Hermann Kolbe

bullvar_katip · 27 Mayıs 2024

Adolph Wilhelm Hermann Kolbe (27 Eylül 1818 – 25 Kasım 1884 ) modern organik kimyanın doğuşuna büyük katkıda bulunan kimyagerlerden biridir ve Marburg ve Leipzig'de profesörlük yapmıştır. Sentez terimini kimyasal bağlamda ilk uygulayan Kolbe oldu ve organik madde asetik asidin karbon disülfürden sentezi yoluyla vitalizmin felsefi ölümüne katkıda ve aynı zamanda yapısal teorinin gelişmesine de katkıda bulundu. Bu, "radikaller" fikrinde yapılan değişiklikler, ikincil ve üçüncül alkollerin varlığının doğru tahmin edilmesi ve karboksilat tuzlarının Kolbe elektrolizi, aspirin hazırlanmasındaki Kolbe-Schmitt reaksiyonu ve Kömbe nitrik sentezi aracılığıyla ortaya çıkan organik reaksiyon dizisi yoluyla yapılmıştı. Wöhler ve Bunsen ile yaptığı çalışmalardan sonra Kolbe, Londra'da (Frankland ile) çalışarak kimyanın erken uluslararasılaşmasına dahil oldu. Kolbe, İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi'ne seçildi ve öldüğü yıl Londra Kraliyet Cemiyeti'nin Davy Madalyasını kazandı. Bu başarılara ve gelecek nesil kimyagerlerin (Zaitsev, Curtius, Beckmann, Graebe, Markovnikov ve diğerleri dahil) önemli üyelerini yetiştirmesine rağmen Kolbe, on yılı aşkın bir süre boyunca editörlüğünü yapmasıyla hatırlanmaktadır. August Kekulé'nin benzenin kökenine, van't Hoff'un kiralitenin kökenine ilişkin teorisi ve Baeyer'in terminoloji reformları hakkındaki aşağılayıcı makaleler kişisel olarak eleştirel ve dilsel açıdan şiddetliydi. Kolbe, eşi Charlotte'un ölümünden altı yıl sonra, 66 yaşında Leipzig'de kalp krizinden ölmüştür. Hayatı Kolbe, Protestan bir papazın en büyük oğlu olarak Hannover Krallığı'nın (Almanya) Göttingen yakınlarındaki Elliehausen'de doğdu. 13 yaşındayken profesörlerden birinin evinde ikamet ederek Göttingen Spor Salonu'na girdi. Altı yıl sonra ayrılma sertifikasını (Abitur) aldı. Kimya çalışmalarına tutkuyla bağlıydı ve 1838 baharında ünlü kimyager Friedrich Wöhler'in yanında çalışmak üzere Göttingen Üniversitesi'ne kaydoldu. 1842'de Philipps-Universität Marburg'da Robert Bunsen'in asistanı oldu. 1843 yılında aynı üniversitede doktorasını aldı. 1845'te Londra'daki yeni Ekonomik Jeoloji Müzesi'nde Lyon Playfair'in asistanı ve Edward Frankland'ın yakın arkadaşı olduğunda yeni bir fırsat ortaya çıktı. 1847'den itibaren, Justus von Liebig, Wöhler ve Johann Christian Poggendorff tarafından düzenlenen Handwörterbuch der reinen und angewandten Chemie'nin (Saf ve Uygulamalı Kimya Sözlüğü) editörlüğünü üstlendi ve aynı zamanda önemli bir ders kitabı da yazdı. 1851'de Kolbe, Marburg'da kimya profesörü olarak Robert Bunsen'in yerini aldı ve 1865'te Leipzig Üniversitesi'ne çağrıldı. 1864'te İsveç Kraliyet Bilimler Akademisi'nin yabancı üyesi seçildi. 1874'te ise Amerikan Felsefe Derneği'ne üye seçildi. 1853 yılında General-Binbaşı Wilhelm von Bardeleben'in kızı Charlotte ile evlendi. Karısı, 23 yıllık mutlu bir evliliğin ardından 1876 yılında öldü. Çiftin dört çocuğu vardı. Kimyasal araştırmalardaki çalışmaları 1840'ların sonlarına doğru ve Friedrich Wöhler'in 1828'deki üre sentezine rağmen, bazı kimyacılar hala "organik" (yani orijinal anlamıyla biyolojik olarak) yaratmak için özel bir yaşam gücünün gerekli olduğunu savunan vitalizm doktrinine inanıyorlardı. Kolbe, organik bileşiklerin, bu "organik" bağlamın dışından doğrudan veya dolaylı olarak ikame işlemleri yoluyla açıkça elde edilen maddelerden türetilebileceği fikrini destekledi. (Dolayısıyla, modern tanımlarla bir organik molekülü diğerine dönüştürürken, çağının deyimiyle "inorganik" - anorganisch - maddeleri, yalnızca yaşamsal süreçlerle erişilebileceği düşünülen "organik" maddelere dönüştürüyordu.)Kolbe teorisini 1843 ile 1845 yılları arasında karbon disülfürü ( ) bir kaç aşamada asetik asite (CH3COOH) dönüştürerek doğrulamayı başardı. Kolbe ayrıca yapısal radikallere ilişkin değiştirilmiş bir fikir sunarak yapısal teorinin gelişimine katkıda bulundu. İkincil ve üçüncül alkollerin varlığına ilişkin teorik öngörüsü, bu organik molekül sınıflarından ilkinin senteziyle doğrulandığında dramatik bir başarı elde etti. Kolbe, "sentez" kelimesini bugünkü anlamıyla kullanan ilk kişidir ve çalışma hayatı boyunca birçok yeni kimyasal reaksiyona katkıda bulunmuştur. Kolbe, özellikle yağ ve diğer karboksilik asit tuzlarının elektrolizi için prosedürler geliştirdi (Kolbe elektrolizi) ve Kolbe sentezi veya Kolbe-Schmitt reaksiyonu adı verilen bir işlemle aspirinin yapı taşı olan salisilik asit hazırladı. Nitriller için kullandığı yönteme Kolbe nitril sentezi denir ve Edward Frankland ile birlikte nitrillerin, karşılık gelen asitlere hidrolize edilebileceğini keşfetmiştir. Kolbe, kendi laboratuvar araştırması, akademik ve editoryal çalışmalarına ek olarak Leipzig'de ve özellikle Marburg'da öğrenci araştırmalarını yönetti; onun vesayeti altında vakit geçiren öğrenciler arasında Peter Griess, Aleksandr Mihayloviç Zaitsev (zaitsev'in eliminasyon reaksiyonlarının ürün bileşimini öngören kuralıyla tanınır), Theodor Curtius (diazo bileşiklerinin, hidrazinlerin ve Curtius yeniden düzenlemesinin kaşifi), Ernst Otto Beckmann, Carl Graebe (alizarin'in kaşifi), Oscar Loew, Constantin Fahlberg, Nikolai Menshutkin, Vladimir Markovnikov (ilk olarak sikloheksandan daha küçük ve daha büyük karbosiklleri tanımlayan ve alkenlere katılma reaksiyonlarını açıklayan Markovnikov kuralıyla tanınan), Jacob Volhard, Ludwig Mond, Alexander Crum Brown (etilenin çift bağını ilk tanımlayan), Maxwell Simpson ve Frederick Guthrie vardı. Dergi editörü olarak çalışmaları Kolbe, süreli yayınlardaki çalışmalarının yanı sıra çok sayıda kitap da yazmıştır. Modern anlamda (1870'den 1884'e kadar Pratik Kimya Dergisi) kıdemli editörü olarak anlaşılacak şekilde on yıldan fazla bir süre hizmet etti. Kolbe, özellikle 1874'ten sonra bazen ve bazı sebepler yüzünden başkalarının çalışmalarını o kadar sert bir şekilde eleştiriyordu ki, bazıları onun bir akıl hastalığından muzdarip olup olmadığını merak ediyordu. Teori olarak gösteriş yapan gevşek spekülasyonlar olarak gördüğü şeylere karşı hoşgörüsüzdü ve Kolbe, yazıları aracılığıyla, sevdiği kimya bilimini, modern yapısal teorinin belası olarak gördüğü şeyden kurtarmaya çalıştı. Yapısal kimyayı, özellikle de August Kekulé'nin benzenin yapısına ilişkin teorilerini, JH van't Hoff'un asimetrik karbon atomu teorisini ve Adolf von Baeyer'in kimyasal isimlendirme reformunu reddettiğini Kolbe, Journal für Praktische Chemie'de küfürlü makalelerinde ifade etti. Bazı tercüme edilmiş alıntılar onun kimya yorumu ile yapısal kimyacıların yorumu arasındaki derin çatışmayı dile getirme tarzını göstermektedir: « ...Baeyer mükemmel bir deneycidir, ancak o yalnızca bir ampiristtir, sağduyu ve yetenekten yoksundur ve deneylerine ilişkin yorumları, onun gerçek bilimin ilkelerine aşinalığı konusunda özel bir eksiklik olduğunu göstermektedir...»»Kolbe'nin kullandığı dilin şiddeti onun ölümünden sonraki itibarını sınırlamıştır. Yayınları küçükresim|sağ|Hermann Kolbe'nin Untersuchungen über die Elektrolyse organischer Verbindungen kitabının ön sayfası Untersuchungen über die Elektrolyse organischer Verbindungen. Edinburgh: Livingstone. 1947. Kaynakça Kategori:1818 doğumlular Kategori:Alman bilim insanları Kategori:Alman kimyagerler Kategori:19. yüzyıl bilim insanları Kategori:19. yüzyıl kimyagerleri Kategori:1884 yılında ölenler

Ara

Ara

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi

Hermann Kolbe

bullvar_katip

Administrator

Benzer konular

Tema özelleştirme sistemi

Tam ekran yada dar ekran

Izgara yada normal mod

Forum arkaplan resimleri

Sidebar blogunu kapat/aç

Yapışkan sidebar kapat/aç

Radius aç/kapat

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi