Hayal kırıklığına uğramış hissediyorum ve bunu ifade etmek için doğru kelimeleri bulamıyorum. İçimde bir şeylerin koptuğunu hissediyorum. Ondaki değerime dair bir yanılgı yaşadım ve aramızda bir kopukluk oluştu. Bu durum, belki de kendi değerimi ve haddimi bilme konusunda bir uyarıdır, bilemiyorum. Bağlılığın saçmalığını kullanarak kendime bazı hezeyanlar yarattım. Son yaşanan olaylardan sonra, artık arkadaşlık bile kuramayacağımızı ve onun hayatında gerçekte bir yerimin olmadığını kabul ettim. 'O' dediğim kişi sadece içimi kaplayan bir hayaldi ve aslında öyle kalmalıydı. Eğer şimdi sesini duysam ve o beni etkileyen şekilde konuşsa, belki her şeyi unutabilirim ve modum değişebilir, şakalaşabilirim. Ama içimden geçen o olumsuz düşünceleri unutmak kolay değil. Bu durumu nasıl başarabildiğini ve hala güçlü durabildiğini anlayamıyorum. Ancak yalnız kaldığımda, onun da farklı gerçeklere ve değerlere sahip olduğunu kavradım. Bu durumu haklı bulabilir ve anlayışla karşılayabilirim.