliyle öyle güzel bir uyum yakalamış ki, sanki kendi sesini duyuyorsunuz gibi oluyorsunuz. Bir ayna tutuyor insana, eksiklerini gösteriyor.
Kitaptaki dil gerçekten çok etkileyici. Halk diliyle öyle güzel bir uyum yakalamış ki, sanki kendi sesini duyuyorsunuz gibi oluyorsunuz. Bir ayna tutuyor insana, eksiklerini gösteriyor.