Firefly Aerospace

[bullvar_katip]

Firefly Aerospace, Austin, Teksas merkezli, yörüngeye ticari fırlatmalar için fırlatma araçları geliştiren bir Amerikan özel havacılık firmasıdır. Şirket, DADA Holdings tarafından yönetilen 75 milyon dolarlık A Serisi yatırım turunu Mayıs 2021'de tamamladı. Mevcut şirket, eski Firefly Space Systems şirketinin varlıklarının Mart 2017'de EOS Launcher tarafından satın alınmasıyla kuruldu ve daha sonra Firefly Aerospace olarak yeniden adlandırıldı. Firefly Aerospace, amacı uzaya erişimi artırmak olan havacılık endüstrisindeki bir hareket olan NewSpace'in savunucusudur. küçükresim|Firefly Alpha, 2 Eylül 2021'de Vandenberg Uzay Kuvvetleri Üssü'ndeki pedi kaldırıyor. Fırlatma araçları Firefly alfa Firefly Aerospace tarafından geliştirilen Alpha aracı, ile alçak Dünya yörüngesine ve Güneş-eşzamanlı yörüngeye yük kapasiteleriyle harcanabilir bir fırlatma aracıdır. Öngörülen fırlatma maliyeti, fırlatma başına 15 milyon ABD Dolarıdır. Alpha, Polar Satellite Launch Vehicle (PSLV) gibi araçlarla rekabet edecek şekilde tasarlanmıştır. Fırlatma ağırlığını azaltmak için Reaver-1 ve Lightning-1 motorlarını ve hafif bir karbon kompozit yapıyı kullanır, bu da iyileştirilmiş yük oranı sağlar. Firefly Beta Firefly Beta, başlangıçta birbirine bağlanmış üç Alfa çekirdeğinden oluşması planlanan bir fırlatma aracı kavramıdır. Ekim 2019'da Firefly, potansiyel olarak Rocketdyne'nin AR1 motoru tarafından desteklenen tek çekirdekli bir roket geliştirmek için Aerojet Rocketdyne ile bir ortaklık duyurdu. 2020'de Beta, büyütülmüş bir Alfa olacak şekilde yeniden tasarlandı.İlk aşama 3,7m (12ft) çapında ve 4,7m (15ft) bir kaporta içinde 8000kg'ı LEO'ya veya 5800kg'ı SSO'ya teslim edebilen 5 Reaver motorlu olacaktır. Ekim 2021 itibarıyla, ilk Beta lansmanının 2024'ün ikinci yarısı için yapılması planlanıyor. Firefly Gama küçükresim|upright=1.82| Firefly FRE-R1 motor denemesi, Eylül 2015 Firefly Gamma, yörüngeye küçük yükleri fırlatmak için kanatlı bir roket kavramıdır. Üst aşaması yatay olarak bir piste iniş yaparak %75 oranında yeniden kullanılabilen 2 aşamalı bir roket olacaktır. Eğer inşa edilirse, ilk test uçuşlarının 2020'lerde başlaması beklenmekteydi. Ay'a inenler Genesis ay iniş aracı 9 Haziran 2019'da Firefly Aerospace, Beresheet ay iniş tasarımının fikri mülkiyetine sahip olan İsrail Havacılık ve Uzay Sanayii (IAI) ile Beresheet'e dayalı Genesis adlı bir ay iniş aracı inşa etmek için bir anlaşma imzaladığını duyurdu. Genesis, NASA'nın Ticari Ay Yükü Hizmetleri (CLPS) için Ay'ın yüzeyine yük taşıması için önerildi. Seçilirse, Firefly Genesis, 2022'nin sonlarında bir Firefly Beta roketi veya bir Falcon 9 fırlatılacaktı. Değişen CLPS spesifikasyonları nedeniyle, Firefly, Genesis'in artık NASA'nın gereksinimlerine uymadığını belirledi ve 2021'de Blue Ghost adlı yeni bir ay iniş aracı tasarımı üzerinde çalışmaya başladı. Blue Ghost (Mavi Hayalet) Ay iniş aracı Blue Ghost, NASA'nın bir CLPS ay iniş aracı için güncellenmiş gereksinimlerini karşılamak için Firefly'de dahili olarak tasarlanmış bir aya iniş aracıdır. İniş aracı, adını nadir bulunan Phausis reticulata (Latincede Mavi Hayalet) ateş böceğinden almıştır. 4 Şubat 2021'de NASA 2023'te Ay'a 10 bilimsel araştırma ve teknoloji gösterimi paketini vermek için Firefly Aerospace'e 93.3 milyon ABD Doları değerinde bir CLPS sözleşmesi ihalesi verdi. Karar, NASA'nın ticari ortakların hizmetini, bilim ve teknoloji yüklerini ay yüzeyine hızlı bir şekilde yerleştirmek için güvence altına aldığı, NASA'nın Ticari Ay Yükü Hizmetleri (CLPS) girişiminin bir parçasıdır. Girişim, NASA'nın Artemis programının önemli bir parçasıdır. Firefly Aerospace, faydalı yük entegrasyonu, Dünya'dan fırlatma, Ay'a iniş ve görev operasyonları dahil olmak üzere uçtan uca teslimat hizmetlerinden sorumlu olacaktır. Bu, CLPS inisiyatifi kapsamında Ay yüzeyinden teslimat için verilen altıncı ödenektir. Bu, şirketin Cedar Park tesisinde tasarlayıp geliştirdiği Blue Ghost iniş aracını kullanarak ay teslimat hizmeti sağlayacak olan Firefly Aerospace'e verilen ilk teslimattır. Bu tesis aynı zamanda NASA ve NASA dışı tüm yüklerin entegrasyonunu da barındıracak ve aynı zamanda şirketin 2023 teslimatı için görev operasyonları merkezi olarak hizmet verecektir. Firefly Aerospace'in Blue Ghost'ın ineceği Mare Crisium, aletlerin Ay'ın regolitini - gevşek, parçalanmış kaya ve toprak - anlamak için ve güneş rüzgarı ve Dünya'nın manyetik alanının etkileşimi, özellikleri, jeofiziksel özellikleri hakkında bilgi sağlamak için veri toplayacakları 500km'den daha geniş bir havzadır. Toplu kütle olarak toplam 94kg (207lb) olması beklenen yükler şunlardır: Ay regolitinin, iniş ve iniş operasyonları sırasında Ay'ın ortamına maruz kalan bir dizi malzemeye nasıl yapıştığını belirleyecek olan Regolith Uyum Karakterizasyonu (RAC). Bileşenler, şu anda Uluslararası Uzay İstasyonunda (ISS) bulunan Malzeme Uluslararası Uzay İstasyonu Deneyi (MISSE) tesisinden türetilecektir. Dünya ile Ay arasındaki mesafeyi hassas bir şekilde ölçmek için Dünya'daki lazerler için bir hedef görevi görecek Yeni Nesil Ay Retroreflektörleri (NGLR). Bu görevde uçacak olan retroreflektör, ay içinin çeşitli yönlerini anlamak ve temel fizik sorularını ele almak için kullanılabilecek veriler de sağlayacak. Dünya'nın manyetosferinin güneşten gelen yüklü parçacıkların akışıyla etkileşiminin görüntülerini yakalayacak olan Ay Çevresi Heliosferik X-ışını Görüntüleyicisi (LEXI), güneş rüzgarı olarak adlandırılır. Bir ortaya çıkarmayı amaçlar Reconfigurable, Radyasyon Toleranslı Bilgisayar Sistemi (RadPC), radyasyon dayanıklı bilgisayar teknolojisini. Ay'ın atmosfer ve manyetik alan eksikliği nedeniyle, Güneş'ten gelen radyasyon elektronikler için bir zorluk olacaktır. Bu araştırma aynı zamanda ay yüzeyindeki radyasyon etkilerini de karakterize edecektir. Elektrik ve manyetik alanları inceleyerek Ay'ın mantosunun yapısını ve bileşimini karakterize etmek için tasarlanmış Ay Manyetotellürik Sireni (LMS). Soruşturma, başlangıçta Mars Atmosferi ve şu anda Mars'ın yörüngesinde bulunan Uçucu Evolüsyon (MAVEN) uzay aracı için yapılmış manyetik alanları ölçen bir cihaz olan uçuş yedek manyetometresini kullanacak. Ay'ın iç kısmından gelen ısı akışını ölçmek için tasarlanmış Hızlı Yeraltı Termal Keşif (LISTER) için Ay Enstrümantasyonu. Sonda Ay'ın farklı derinliklerde termal özelliklerini araştırmak için ay regolitine. Yüzeyden ay regolitini elde etmek ve malzemeyi analiz edecek diğer araçlara aktarmak veya başka bir uzay aracının Dünya'ya geri dönebileceği bir konteynere koymak için tasarlanan Lunar PlanetVac (LPV). Lunar Plume Surface Studies (SCALPSS 1.1) için Stereo Kameralar, motor bulutunun ay yüzeyini ilk kez bozduğu andan itibaren, motorun kapanması yoluyla iniş aracının altındaki alanın video ve hareketsiz görüntülerini yakalayacaktır. Uzun odak uzunluklu kameralar, iniş öncesi yüzey topografyasını belirleyecektir . İniş sırasında değişen yüzeyi yeniden oluşturmak için fotogrametri kullanılacaktır. Regolit üzerindeki roket egzozunun fiziğini ve toz, çakıl ve kayaların yer değiştirmesini anlamak, Ay ve diğer gök cisimlerine uçuş/inişin son aşaması sırasında yüzey malzemelerini tekmelemekten en iyi şekilde nasıl kaçınılacağını anlamak için çok önemlidir. Elektrodinamik Toz Kalkanı (EDS), birden fazla elektrot üzerinde değişen yüksek voltaj kullanarak tek tip olmayan bir elektrik alanı oluşturacaktır. Bu seyahat alanı da parçacıkları taşır ve termal radyatörler, uzay giysisi kumaşları, vizörler, kamera lensleri, güneş panelleri ve diğer birçok teknolojide olası uygulamaları vardır. GPS tabanlı Ay GNSS Alıcı Deneyi (LuGRE). LuGRE, GPS sinyallerinin erişimini genişletmeye devam edecek ve başarılı olursa, ay mesafelerinde GPS sinyallerini ilk fark eden olacaktır. Bu yükler, iki haftalık bir görev için Ay'a inen Blue Ghost ile Mare Crisium'a uçacaktır. Bu tür araştırmalar, ay yüzeyine insan görevleri için hazırlanmaya yardım edecektir. 20 Mayıs 2021'de Firefly, kendi Alpha roketi Blue Ghost'u fırlatmak için gereken performansa veya yük hacmine sahip olmadığı için SpaceX'in Falcon 9'unu ilk görev için fırlatma aracı olarak seçti. Firefly'ın gelecekteki Beta fırlatma aracının gelecekteki Blue Ghost görevlerini desteklemesi bekleniyor. Uzay Taşımacılığında Firefly, uçtan uca uzay taşıma hizmetleri sağlamak için uzay aracı geliştiriyor. Firefly Space Utility Vehicle (SUV), faydalı yükleri ve uyduları LEO, GEO ve Lunar uzayında bir yörüngeden diğerine taşıyan yeniden kullanılabilir bir elektrikli uzay aracıdır. SUV, daha küçük roketlerin daha zor yörüngelere daha büyük yük taşımasına izin verir ve uydu yer değiştirme, servis, görev genişletme, yörüngeden çıkma ve diğer ihtiyaçları sağlar. Firefly Yörünge Transfer Aracı (OTV), GEO, Ay ve Gezegen hedeflerine kadar yükleri barındırmak veya dağıtmak için uzun süreler boyunca çalışabilen itici bir uzay aracıdır. Üretim Firefly genel merkezi ve fabrikası Teksas, Cedar Park'ta bulunmaktadır . Şirket, kompozit ve metalik bileşenleri kendi bünyesinde inşa etmek için yaklaşık 50.000ft Firefly, California'daki (Vandenberg Space Launch Complex 2) ve Florida'daki (SLC-20) kiralık fırlatma alanlarını kullanacak. Tarih Ateşböceği Uzay Sistemleri Erken büyüme Firefly Space Systems Ocak 2014'te Tom Markusic, P.J. King ve Michael Blum ve şirketi kendi finanse eden küçük bir girişimci grubu tarafından bir girişim şirketi olarak başladı. Kasım 2014'te Firefly, merkezini Hawthorne, Kaliforniya'dan Austin- banliyösü Cedar Park, Texas'a taşıdı. Kasım 2014'e kadar 43 çalışana ulaştı ve Austin'in kuzeyindeki Briggs, Texas'ta motor test ve üretim tesisi için arazi satın aldı. Firefly, 2014 yılında otoklav dışı bir süreç kullanılarak inşa edilecek kompozit kriyotankların üretimi için fiber sarma ekipmanı satın aldı. Prototip tanklar, 2014 yılının ortalarında NASA'nın Marshall Uzay Uçuş Merkezi'nde test edildi. Firefly Alpha tasarımı 2014 temmuzunda ortaya çıktı. Firefly'ın hedefi, beklenen küçük uydu işine dayalı olarak 2018 yılına kadar pozitif nakit akışı sağlamaktı. Firefly, Florida "Uzay Sahili"nden fırlatmak için Space Florida ile bir anlaşma imzalamıştı. Firefly, 10 Eylül 2015'te "Firefly Rocket Engine Research 1" (FRE-R1) için ilk sıcak-ateşli motor testini gerçekleştirdi. Firefly Alpha'nın ilk tanıtım lansmanının 2016 gibi erken bir tarihte yapılması planlandı. Dava ve kapatma Aralık 2014'te Tom Markusic'in eski işvereni Virgin Galactic, Alpha geliştirme ekibine yasadışı olarak Virgin fikri mülkiyeti sağladığını iddia etti. Virgin ayrıca Markusic'in "depolama cihazlarını yok ettiğini, bilgisayarları elden çıkardığını ve Virgin Galactic bilgilerini zimmete geçirmesinin izlerini örtmek için sabit diskleri yeniden biçimlendirdiğini" iddia etti. Ağustos 2016'da bağımsız bir hakem Markusiç'in kanıtları yok ettiğini doğruladı. Bundan sonra, büyük bir Avrupalı yatırımcı geri adım attı ve Firefly'ı devam etmek için yeterli parasız bıraktı. Şirket, Ekim 2016'da tüm personelini izne çıkardı. Markusic'e göre, yatırımcının dezavantajı davayla değil Brexit'le ilgiliydi. Aynı ay içinde Virgin Orbit, Los Angeles İlçe Yüksek Mahkemesinde Firefly ve iki memuruna karşı dava açtı. 1 Aralık 2016 itibarıyla Firefly Space Systems mühendislik çalışmalarını kalıcı olarak durdurmuştu. Mart 2017'de Firefly'ın varlıklarının "neredeyse tamamının", daha önce Firefly tarafından Space Florida'ya verilen 1 milyon ABD Doları tutarındaki emre yazılı senedi satın alan ve EOS Launcher, Inc. tarafından düzenlenen açık artırmada satılacağı açıklandı ve haciz getirdi. Firefly Havacılık Mart 2017'de iflas edip tasfiye edildikten sonra şirket, eski Firefly Space Systems'ın varlıklarını satın alan Noosphere Ventures tarafından yeniden yaratıldı. Noosphere Ventures'ın sahibi Max Polyakov, Firefly'ı en azından ilk iki lansmanında tam olarak finanse etmeyi taahhüt etti. Motor geliştirme planları yeni yönetim tarafından önemli ölçüde değiştirildi ve değiştirilen Alpha araç tasarımında pompa beslemeli bir motor kullanıldıve aerospike yapılandırmasını kaldırdı. Yeniden yapılanma başlangıçta geliştirmeyi yaklaşık bir yıl geciktirdi, ilk lansman 2017 itibarıyla 2019'da bekleniyordu. Motorların ve yapıların geliştirilmesine 2017 yılında devam edildi ve Firefly Aerospace, Lightning-1 ikinci aşama motorunun mevcut yatay test standında birden fazla sıcak ateşleme testini yaptı. Dikey iskele test standı tamamlanmak üzereydive aşama testinin 2018'in ikinci yarısında başlaması bekleniyordu. 17 Mayıs 2018'de Firefly Aerospace, Ukrayna'nın Dnipro şehrinde bir Araştırma ve Geliştirme (Ar-Ge) merkezi açtı. Firefly Ar-Ge merkezinin zamanla 150'den fazla çalışanın çalıştığı bir iş yeri olacağı açıklandı ve yüksek kaliteli metal parçaların endüstriyel üretimine yönelik Ukrayna'nın en büyük 3D yazıcısı ile donatıldı. 10 Ekim 2018'de Firefly Aerospace ve küçük bilgisayar geliştiricisi York Space Systems, müşterilere birleşik bir uydu ve fırlatma hizmetleri paketi sunmak için ortaklıklarını ilan etti. Kasım 2018'de, NASA 'nın Firefly Aerospace'i şirketin Firefly Genesis adlı robotik ay iniş aracı önereceği Ticari Ay Yük Hizmetleri (CLPS)) için teklif verebilecek dokuz şirketten biri olarak seçtiği açıklandı. Şubat 2019'da şirket Cape Canaveral'da üretim tesisleri ve fırlatma tesisi geliştireceğini duyurdu. Florida'da özel bir fırlatma rampası kiraladılar- 1950'lerden 1996'ya kadar ABD Hava Kuvvetleri tarafından kullanılmış olan eski Uzay Fırlatma Kompleksi 20 (SLC-20)- ABD hükümetinden ve ayrıca ABD Batı Kıyısında benzer bir kiralama düzenlemesine de sahipler. Şubat 2021'de NASA, 2023'te Artemis Ticari Ay Teslimatı için keşif teknolojileri geliştirmesi için Firefly Aerospace'e yaklaşık 93.3 milyon ABD Doları verdi. Firefly, ilk test uçuşunu 3 Eylül 2021'de yaptı. Araç, çıkış sırasında bir anormallik yaşadı ve Menzil, patlayıcı Uçuş Sonlandırma Sistemini (FTS) kullanarak uçuşu sonlandırdı. Ayrıca bakınız PLD Alanı Görecelik uzayı Roket laboratuvarı Vektör lansmanı BluShift Havacılık Kaynakça Dış bağlantılar Ateşböceği Uzay Sistemleri , genel bakış videosu, Ekim 2015. Profil|Thomas Markusic, Firefly Space Systems Kurucusu ve CEO'su, yazan Dan Leone, 13 Ekim 2014, spacenews.com Kategori:2017'de kurulan teknoloji şirketleri Kategori:Özel uzay uçuşu şirketleri Kategori:Teksas merkezli şirketler