Güney Estonca Tartu, Mulgi, Võro ve değişkelerini kapsamak üzere Estonya'nın güneydoğusunda konuşulur. Güney Estoncanın statüsü üzerinde akademik çevrelerde henüz fikirbirliği bulunmamaktadır; bazı dilbilimciler Güney Estoncayı Estoncanın bir lehçesi olarak görürken, diğer dilbilimciler ise Güney Estoncanın kendi kendine bağımsız bir Fin dili olduğunu savunurlar. açıdan Kuzey ile Güney Estonca, Fin dil ailesi içerisinde ayrı dallar teşkil ederler. Modern Standart Estonca, Kuzey Estonya lehçelerinin temeli üzerinde gelişmiştir, fakat 17. ile 19. yüzyılları arasında, Güney Estonya'da Güney Tartu ile Kuzey Võro lehçelerinin standartlaşmış bir formuyla yazılmış edebiyat yayınlandı. Bu değişke "Tartu" veya "edebî Güney Estonca" olarak anılırdı. Bu yazılı standart, Võro ile Tartu dil alanlarındaki okul, kilise ve mahkemelerde kullanılırdı, ancak Seto ya da Mulgi alanlarındaki kuruluşlarda kullanılmadı. Estonya 1918'de bağımsız olduktan sonra Estoncayı standartlaştırmaya yönelik politikalar tüm ülke çapında uygulandı. O dönemki hükûmet yetkilileri, Estonya vatandaşlarının tümü için tek bir standart dilin olması gerektiğine inandılar; bu da Güney Estoncanın eğitim dili olarak ihraç edilmesine yol verdi. Sovyet işgâli (1940-1990) süresince okullarda Güney Estonca lehçelerinin öğretilmesi veya konuşulması üzerindeki yasak devam etti. Estonya'nın 1991'de tekrar bağımsızlığa kavuşmasından beri, Estonya Hükûmeti, Güney Estoncanın korunmasına ve gelişmesine destek göstermeye başlamıştır. Bu zamandan beri Güney Estoncanın Võro lehçesine dayanan modernize edilmiş, edebî bir standardı geliştirilmiştir. Ayrıca bakınız Baltık-Fin dilleri Võro dili Võro Enstitüsü Kaynakça Kategori:Baltık-Fin dilleri Kategori:Estonya'daki diller