Yeme bozukluğu çalışan klinisyenlerin sıklıkla duyduğu ve karşılaştığı bir durumdur. Direkt Türkçe'si yok ama sanırım "içsel yemek sesi" gibi bir şey denilebilir. Özellikle zayıflamaya çalışan kişilerin sürekli olarak zihinlerinde olan yeme düşünceleri anlamına gelir. Bir öğün yerken bir sonraki öğünü planlamak, yemek yerken doymayacağım düşünceleri, ya doymazsam düşünceleri, bundan sonra ne yersem doyarım düşünceleri gibi açıklanabilir. Kişi yemek yerken bile hep daha fazlasını istemekte, daha fazlasını düşünmektedir. Buzdolabındaki yiyecekleri kafasında sayar, yemek planları yapar, kalorilerini hesaplar, zihninde bir yeme sırasına koyar. Bu açlıktan kaynaklanıyor da olabilir, açlıktan bağımsız da olabilir. Yeme bozukluklarında açlık algısı o kadar bozulur ki mide bağımsız bir "food noise" ile mücadele edilmeye çalışılır. Durmaksızın içsel bir yeme konuşması, kendinle bitmek bilmeyen bir yemek pazarlığı olur. Yemek, hayatın her anında zihni işgal eder.