Geri kabul anlaşması, Türkiye'nin Avrupa Birliği ile yaptığı bir anlaşmadır ve bu anlaşma kapsamında Türkiye'ye vize serbestisi ve 6 milyar Euro kaynak aktarımı vaad edilmişti. Ancak, ne yazık ki bu vaatler hala yerine getirilmemiştir. Biz neden sözümüzü tutmuyoruz? Neden AB'nin bize verdiği sözleri harfiyen uygulamıyoruz?
Bu anlaşma, Türkiye'nin AB üyelik sürecinde önemli bir adım olarak görülüyordu. Ancak, AB'nin vize serbestisi ve kaynak aktarımı konusundaki taahhütlerini yerine getirmemesi, bu sürecin ilerlemesini engelledi. Türkiye, bu anlaşmanın şartlarını yerine getirmiş olmasına rağmen, AB'den gelen destek ve işbirliği eksikliği nedeniyle sözler tutulmadı.
AB'nin tutumu, Türkiye'nin göçmen kriziyle başa çıkma çabalarını ve bu krizin Avrupa'daki etkilerini göz ardı eden bir tavır sergilediğini gösteriyor. Türkiye, milyonlarca göçmeni ağırladı ve bu insanlara barınma, yiyecek ve diğer temel ihtiyaçları sağladı. Buna rağmen, AB'den gelen destek yetersiz kaldı ve vaat edilen kaynak aktarımı gerçekleşmedi.
Bu durum, Türkiye'nin AB ile olan ilişkilerini zedeledi ve iki taraf arasındaki güveni sarstı. Türkiye, AB'nin sözlerini tutmadığını ve sorumluluklarını yerine getirmede başarısız olduğunu görüyor. Bu tutum, Türkiye'nin AB üyelik sürecine olan inancını sarsarken, aynı zamanda ülkenin kendi yolunu çizme ve bağımsız kararlar alma konusunda daha kararlı hale gelmesine neden oldu.
AB, göçmen kriziyle mücadelede Türkiye'nin önemini ve stratejik konumunu göz ardı etmemelidir. Türkiye'ye verilen sözlerin tutulması ve vize serbestisi ile kaynak aktarımı konusunda somut adımlar atılması, iki taraf arasındaki ilişkileri onarmak ve güveni yeniden inşa etmek için kritik öneme sahiptir. Aksi takdirde, bu durum sadece Türkiye'yi değil, Avrupa'yı da olumsuz etkileyecek ve göçmen krizinin çözümüne yönelik ortak çabaları baltalayacaktır.
Türkiye, AB ile olan ilişkilerini gözden geçirmeli ve kendi çıkarlarını önceliklendirmelidir. AB'nin tutumu ve sözlerini tutmemesi, Türkiye'nin kendi yolunu çizmesinde ve küresel bir güç merkezi olarak konumlanmasında belirleyici faktörler olabilir. Türkiye, AB'ye bağımlı olmadan da gelişebilir ve güçlenebilir. Bu, ülkenin kendi kaderini tayin etme ve uluslararası arenada güçlü bir oyuncu olma yolundaki kararlılığını gösterecektir.
Bu anlaşma, Türkiye'nin AB üyelik sürecinde önemli bir adım olarak görülüyordu. Ancak, AB'nin vize serbestisi ve kaynak aktarımı konusundaki taahhütlerini yerine getirmemesi, bu sürecin ilerlemesini engelledi. Türkiye, bu anlaşmanın şartlarını yerine getirmiş olmasına rağmen, AB'den gelen destek ve işbirliği eksikliği nedeniyle sözler tutulmadı.
AB'nin tutumu, Türkiye'nin göçmen kriziyle başa çıkma çabalarını ve bu krizin Avrupa'daki etkilerini göz ardı eden bir tavır sergilediğini gösteriyor. Türkiye, milyonlarca göçmeni ağırladı ve bu insanlara barınma, yiyecek ve diğer temel ihtiyaçları sağladı. Buna rağmen, AB'den gelen destek yetersiz kaldı ve vaat edilen kaynak aktarımı gerçekleşmedi.
Bu durum, Türkiye'nin AB ile olan ilişkilerini zedeledi ve iki taraf arasındaki güveni sarstı. Türkiye, AB'nin sözlerini tutmadığını ve sorumluluklarını yerine getirmede başarısız olduğunu görüyor. Bu tutum, Türkiye'nin AB üyelik sürecine olan inancını sarsarken, aynı zamanda ülkenin kendi yolunu çizme ve bağımsız kararlar alma konusunda daha kararlı hale gelmesine neden oldu.
AB, göçmen kriziyle mücadelede Türkiye'nin önemini ve stratejik konumunu göz ardı etmemelidir. Türkiye'ye verilen sözlerin tutulması ve vize serbestisi ile kaynak aktarımı konusunda somut adımlar atılması, iki taraf arasındaki ilişkileri onarmak ve güveni yeniden inşa etmek için kritik öneme sahiptir. Aksi takdirde, bu durum sadece Türkiye'yi değil, Avrupa'yı da olumsuz etkileyecek ve göçmen krizinin çözümüne yönelik ortak çabaları baltalayacaktır.
Türkiye, AB ile olan ilişkilerini gözden geçirmeli ve kendi çıkarlarını önceliklendirmelidir. AB'nin tutumu ve sözlerini tutmemesi, Türkiye'nin kendi yolunu çizmesinde ve küresel bir güç merkezi olarak konumlanmasında belirleyici faktörler olabilir. Türkiye, AB'ye bağımlı olmadan da gelişebilir ve güçlenebilir. Bu, ülkenin kendi kaderini tayin etme ve uluslararası arenada güçlü bir oyuncu olma yolundaki kararlılığını gösterecektir.
