GSLV Mk III

[bullvar_katip]

Geosenkronize Uydu Fırlatma Aracı Mark III (GSLV Mk III), ya da diğer bir adıyla Fırlatma Aracı Mark 3 (LVM3), Hint Uzay Araştırma Organizasyonu (ISRO) tarafından geliştirilen üç aşamalı orta kaldırma fırlatma aracıdır. Öncelikle iletişim uydularını jeostasyonel yörüngeye fırlatmak için tasarlanmış olup, Hint İnsan Uzay Uçuşu Programı kapsamında mürettebatlı misyonlar ve Chandrayaan-2 gibi özel bilim misyonları için fırlatma aracı olarak tanımlanmıştır. GSLV Mk III, benzer şekilde adlandırılan GSLV Mk II'den daha yüksek bir yük kapasitesine sahiptir. 18 Aralık 2014'te birkaç gecikme ve yörünge altı test uçuşundan sonra ISRO, GSLV Mk III'ün 5 Haziran 2017'de ilk yörünge testi başlatmasını başarıyla gerçekleştirdi. Haziran 2018'de, Birlik Kabinesi beş yıllık bir süre boyunca 10 GSLV Mk III roketi inşa etmek için 610 USD onayladı. GSLV Mk III, Hindistan'ın uzay kapsülü kurtarma deney modülü olan CARE'yi, Hindistan'ın ikinci ay misyonu olan Chandrayaan-2'yi başlattı ve Hindistan İnsan Uzay Uçuşu Programı kapsamındaki ilk mürettebat görevi olan Gaganyaan'ı taşımak için kullanılacak. Tarih sol|küçükresim|120x120pik| GSLV Mk III'ün ilk yörünge uçuşu [[Dosya:GSLV_Mk_III_M1,_Chandrayaan-2_Lifting_off_01.jpg|sol|küçükresim|120x120pik| Chandrayaan-2 taşıyan GSLV Mk III'ün ilk operasyonel uçuşu ]] Geliştirme ISRO başlangıçta iki fırlatıcı ailesi, düşük Dünya yörüngesi ve kutup lansmanları için Polar Uydu Fırlatma Aracı ve coğrafi aktarım yörüngesine (GTO) yükler için daha büyük Geosenkronize Uydu Fırlatma Aracı planladı. Araç, ISRO yetkisi değiştikçe daha güçlü bir fırlatıcı olarak yeniden kabul edildi. Boyuttaki bu artış, daha ağır iletişim ve çok amaçlı uyduların, gelecekteki gezegenler arası keşiflerin başlatılmasına izin verdi ve mürettebat misyonları başlatmak için insan puanına sahip olacak. GSLV Mk III'ün gelişimi 2000'li yılların başında, 2009-2010 için planlanan ilk lansmanla başladı. Kriyojenik üst aşamadaki başarısızlık nedeniyle GSLV D3'ün başarısız lansmanı, GSLV Mk III geliştirme programını geciktirdi. GSLV Mk III, bir ismi GSLV ile paylaşırken farklı sistem ve bileşenlere sahiptir. S200 Statik Yangın Testleri S-200 katı roket güçlendirici ST-01'in ilk statik yangın testi 24 Ocak 2010'da gerçekleştirildi. Güçlendirici 130 saniye ateşledi ve nominal performansa sahipti. Yaklaşık 4.900kN (1.100.000lbf) pik itme kuvveti oluşturdu. İkinci bir statik yangın testi, ST-02, 4 Eylül 2011'de gerçekleştirildi. Güçlendirici 140 saniye ateşledi ve nominal performansa sahipti. Üçüncü bir test olan ST-03, 14 Haziran 2015 tarihinde, yörünge altı test uçuş verilerindeki değişiklikleri doğrulamak için yapıldı. L110 Statik Yangın Testleri ISRO, L110 çekirdek aşamasının ilk statik testini 5 Mart 2010'da Tamil Nadu Mahendragiri'deki Sıvı Tahrik Sistemleri Merkezi (LPSC) test tesisinde gerçekleştirdi. Testin 200 saniye sürmesi planlandı, ancak sızıntıdan 150 saniye sonra sonlandırıldı. bir kontrol sisteminde tespit edildi. Tam bir süre boyunca ikinci bir statik yangın testi 8 Eylül 2010 tarihinde yapılmıştır. C25 aşama testleri sol|küçükresim|121x121pik| C25 D Test standındaki sahne C25 kriyojenik aşamasının ilk statik yangın testi 25 Ocak 2017'de Tamil Nadu Mahendragiri'deki ISRO Tahrik Kompleksi (IPRC) tesisinde gerçekleştirildi. Aşama 50 saniye boyunca test edildi ve nominal performansa sahipti. 640 saniyelik tam uçuş süresi için ikinci bir statik yangın testi 17 Şubat 2017'de tamamlandı. Bu test, itme odası, gaz jeneratörü, turbo pompalar ve kontrol bileşenleri dahil olmak üzere alt sistemleri ile birlikte motor performansının tekrarlanabilirliğini gösterdi. tüm süre boyunca. Tüm motor parametrelerinin nominal performansı vardı. Redesigns sol|küçükresim|128x128pik| Flight X yapılandırmasında GSLV Mk III GSLV Mk III'ün alt yörüngesel test uçuşundan sonra, performansı arttırmak için araçta değişiklikler yapıldı. Kafa ucu segmentinin itici tane geometrisi, 10 loblu oluklu bir konfigürasyondan 13-loblu yıldız konfigürasyonuna değiştirildi ve ses ötesi uçuşlar sırasında performansı arttırmak için itici yük 205 ton (452.000lb) azaltıldı. Yük kaplaması sivrimsi bir şekle değiştirildi ve aerodinamik performansı artırmak için S200 hidrofor burun konileri eğildi. C25 kriyojenik aşamasının tanklar arası yapısı yoğunluk için yeniden tasarlandı. Araç tasarımı İlk aşama, çekirdek aşamaya bağlı Büyük Katı Takviyeler (LSB) olarak da bilinen iki S200 katı motordan oluşur. Her yükseltici genişlik, uzunluğundadır ve itici gaz. S200 güçlendirici HTPB tabanlı bir itici gaz kullanır. Uzay Mekiği SRB'leri ve Ariane 5 SRB'lerinden sonra en büyük katı yakıt yükseltici. Esnek nozullar elektro-hidrolik aktüatörler kullanılarak vektörlenebilir ve ilk çıkış aşamasında araç kontrolü için kullanılır. Bu güçlendiriciler 130 saniye yanar ve ortalama ve kaldırma gücü üretirler. sol|küçükresim|180x180pik| S200 kayışlar sol|küçükresim|120x120pik| L110 Aşama Hazırlama Tesisinde Sıvı Aşama L110 olarak adlandırılan ikinci aşama, sıvı yakıtlı bir aşamadır. genişliğinde ve içeriyor simetrik olmayan dimetilhidrazin (UDMH) ve azot tetroksit (N N O N). Her biri üreten iki Vikas 2 motoruyla çalışır. Toplam itiş gücü üretir. L110, Hindistan'ın ilk kümelenmiş sıvı yakıtlı motorudur. Vikas motorları, önceki Hint roketlerine kıyasla gelişmiş ağırlık ve özgül dürtü sağlayan rejeneratif soğutma kullanır. Her bir Vikas motoru, araç eğimini, sapma ve yuvarlanma kontrolünü kontrol etmek için ayrı ayrı gimbaled edilebilir. L110 çekirdek kademesi, kalkıştan 114 saniye sonra ateşlenir ve 203 saniye yanar. küçükresim|180x180pik| C25 kriyojenik evre C25 olarak adlandırılan kriyojenik üst aşama, 4 metre (13ft) çapında ve 13.5 metre (44ft) uzunluğundadır ve 28 metrik ton (62.000lb) itici LOX ve LH2 içerir. CE-20 motoruyla çalışır ve 200kN (45,000lbf) itme gücü üretir. CE-20, GSLV'de kullanılan kademeli yanmalı motorlara kıyasla gaz jeneratörü kullanan Hindistan tarafından geliştirilen ilk kriyojenik motordur. Taşıma kaplamasının çapı 5 metre (16ft) ve taşıma yükü hacmi . Kaynakça Kategori:2014'te tanıtılan taşıtlar Kategori:Harcanabilir uzaya fırlatma sistemleri