Dalgalar, içimi tiksintiyle doldururken, gözlerim derin bir boşluğa bunalır. Şimdi bir katman katman soyunarak, baklavayı mideye indirsem ne fark eder ki? Sabahı daha önce yaşadım, akşamı aynı derin çukurun içinden izlerken Everest'i tercih ederim ya da K2'yi. Yaşama isteği de ne kadar güzel bir şey, kayıp arkadaşlar ve karşılıksız sevgilerin yanı sıra. Evet, gerçekten çok güzel. Bir gün, bir yerde, bir şeyler yapabileceğimi hayal ederim. Peki, kim ya da ne için?