Hırvat-Macar Uzlaşması

[bullvar_katip]

küçük|Yerleşimin Rijeka ile ilgili kısmını gösteren belge Hırvat-Macar Uzlaşması (Hırvatça: Hrvatsko-ugarska nagodba, Macarca: magyar–horvát kiegyezés, Almanca: Kroatisch-Ungarischer Ausgleich), 1868'de Hırvatistan'ın Avusturya-Macaristan'ın Macar yönetimindeki kesimindeki siyasi statüsünü yöneten bir anlaşmaydı. Antlaşma, Birinci Dünya Savaşı'nın sonuna, Hırvatistan'ın tarihi egemenliğinin temsilcisi olarak Hırvatistan Parlamentosu'nun 29 Ekim 1918'de eski Avusturya-Macaristan ile tüm devlet ve yasal bağlarını sona erdirme kararı almasına kadar sürdü. Arka plan küçük|Yerleşimden önceki Hırvat topraklarının sınırları. Habsburg bölgelerindeki 1848 Devrimlerinden ve Hırvat Josip Jelačić'in kayda değer eylemlerinden önce, kuzey Hırvat toprakları, St. Stephen ve Macaristan Krallığı'nın yetkisi altında, ancak etkili bir şekilde, Viyana'daki merkezi hükümete bağlı tek bir krallık olarak işlev gördü. 1849'dan sonra da Slavonya ve Hırvatistan aynı sıfatla faaliyet göstermeye devam ettiler. İmparatorluk yetkilileri bu krallıktan kısaca Hırvatistan-Slavonya Krallığı olarak söz ettiler. Güney Hırvat toprağı (Dalmaçya Krallığı), Habsburg monarşisinin 1815'te Fransız İmparatorluğu'nun kontrolünden çıkan İlirya Cumhuriyetinin güney kısımlarından oluşuyordu ve monarşinin Avusturya kısmının ayrı bir idari bölümü olarak kaldı. 1867 Avusturya-Macaristan Antlaşması Avusturya-Macaristan İkili Monarşisini yarattığında, Hırvatistan ve Slavonya'nın Habsburg tacında birleştirildi ve Macar yargı yetkisi altına alındı. Levin Rauch, Josip Šokčević'in yerine Hırvatistan meclisi vekili oldu. Rauch, 20 Ekim 1867'de kral tarafından dayatılan yeni bir seçim yasası hazırladı; seçilmiş temsilci sayısını 66'ya indirdi ve seçilmeyenlerin (sözde virilist üyeler) sayısını artırdı. 19 Kasım'dan 23 Aralık 1867'ye kadar yapılan seçimlerde Halk Partisi sadece 14 sandalye kazandı ve Rauch'un İttihatçı Partisi Sabor'da çoğunluğu elde etti. İmparatorluğun Güney Slavları için tam özerklik arayan birçok Hırvat bu düzenlemeye itiraz etse de, Sabor'un şüpheli oturumu 24 Eylül 1868'de Nagodba'yı kabul ederek Hırvatistan'ın Macaristan'a tabiiyetini açıkladı. Açıklama [[Dosya:Austria-Hungary map new.svg|küçük|Uzlaşma, Hırvatistan-Slavonya, 17 numara ve Macaristan Krallığı'nın geri kalanı arasındaki mevcut bölgesel ayrımını resmileştirdi. 5 numaralı Dalmaçya, Avusturya-Macaristan içindeki diğer Hırvat krallığıydı.]] küçük|sol|150px|Hırvatistan, Slavonya ve Dalmaçya'nın Üçlü Krallığı adı, hepsi Hırvatistan-Slavonya Krallığı'nın armasında temsil edildiğinden, üç Hırvat krallığının birleşimine atıfta bulunmak için kullanıldı. Bir yanda Macaristan Parlamentosu ile diğer yanda Hırvatistan Parlamentosu arasında, aralarında tartışılan anayasal sorunların ortak bir yasa ile düzenlenmesi konusunda anlaşmaya varıldı. Yerleşim, İmparatorluk ve Apostolik Kraliyet Majesteleri tarafından onaylandıktan ve uygulandıktan sonra, Macaristan ile Hırvatistan, Slavonya ve Dalmaçya'nın ortak bir temel yasası olarak birleştirildi. Bu uzlaşma ile Hırvat Parlamentosu, Temsilciler Meclisi'ne yirmi dokuz milletvekili (Hırvat Askeri Sınırı ve Slav Askeri Sınırı'nın 1881'de yeniden dahil edilmesinden sonra kırk) ve orduyu, mali sistemi, yasama ve idareyi, Deniz Hukukunu, Ticaret Hukukunu, Kambiyo Kanununu ve Maden Hukuku ve genel olarak ticaret, gümrük, telgraf, Postane, demiryolları, limanlar, gemicilik ve Macaristan ile Hırvatistan-Slavonya'yı ortaklaşa ilgilendiren karayolları ve nehirleri kontrol eden Macaristan Diyetinin Magnates Meclisi'ne iki üye (1881'den sonra üç) seçti. Yerleşimin ardından Hırvat krallığı, Hırvatistan-Slavonya Krallığı adıyla anıldı. Anlaşmanın 66. Maddesi, Dalmaçya'nın Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'nun dağılmasına kadar Cisleytanya'nın bir parçası olarak kalmasına rağmen, Dalmaçya da dahil olmak üzere Hırvatistan-Slavonya Krallığı toprakları olarak kabul ediliyordu. Yerleşimin pratik bölgesel sonuçları, Rijeka şehrinin ve limanının Macaristan Krallığı'na bağlı Corpus separatum olarak oluşturulması (66. madde uyarınca) ve Hırvat Askeri Sınırı ile Slav Askeri Sınırının 65 ve 66. maddeler uyarınca 1881'de Hırvatistan-Slavonya Krallığı'na dahil edilmesiydi. 66. Maddenin ele alınma biçimi, Rijeka (Fiume) limanı sorununu çözümsüz bıraktı. Hırvatistan burayı kendi topraklarının bir parçası olarak gördü, ancak Macaristan bunu Corpus separatum olarak gördü. Kaynakça Kategori:1868'de Avusturya-Macaristan'da kurulan oluşumlar Kategori:Avusturya-Macaristan'ın tarihi Kategori:19. yüzyılda Hırvatistan Kategori:Macaristan antlaşmaları Kategori:Macaristan Krallığı (1000-1918) antlaşmaları Kategori:19. yüzyılda antlaşmalar Kategori:Hırvatistan-Macaristan ilişkileri Kategori:19. yüzyılda Macaristan Kategori:1868'de Avrupa