Giricano Höyüğü, Diyarbakır İli Bismil İlçesi'nin 11km. güneydoğusunda, Dicle Nehri'nin kuzey kıyısında yer alan bir höyüktür. Nehre hakim konumdaki tepe 170 x 120 metre boyutlarında olup 25 metre yüksekliktedir. Ziyaret Tepe Höyüğü'nün 3km. kuzeybatısında, Hakemi Use'nin 2km. kuzeyindedir. Kazılar Höyük ilk olarak bölgede araştırmalar yapan Guillermo Algaze tarafından 1988 yılında saptanmıştır. Kazılar ise 2000 – 2003 yıllarında Ilısu Barajı kurtarma kazıları çerçevesinde ODTÜ TAÇDAM eşgüdümünde, Alman Araştırma Fonu desteğinde, Diyarbakır Müzesi'nin de katılımıyla Adreas Schachner başkanlığında yürütülmüştür. Tabakalanma Kazı çalışmalarından Giricano Höyüğü'nde MÖ 3. binyılın ilk çeyreğinden Geç Obeyd Dönemi, MÖ 2. binyılın ilk yarısı, Geç Tunç Çağı ve Demir Çağı'na kadar yerleşim gördüğü anlaşılmaktadır. Tepe daha sonra MS 12. – 14. yüzyıllarda yakın yerleşmeler tarafından mezarlık alanı olarak kullanılmıştır. Buluntular En üstteki tabaka olan Erken Demir Çağı mimarisinde, önceki tabakalardan farklı olarak kerpiç yerine taş kullanıldığı görülmektedir. Bu taşların nehir kıyısından getirildiği anlaşılmaktadır. Yüzeye yakın olması ve ileriki tarihlerde mezarlık alanı olarak kullanılmasından dolayı oldukça fazla tahrip olmuştur. Bu tabaka Doğu Anadolu için karakteristik olan el yapımı yivli çanak çömlek buluntuları vermiştir. Kazılarda ele geçen en önemli buluntu Asur bel kala dönemine tarihlenen 15 kil tablettir. Bir kap içinde bulunan çivi yazılı tabletler, Ahuni adlı bir tacire ait olup tahıl, sığır ve gümüş ticaretiyle ilgilidir. Tacir, Tuşhan'da oturmakta ve Giricano ile ticaret dolayısıyla bağ kurmaktadır. Bu belgelere dayanılarak Giricano Höyüğü'nün Yeni Asur Devri'nde önemli bir merkez olan Tuşhan'a bağlı Dunnu Şa Uzibi adlı daha küçük bir yerleşim olabileceği öne sürülmektedir. Dış bağlantılar Yakın plan kroki Fotoğraflar Kaynakça Kategori:Türkiye'deki höyükler Kategori
iyarbakır ilindeki arkeolojik sitler
iyarbakır ilindeki arkeolojik sitler