Holy Wood (In the Shadow of the Valley of Death)

[bullvar_katip]

Marilyn Manson'ın dördüncü albümü. Mechanical Animals'ın turnesinde iki lise öğrencisi Columbine'de lise baskını sonucu oradan bulunanları ve kendilerini öldürmüşlerdi. Marilyn Manson çocukları kötü etkilediği gerekçesiyle suçlandı ve turnesini yarıda kesmek zorunda kaldı ve uzun süre medya önüne çıkmayarak bu albümün kayıtlarına başladı. Albüm Amerikan toplumuna, medyaya sert eleştiriler taşımaktadır. Albüm konular olarak önceki albümleri Mechanical Animals ve Antichrist Superstar ilk benzerlikler taşır ve bu üçlemenin son ayağı olmaktadır. Albüm Manson'ın en az satan albümü olmasına karşın, medyadan iyi eleştiriler almıştır. Albüm dört bölümden oluşmaktadır ve her bölümü temsil eden harfler yan yana konulduğunda Adam Kadmon yazısı çıkmaktadır. Arka plan ve oluşum süreci 1990'ların sonunda, Marilyn Manson ve grubu müzik dünyasının en tartışma yaratan gruplarından biri olarak şöhrete kavuştular. Albümleri Antichrist Superstar (1996) ve Mechanical Animals (1998) hem eleştirmenlerden hem de dinleyiciden tam not aldı ve 1999'daki Rock Is Dead turnesi başladığında, grubun vokalisti dışlanmış gençliğin ikon olarak tanımladığı isimlerden biri hâline gelmişti. Grubun popülaritesi artarken, grubun provokatif müziği ve imajı muhafazakâr kesimi rahatsız etmeye başladı. Birçok politikacı grubun konserlerinde hayvanlara tecavüz edip, öldürdüğü gibi yanlış ve abartılı iddialar nedeniyle grubun konserlerini yasaklamak için lobi faaliyetleri gösterdi. Grubun müziğinin "tecavüz, katliam, dine küfür ve intihar" gibi konuları överek gençliğe kötü örnek olduğunu iddia eden din grupları ve ebeveynler grubun konserlerini protesto ettiler. 20 Nisan 1999'da Columbine Lisesi öğrencileri Eric Harris ve Dylan Klebold intihar etmeden önce 12 öğrenci ve bir öğretmeni öldürüp, 21 kişiyi yaraladı. Bu okul katliamı sonrası grubun bu katliama ilham verdiği söylendi ve ilk çıkan haberler katillerin grubun hayranı olup, katliam sırasında grubun t-shirtünü giydiklerini iddia etti. Bu iddialar daha sonra yanlış çıksa da yerel medya ve kamuoyundaki tartışmalar, Manson'ın müziğini Harris ve Klebold'a ilham vermekle suçluyordu. Daha sonra çıkan raporlar iki katilin grubun hayranı olmadığını - hatta tam tersine grubun müziğini sevmediğini açıkladı. Buna rağmen bazı diğer gruplar ile birlikte Marilyn Manson, din, politika ve eğlence dünyasından önemli isimler tarafından eleştirildi. Columbine sonrasında artan bir baskı altındayken grup, hayatını kaybedenler ve ailelerine saygıdan ötürü Kuzey Amerika turnesinin son beş konserini erteledi. 29 Nisan'da, Kansas senatörü Sam Brownback'in başını çektiği 10 senatör, Interscope'un sahibi olan Seagram şirketinin başkanı Edgar Bronfman Jr'a mektup yazarak şirketin "şiddeti öven müziklerin" çocuklara ulaşmasına engel olmasını istedi. Mektup, Manson'ın adını vererek onun şarkılarının Harris ve Klebold'un yaptıklarını yansıttığını söyledi. Aynı gün, grup Kuzey Amerika turnesinin geri kalan konserlerini iptal ettiklerini açıkladı. 2 gün sonra Manson, Rolling Stone dergisinde "Columbineː Kimin Suçu?" adlı bir makale yazarak ona atfedilen iddialara cevap verdi ve Amerika'daki silah kültürüne, silah lobilerinin politik gücüne ve toplumsal sorunları tartışmak yerine bir günah keçisi bulmayı tercih eden medyanın bu olaylara bakış açısına değindi. 4 Mayıs'ta ABD Senatosu'nda televizyon, müzik, film ve bilgisayar oyunu endüstrilerinde şiddet içeren materyallerin çocuklara pazarlanması ve dağıtımı konulu bir toplantı yapıldı. Toplantıya dini gruplardan, profesörler ve akıl sağlığı uzmanlarına kadar geniş bir katılım sağlandı. Konuşmacılar, grubu, aynı plak şirketinde yer alan Nine Inch Nails'i ve 1999 tarihli film The Matrixi Columbine katliamı gibi şiddet olaylarını besleyecek kültürel bir ortam yaratma suçlamasıyla eleştirdiler. Komite, Federal Ticaret Komisyonu ve Amerika Birleşik Devletleri Adalet Bakanlığı'ndan eğlence sektörünün çocuklara yönelik pazarlama uygulamalarını araştırmasını istedi. 8 Ağustos'ta turnelerinin Avrupa ve Japonya ayaklarını bitiren grup, göz önünden çekildi. Holy Wood'un ilk çalışmaları, Manson'un Hollywood Hills'teki evinde içinde bulunduğu tartışmaya nasıl tepki vermesini düşündüğü üç aylık sessizlik dönemi ile aynı anda başladı. Manson bu dönemde kariyerini tekrar gözden geçirdiğini söylediː "'Değer mi? İnsanlar ne demeye çalıştığımı anlıyorlar mı? Bunu dememe bile izin verilecek mi?' sorusuna cevap verirken bir miktar ürperti vardı çünkü kesin olarak her bir kapı yüzüme kapatılmıştı ... benim arkamda duran çok fazla insan yoktu". Alternative Presse "Mark David Chapman tarzında vurulabileceğini" düşünecek kadar güvenliğinin tehdit edildiğini söyledi. Bir karşı saldırı olarak albüm üstüne çalışmalara başladı. Şarkılar A: In the Shadow "GodEatGod" – 2:34 (Manson) "The Love Song" – 3:16 (Manson, Ramirez, 5) "The Fight Song" – 2:55 (Manson, 5) "Disposable Teens" – 3:01 (Manson, 5, Ramirez) D: The Androgyne <li value="5">"Target Audience (Narcissus Narcosis)" – 4:18 (Manson, Ramirez, 5) "President Dead" – 3:13 (Manson, Ramirez, 5, Gacy) "In the Shadow of the Valley of Death" – 4:09 (Manson, Ramirez, 5) "Cruci-Fiction in Space" – 4:56 (Manson, Ramirez, 5, Gacy) "A Place in the Dirt" – 3:37 (Manson, 5) A: Of Red Earth <li value="10">"The Nobodies" – 3:35 (5, Manson) "The Death Song" – 3:29 (5, Manson) "Lamb of God" – 4:39 (Manson, Ramirez) "Born Again" – 3:20 (Manson, Ramirez, 5) "Burning Flag" – 3:21 (Manson, Ramirez, 5) M: The Fallen <li value="15">"Coma Black" – 5:58 (Manson, 5, Ramirez) "Valentine's Day" – 3:31 (Ramirez, Manson) "The Fall of Adam" – 2:34 (Manson, Ramirez, 5) "King Kill 33°" – 2:18 (Manson, Ramirez) "Count to Six and Die (the vacuum of infinite space encompassing)" – 3:24 (Manson, 5) Kaynakça Kategori:2000 albümleri Kategori:Konsept albümler Kategori:Marilyn Manson albümleri Kategori:Şiddet ile ilgili eserler