Gonio Kalesi

[bullvar_katip]

küçükresim|250px|sağ|Kalenin giriş kapısı. küçükresim|250px|sağ|Kalenin havadan görünümü Gonio Kalesi ( / Gonios Tsihe) veya eski adıyla Apsarus veya Apsaros (Antik Yunanca: Ἄψαρος), Batum'un 15 kilometre güneyinde, Çoruh'un ağzında bulunan Roma dönemi kalesidir. Türkiye Gürcistan sınırının 4 km kuzeyinde konumlanmıştır. Kalenin adı, Kolhis prensesi Midia ve kardeşi Absyrtos'tan bahseden mitle bağlantılıdır. Kaleden ilk kez Büyük Plinius'un yazdığı Naturalis Historia adlı eserde bahsedilmiştir. Appianus'un MS 2. yüzyılda yazdığı Mithridatis Savaşları kitabında kalenin antik Yunanca adına atıfta bulunulmuştur. Kale, aynı yüzyılda küçük bir Roma kenti haline dönüşmüştür. Kent, tiyatrosu ve hipodromu ile bilinmekteydi. Prokopius, 6. yüzyılda kalenin kalıntılarının, kalenin eskiden önemli bir yer olduğunu kanıtladığını yazmıştır. Daha sonra Bizans egemenliği altında kalan kale 1547 yılında Osmanlılar'ın eline geçmiştir. Evliya Çelebi'ye göre, Kazaklar 70 şaykadan oluşan kuvvetleriyle 1647'de kaleyi ele geçirmiş, ama Tortum Beyi Gazi Sidi Ahmed Bey 3.000 Megrel ve 1.000 Türkten oluşan ordusuyla kısa sürede kaleyi yeniden Osmanlı topraklarına bağlamıştır. 1878 tarihli Ayastefanos Antlaşması'yla Acara bölgesiyle birlikte Gonio, o tarihlerde Rus İmparatorluğu'nun bir parçası olan Gürcistan’a katılmıştır. On İki Havari’den biri olan Aziz Matthias'ın mezarının Gonio kalesinde olduğuna inanılır. Bundan dolayı Gürcistan hükûmeti mezarların çevresinin kazılmasını yasaklamıştır. Ancak kalede, özellikle Roma dönemine odaklanan arkeolojik kazılar sürmektedir. Kaynakça Kategori:Acaristan Kategori:Gürcistan'daki arkeolojik sitler Kategori:Antik Gürcistan Kategori:Roma lejyonların kampları