Hadamar ötenazi merkezi

bullvar_katip · 27 Mayıs 2024

sağ|küçükresim|200x200pik| Hadamar hastanesinde gaz odası sağ|küçükresim|200x200pik| Hadamar hastanesinde krematoryum bacası Hadamar ölüm merkezi, Aktion T4 olarak bilinen Nazi istem dışı ötenazi programına dahil olan bir ölüm tesisiydi Hessen'deki Limburg yakınlarındaki Almanya'nın Hadamar kasabasında bulunan bir psikiyatri hastanesinde bulunuyordu. 1939'dan başlayarak Naziler, Hadamar'ı ve diğer beş bölgeyi, Alman toplumunun "istenmeyen" üyelerine, özellikle de fiziksel ve zihinsel engellilere yönelik toplu kısırlaştırmalar ve toplu katliamlar gerçekleştiren Aktion T4 için öldürme tesisleri olarak kullandı. Toplamda, bu tesislerde binlerce çocuk da dahil olmak üzere tahmini 200.000 kişi öldürüldü. Bu eylemler, öjeni hakkındaki Nazi fikirleriyle uyumluydu Resmi olarak 1941'de sona eren program, 1945'te Almanya'nın teslim olmasına kadar sürdü Yaklaşık 15.000 Alman vatandaşı hastaneye nakledildi ve orada çoğu gaz odasında ve geri kalanı ölümcül enjeksiyon ve açlıkla öldürüldü. Ayrıca, Polonya'dan ve Naziler tarafından işgal edilen diğer ülkelerden yüzlerce zorunlu işçi burada öldürüldü. Hadamar ve hastanesi savaştan sonra Amerikan işgal bölgesine düştü 8–15 Ekim 1945'te Birleşik Devletler kuvvetleri, II. Dünya Savaşı'nı izleyen yıllarda ilk toplu zulüm davası olan Hadamar Davasını gerçekleştirdi. Doktorları ve personeli, müttefik ülkelerin vatandaşlarını, yani Polonya ve diğer ülkelerden zorunlu işçileri öldürmekle suçladılar. ABD, uluslararası hukuka göre bu suçlar için yargı yetkisine sahipti. Bu suçlardan birkaç kişi mahkum edildi ve idam edildi Alman mahkemeleri işgal altında yeniden inşa edildikten sonra, 1946'da bir doktor ve hemşire, hastanede yaklaşık 15.000 Alman vatandaşını öldürmekten Almanlar tarafından yargılandı İkisi de mahkum edildi. Hastane faaliyetlerine devam ediyor Ötenazi cinayetlerinin anısına ve Nazi programı hakkında bir sergiye sahiptir. Arka plan [[Dosya:Viktor_Brack_Nürnberg_2.jpg|sağ|küçükresim|187x187pik| T4 Programının organizatörü Viktor Brack]] küçükresim| "Gri Otobüsler" Garajı küçükresim| Otobüs garajının içi 19. yüzyılın sonlarından beri doktorlar ve bilim adamları, o zamanlar sosyal tarih, biyoloji, antropoloji ve genetik dahil olmak üzere çeşitli disiplinlerden gelişen popüler bir kavram olan öjeni temel alan ırksal saflık teorileri geliştiriyorlardı. Temmuz 1933'te Naziler, şizofreni ve "embesillik" gibi kalıtsal olduğu düşünülen tıbbi durumları olan kişiler için zorunlu kısırlaştırmayı öngören " Kalıtsal Hastalıklı Yavruların Önlenmesi Yasasını " kabul ettiler 1933 ile 1939 yılları arasında bu yasa kapsamında 360.000 kişinin kısırlaştırıldığı tahmin edilmektedir. Aktion T4'ün ilk aşaması 1939'un sonlarından başlayarak, Hitler kişisel olarak özel mektup kâğıtları yollayarak Philipp Bouhler ve Karl Brandt'a "çaresiz hastalara" "merhametli ölüm" vermek için bir "ötenazi" programı başlatma yetkisi veren bir emir yayınladı. Viktor Brack tarafından geliştirildi, üremeye "uygun olmadığı" düşünülen çocukların kitlesel olarak kısırlaştırılmasıyla başladı Bundan sonra, hastane personeli uygun olmadığı belirlenen çocukları imha etti ve program daha sonra yetişkinleri de kapsayacak şekilde genişletildi. Ocak 1940'ta Naziler ilk ölüm tesislerini kurdular. Bir psikiyatri tesisini barındıran Hadamar'daki klinik, programı uygulamak için kurulan altı tesisten sonuncusuydu ve cinayetler Ocak 1941'de başladı Operasyonların ilk aşamasında (Ocak-Ağustos 1941), 10.072 erkek, kadın ve çocuk, Nazi "ötenazi" programının bir parçası olarak bir gaz odasında karbon monoksitle öldürüldü Gaz, kimya şirketi IG Farben tarafından sağlanan standart silindirlerde elde edildi. 1941 yazında, personel 10.000'inci hastalarının yakılmasını bira ve şarapla kutlarken, hastane krematoryumundan yoğun duman Hadamar'ın üzerine yükseliyordu. Her gün otobüs sonrası 100 kadar kurban geldi Onlara "tıbbi muayene" için soyunmaları söylendi. "Çaresizlere" "merhametli ölüm" verileceği için, her birinin 60 ölümcül hastalıktan birine sahip olduğu kaydedildi. Doktor, her bir kişiyi farklı renkte yara bandıyla üç kategoriden biri olarak tanımladı: cinayet; araştırma için beyni öldürmek ve çıkarmak; altın dişleri çıkarmak Protestolar Hastanenin T-4 programını örtbas etme önlemlerine rağmen, yerel halk hastanedeki olaylardan tamamen haberdardı. Hadamar hastanesinde öldürülen insanlar, görünüşe göre sitenin yüksek çitlerinin arkasında kaybolan tren ve otobüsle getirildi. Krematoryum fırınları genellikle aynı anda iki cesetle beslendiğinden, ölü yakma işlemi mükemmelden daha azdı Bu genellikle yukarıda belirtilen kalın, keskin dumanın kasabanın üzerinde asılı kalmasına neden oldu Limburg Piskoposluğundan Piskopos Antonius Hilfrich'in Ağustos 1941'de Reich Adalet Bakanı'na gönderdiği bir mektuba göre, yerel çocuklar "Pek zeki değilsin; Hadamar'a ve fırınlara gideceksin" sözleriyle birbirleriyle alay ediyorlardı. küçükresim|220x220pik| Gekrat otobüsü ve şoförü İnsanlar bu faaliyetleri, özellikle de "gri otobüslerin" kurbanları toplamadaki rolünü öğrendikçe, artan bir muhalefet oluştu Halkın huzursuzluğundan korkan Hitler, Ağustos 1941'de "ötenazi" faaliyetlerinin kısıtlandığını resmen duyurdu. Aktion T4'ün ikinci aşaması Yaklaşık bir yıl askıya alındıktan sonra, Ağustos 1942'de "ötenazi" cinayetlerinin Berlin'den merkezi bir koordinasyon olmadan işlendiği Aktion T4'ün "merkezi olmayan ötenazi" aşaması olarak adlandırılan aşamada "istenmeyenlerin" öldürülmesi yeniden başladı. Hemşire Irmgard Huber başkanlığındaki asistan hekimler ve personel, aralarında engelli Alman hastalar, bombalanan bölgelerden akli dengesi yerinde olmayan yaşlılar, sosyal yardım kuruluşlarından "yarı Yahudi" çocuklar, psikolojik ve fiziksel engelli zorunlu işçiler ve çocukları, Alman askerleri ve Waffen SS askerleri psikolojik olarak tedavi edilemez görüldü. Gaz odasının yapısı bozulduğu için, Hadamar'daki tıbbi personel, bu insanların neredeyse tamamını aşırı dozda ölümcül ilaç veya kasıtlı ihmal ve yetersiz beslenme nedeniyle öldürdü. Almanya'da savaş 8 Mayıs 1945'te sona ermiş olsa da, Nazi imha kurumları, engelli hastaları uyuşturucu kullanarak veya onları yemekten mahrum bırakarak öldürmeye devam etti Hadamar'da öldürüldüğü bilinen son hasta, 29 Mayıs 1945'te öldürülen dört yaşında zihinsel engelli bir çocuktu Aktion T4'ün ikinci "merkezi olmayan" aşaması sırasında, Hadamar'da tahminen 4.500 kurban öldürüldü. 26 Mart 1945'te ABD 2. Piyade Tümeni Hadamar kasabasını ele geçirdi ve Amerikalı yetkililer hastanesinde işlenen cinayetleri araştırmaya başladı. Hadamar Mahkemesi küçükresim| Amerikalı savaş suçları müfettişleri, Mayıs 1945'te Hadamar Enstitüsünde hemşire Irmgard Huber'i sorguluyor. küçükresim| Wahlmann, Nisan 1945'te tutuklandıktan sonra Karl Willig (sağda) ile Hadamar Davası, 8-15 Ekim 1945, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Almanya'nın Amerikan işgal bölgesindeki ilk toplu vahşet davasıydı. İşgalin ilk aylarında, Amerikan askeri güçleri, özellikle savaşın son aylarında yakalanan Müttefik hizmet personelinin işlediği cinayetleri için, uluslararası hukukun klasik ihlallerine dayanan davalar yürüttü Mart 1945'in sonlarında Almanya'nın batısındaki Limburg an der Lahn yakınlarındaki "ötenazi" tesisi Hadamar'ın keşfedilmesi, birçok yerel gazetenin burayı bir "cinayet fabrikası" olarak tanımlamasıyla Amerika Birleşik Devletleri'nde dikkatleri üzerine çekti. ABD askeri yetkilileri, Nazi Almanyası politikaları kapsamında işlenen sistematik ırksal ve toplumsal zulüm ve imhayla bağlantılı suçları yargılamak için ilk kovuşturmalarını başlatmaya karar verdiler. Başlangıçta, Amerikan makamları, kurumda yaklaşık 15.000 Alman hastanın öldürülmesi nedeniyle gözaltındaki Hadamar doktorlarını, hemşirelerini ve idari personelini yargılamayı amaçladı. Ancak o sırada, uluslararası hukuk uyarınca bunu yapma yetkisine sahip değillerdi ABD askeri yetkilileri, Alman vatandaşlarını yurttaşlarını öldürmekten yargılayamazdı Uluslararası hukuk onları, ellerinde bulundurdukları topraklarda kendi hizmet personeline ve sivil uyruklulara ve müttefiklerine karşı işlenen suçları kovuşturmakla sınırladı. Altı kişilik ABD askeri mahkemesi, Hadamar baş yöneticisi Alfons Klein ile iki erkek hemşire Heinrich Ruoff ve Karl Willig'i asılarak idama mahkum etti. Başhekim Adolf Wahlmann, yaşlılığı (yaklaşık 70 yaşındaydı) ve sağlık durumunun kötü olması nedeniyle ağır çalışma ile ömür boyu hapis cezasına çarptırıldı. İki Hadamar idari personeli sırasıyla 35 ve 30 yıl ağır hapis cezasına çarptırıldı Bir hemşire ve tek kadın sanık olan Irmgard Huber, en hafif ceza olan 25 yıl ağır hapis cezası aldı 14 Mart 1946'da Klein, Ruoff ve Willig idam edildi Aralık 1945'te Müttefikler, Almanların Yahudilere, Polonyalılara, Çingenelere ve diğer halklara karşı gerçekleştirdiği büyük ölçekli imhaları örtmek için esnek " insanlığa karşı suçlar " suçlamasına izin veren 10 No'lu Müttefik Kontrol Konseyi Yasasını ilan ettiler. Bu suçlama, Nürnberg'deki Uluslararası Askeri Mahkeme'nin (IMT) iddianamesinde yer aldı. 1946'nın başlarında, Hadamar'dakiler gibi "ötenazi" suçları, işgal altında yeniden yapılandırılan Alman mahkemelerine devredildi 1947'nin başlarında, Frankfurt'taki bir Alman mahkemesi, tesiste yaklaşık 15.000 Alman hastayı öldürmekten Wahlmann ve Huber dahil 25 Hadamar personelini yargıladı Bazılarının cezaları artırılsa da hepsi 1950'lerin başında serbest bırakıldı. Sitenin savaş sonrası kullanımı Günümüzde, site kurbanlar için bir anıt ve sitede meydana gelen toplu katliamlarla ilgili bir sergi içeren Hadamar Anıt Müzesi'nin yanı sıraVitos Klinik für Psychiatrie und Psychotherapie Hadamar'a ve bir psikiyatri hastanesine ev sahipliği yapıyor. v Hem klinik hem de müze Hessen Eyaleti tarafından işletilmektedir. Ayrıca bakınız Nazi öjeni Gemeinnützige Krankentransport GmbH Am Spiegelgrund kliniği Hartheim ölüm merkezi Hans Asperger Kaynakça Kategori:Almanya'daki hastaneler Kategori:İncelenmemiş çeviri içeren sayfalar

Ara

Ara

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi

Hadamar ötenazi merkezi

bullvar_katip

Administrator

Benzer konular

Tema özelleştirme sistemi

Tam ekran yada dar ekran

Izgara yada normal mod

Forum arkaplan resimleri

Sidebar blogunu kapat/aç

Yapışkan sidebar kapat/aç

Radius aç/kapat

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi