Fonksiyonel nörolojik bozukluk

[bullvar_katip]

Fonksiyonel nörolojik bozukluk veya kısaca FND, hastaların zayıflık, hareket bozuklukları, bayılma gibi duyusal ve nörolojik semptomlar yaşadığı bir durumdur. Fonksiyonel nörolojik bozuklukların semptomları klinik olarak tanınabilir, ancak herhangi bir organik hastalık ile ilişkili değildir. Fonksiyonel nörolojik bozuklukların alt grupları, fonksiyonel nörolojik semptom bozukluğu (FNsD), konversiyon bozukluğu ve psikojenik hareket bozukluğu/ epileptik olmayan nöbetleri içerir. Tanı, bir nörolog konsültasyonu sırasında muayenedeki pozitif belirti ve semptomlara dayanarak konur (aşağıya bakınız). Fizyoterapi, özellikle motor semptomları (zayıflık, yürüme bozuklukları, hareket bozuklukları) olan hastalar için yararlıdır ve bilişsel davranışçı terapi ise dissosiyatif (epileptik olmayan) atakları olan hastalarda daha çok etkilidir. Belirti ve semptomlar Fonksiyonel nörolojik bozukluğu olanların yaşadığı çok sayıda semptom vardır. Bu belirtiler çok gerçek olmakla birlikte, ciddi psikolojik travma ve idiyopatik nörolojik işlev bozukluğu ile ilişkilendirilebileceğinden oldukça karmaşıktır. Temel semptomlar, motor veya duyusal işlev bozukluğu veya değişen farkındalık bölümleridir: Uzuv zayıflığı veya felç Bayılmalar (dissosiyatif veya epileptik olmayan nöbetler/ataklar olarak da adlandırılır) – bunlar epileptik nöbetler veya bayılmalar gibi görünebilir Titreme, distoni (spazmlar), miyoklonus (sarsıntılı hareketler) dahil hareket bozuklukları Görme kaybı veya çift görme dahil olmak üzere görsel semptomlar Başlangıçlı obsesif kompulsif bozukluk ve artan kaygı Disfoni (fısıltılı konuşma), geveleyerek konuşma veya kekemelik gibi konuşma semptomları Hemisensory sendromu (vücudun bir tarafında duyu değişikliği) dahil olmak üzere duyusal rahatsızlık Baş dönmesi ve denge sorunları ilişkili koşullar Epidemiyolojik çalışmalar ve meta-analiz, FND'li hastalarda genel popülasyona kıyasla daha yüksek depresyon ve anksiyete oranları göstermiştir, ancak oranlar, epilepsi veya Parkinson hastalığı gibi diğer nörolojik bozuklukları olan hastalara benzerdir. Yıllarca süren yanlış teşhis ve temaruz suçlamaları nedeniyle durum genellikle böyledir. Nedenleri Yapılan araştırmalar, FND'li hastalarda stresli yaşam olaylarının ve çocukluk ihmalinin genel popülasyona göre önemli ölçüde daha yaygın olduğunu bulmuştur, ancak birçok hasta (yaklaşık %70) stres etkeni bildirmemiştir. FND, genel anesteziyi takip eden dönemde nadir bir olay olarak bildirilmiştir. Teşhis Fonksiyonel bir nörolojik bozukluğun teşhisi,muayeneden elde edilen olumlu özelliklere bağlıdır. Muayenede fonksiyonel zayıflığın olumlu özellikleri arasında, kontralateral kalça fleksiyonu ile normalleşen kalça ekstansiyonunda zayıflık olduğunda Hoover belirtisi yer alır. Fonksiyonel titreme belirtileri arasında sürüklenme ve dikkat dağınıklığı bulunur. Titreme olan hastadan tek eli veya ayağıyla ritmik hareketleri kopyalaması istenmelidir. Diğer eldeki titreme aynı ritme girerse, durursa veya hasta basit bir hareketi taklit etmekte zorlanıyorsa bu fonksiyonel bir titremeye işaret edebilir. Fonksiyonel distoni genellikle ters ayak bileği duruşu veya sıkılmış yumruk ile kendini gösterir. Dissosiyatif veya epileptik olmayan nöbetlerin olumlu özellikleri, uzun süreli hareketsiz tepkisizlik, uzun süreli epizodlar (>2 dakika) ve nöbet öncesi disosiyasyon semptomlarını içerir. Tanı konulurken bu belirtiler hastalarla tartışılmalıdır. Fonksiyonel hareket bozuklukları ve uzuv zayıflığı olan hastalar, akut ağrı, fiziksel yaralanma veya fiziksel travma epizodu tarafından tetiklenen semptom başlangıcı yaşayabilir. Psikolojik bir stresle karşılaştıklarında da semptomlar yaşayabilirler, ancak bu çoğu hasta için geçerli değildir. Fonksiyonel nörolojik bozukluğu olan hastaların, irritabl barsak sendromu, kronik pelvik ağrı veya fibromiyalji gibi başka bir hastalık öyküsüne sahip olma olasılığı daha yüksektir, ancak bu, tanı koymak için kullanılamaz. FND, kan testlerinde veya MRI veya CT taraması gibi yapısal beyin görüntülemede görülmez. Bununla birlikte, bu aynı zamanda diğer birçok nörolojik durum için de geçerlidir, bu nedenle tanı koymak için negatif incelemeler tek başına kullanılmamalıdır. Bununla birlikte, FND diğer nörolojik hastalıklarla birlikte ortaya çıkabilir ve testler, doktorlar ve hastalar için kafa karışıklığına neden olan spesifik olmayan anormallikler gösterebilir. ICD-11 tanı kriterleri 2017 yılında tamamlanması beklenen Uluslararası Hastalık Sınıflandırması (ICD-11) ile ilk kez nöroloji bölümünde fonksiyonel bozukluklar yer alacaktır. Ayırıcı teşhisler Multipl skleroz semptomları ve FND semptomlarının aynı olması nedeniyle teşhiste karışıklık oluşabilmektedir. Tedavi Fizyoterapi ve mesleki terapi Uyku tabletleri, ağrı kesiciler, anti-epileptik ilaçlar ve anti-depresanlar gibi ilaçlar Yaygınlık Dissosiyatif (epileptik olmayan) nöbetler, ilk nöbetten sonra nörologlara yapılan 7 sevkin yaklaşık 1'ini oluşturur ve fonksiyonel zayıflığın multipl skleroza benzer bir prevalansı vardır. Kaynakça Okuma Kategori:Nörolojik bozukluklar