Hyman Bloom

[bullvar_katip]

Hyman Bloom (29 Mart 1913 - 26 Ağustos 2009) Letonya doğumlu Amerikalı ressam. Çalışmaları, Yahudi mirası ve Doğu dinlerinin yanı sıra Altdorfer, Grünewald, Caravaggio, Rembrandt, Blake, Bresdin, Ensor ve Soutine gibi sanatçılardan etkilenmiştir. İlk olarak, eserinin 1942 Modern Sanat Müzesi sergisi olan "Amerikalılar 1942 - 9 Eyaletten 18 Sanatçı" sergisine dahil edilmesiyle ön plana çıktı. MoMA sergiden 2 resim satın aldı ve Time dergisi sergi incelemelerinde onu "çarpıcı bir keşif" olarak seçti. Çalışmaları hem 1948 hem de 1950 Venedik Bienali sergileri için seçildi ve 1954 retrospektifi, 1955'te Whitney Amerikan Sanatı Müzesi'nde kapanmadan önce Boston Çağdaş Sanat Enstitüsü'nden Albright Galerisi ve de Young Müzesi'ne gitti. 1954 yılında Yale sanat profesörü Bernard Chaet ile yaptığı röportajda Willem de Kooning, kendisinin ve Jackson Pollock'un Bloom'u “Amerika'nın ilk soyut dışavurumcu” olarak gördüğünü ve Bloom'un reddedeceği bir etiket olduğunu belirtti. 1950'lerin ortalarından itibaren çalışmaları daha çok kağıt üzerindeki çalışmalara doğru kaymaya başladı ve 1960'lar boyunca yalnızca çizime odaklandı ve 1971'de resme geri döndü. 2009 yılında 96 yaşında vefatına kadar hem çizim hem de resim yapmaya devam etti. Hayatının erken dönemi ve eğitimi Hyman Bloom (né Melamed), o zamanlar Rus İmparatorluğu'nun bir parçası olan Letonya'da küçük bir Yahudi köyü olan Brunavišķi'de ortodoks bir Yahudi ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Joseph ve Anna Melamed'in altı çocuğundan biriydi. Babası bir deri işçisiydi. Brunavišķi, Yahudilerin zulüm korkusuyla yaşadığı sivil kargaşanın parçaladığı bir bölgede fakir bir köydü. Hyman, ebeveynleri ve ağabeyi Bernard ile birlikte 1920'de Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti ve Boston'daki en büyük iki erkek kardeşi Samuel ve Morris'e katıldı. O zamana kadar iki kardeş aile adlarını Bloom olarak değiştirmiş ve kendi deri işlerini kurmuşlardı. Geniş aile, Boston West End'de üç odalı bir apartman dairesinde yaşıyordu. Bloom genç yaşta haham olmayı planladı, ancak ailesi uygun bir öğretmen bulamadı. Sekizinci sınıftayken Güzel Sanatlar Müzesi'nde üstün yetenekli lise öğrencilerine yönelik bir programa burs kazandı. Müzenin yakınındaki Boston Ticaret Lisesi'ne gitti. Ayrıca bir yerleşim evi olan West End Community Center'da sanat dersleri aldı. Sınıflar, Güzel Sanatlar Müzesi Okulu'nda bir öğrenci olan ve aynı zamanda genç Jack Levine'e Roxbury'deki başka bir yerleşim evinde ders veren Harold Zimmerman tarafından verildi. Bloom on beş yaşındayken, o ve Levine, bu amaç için bir stüdyo kiralayan ve çocuklara eğitimlerine devam etmelerini sağlamak için haftalık maaş ödeyen tanınmış bir Harvard sanat profesörü olan Denman Ross ile çalışmaya başladı. Ross, 1928'den 1933'e kadar Bloom'a sponsor oldu. Ayrıca Harold Zimmerman'a sponsor oldu. Kariyer Erken çalışmaları 1930'larda Bloom, Bayındırlık Sanatları Projesi ve Federal Sanat Projesi için ve kardeşleri için ara sıra çalıştı. Bir parça üzerinde çalışmayı seven, sonra onu bir süreliğine bir kenara bırakıp yeni bir bakış açısıyla ona geri dönen yavaş, metodik bir ressamdı. Sonuç olarak, hükûmetin son tarihlerini karşılamakta sorun yaşadı. South End'deki bir stüdyoyu Levine ve başka bir sanatçı olan Betty Chase ile paylaştı. Bu dönemde Doğu felsefesine ve müziğine ve Teosofi'ye ömür boyu ilgi duymaya başladı. Ulusal ilgiyi ilk kez 1942'de on üç resminin Dorothy Miller küratörlüğünde Modern Sanat Müzesi'nde (MoMA) Amerikalılar 1942: 9 Eyaletten 18 Sanatçı sergisine dahil edilmesiyle aldı. MoMA, bu sergiden iki resmini satın aldı ve Time dergisinde yer aldı. Sergideki resimlerinin başlıkları, onun tekrar eden bazı temalarını yansıtıyor. İkisinin adı Sinagog, diğerinin adı Tevrat'lı Yahudiydi ; Bloom aslında bir eleştirmen tarafından "basmakalıp" Yahudi imgeleri içerdiği için eleştirildi. Ayrıca Noel Ağacı başlıklı iki resmi ve Avize başlıklı bir başka resmi vardı, her iki konu da tekrar tekrar döndü. Bir diğeri, İskelet (c. 1936), kırklı yıllarda bir dizi kadavra resmi izledi, ve Balık (c. 1936), kariyeri boyunca yaptığı birçok balık resminden ve çiziminden biriydi. Bloom ilk başta büyüyen Soyut Dışavurumcu hareketle ilişkilendirildi. Bloom'un çalışmalarını ilk kez MoMA sergisinde gören Willem de Kooning ve Jackson Pollock, Bloom'u "Amerika'daki ilk Soyut Dışavurumcu sanatçı" olarak değerlendirdiler. 1950'de de Kooning, Pollock ve Arshile Gorky ile birlikte Venedik Bienali'nde Amerika Birleşik Devletleri'ni temsil etmek üzere seçildi. Aynı yıl Elaine de Kooning ARTnews'de Bloom hakkında yazdı ve The Harpies gibi resimlerde çalışmalarının tam bir soyutlamaya yaklaştığını belirtti: "Bütün etki pigmentin kaynama hareketinde taşınır". 1951'de Thomas B. Hess, Bloom'un Arkeolojik Hazinesi'ni ilk kitabı olan Soyut Resim: Arka Plan ve Amerikan Aşaması'nda Picasso, Pollock ve diğerlerinin yapıtlarıyla birlikte yeniden üretti. Hem de Kooning hem de Hess, Bloom'un Soyut Dışavurumcu resmin önemli bir özelliği olan etkileyici boya işlemesine dikkat çekti. küçükresim|Kesilen Hayvan (1953), tuval üzerine yağlı boya, 70 x 40in. Ruhani temalar Bloom'un resimlerinin çoğunda, genellikle Tevrat'ı tutan hahamlar bulunur. Bloom'a göre, niyetleri dini olmaktan çok sanatsaldı. Yahudi inancını erken yaşta sorgulamaya başladığını ve hahamlar çizdiğini iddia etti, çünkü bildiği buydu. Kariyeri boyunca, bazıları kendisine en ufak bir benzerlik taşımayan düzinelerce haham tablosu üretti. Kendi portreleri olup olmadığı sorulduğunda, şifreli bir şekilde yanıtladı, "Ne zaman başka bir şey çizdim?" Doğu mistisizmine ve müziğine 1960'lardan çok önce, bunların Batı'da gençlik kültürüyle ilişkilendirildiği zaman ilgi duydu. Sitar, ud ve diğer enstrümanları çalmayı kendi kendine öğrendi ve 1960 yılında James Rubin'in Hint sanatçıların konserlerini organize eden ve kayıtlarını toplayan Pan Orient Arts Foundation'ı kurmasına yardım etti. 1950'lerde LSD'yi yaratıcılık üzerindeki etkilerini araştıran doktorların gözetiminde aldı. Psikedelik yolculukta iken, "Hindu dini" yazılı tek bir sayfada, gerçeküstü çizimler ve anlaşılmaz karalamaları üretti. Kişisel yaşamı Bloom, besteci Alan Hovhaness ve Yunan mistik ressam Hermon di Giovanno'nun yakın arkadaşıydı. Üçü, çeşitli mistik konuları tartışmak ve Hint klasik müziğini dinlemek için sık sık bir araya geldi. Bloom, di Giovanno'yu sanatında teşvik etti ve ona en eski resimlerini yaptığı bir dizi pastel verdi. 1954'ten 1961'e kadar Nina Bohlen ve 1978'den ölümüne kadar Stella Caralis ile evli kaldı. Son ikametgâhı Nashua, New Hampshire'daydı. Orada 26 Ağustos 2009'da 96 yaşında öldü. Eşi Stella tarafından yaşatılmıştır. Mirası Bloom, Boston bölgesindeki ve başka yerlerdeki birçok sanatçıyı etkiledi ve eğilimlere ve hareketlere büyük ölçüde kayıtsız olmasına rağmen, Boston Ekspresyonist okulunda önemli bir figür olarak kabul edildi. Yavaş çalıştığı ve genellikle bir resmi tamamlaması yıllar aldığı için, nispeten küçük bir eser bıraktı. Bir parçanın "ruh hali olabildiğince yoğun olduğunda" bittiğini söyledi. Onurlar ve ödüller Noel Ağacı için Cincinnati Sanat Müzesi'nden Eleştirmenlerin Seçimi Ödülü, 1945 Guggenheim bursu, 1949 Amerikan Sanat ve Edebiyat Akademisi'nden Sanatta Akademi Ödülü, 1953 Ford Vakfı bursu, 1959 Amerikan Sanat ve Edebiyat Akademisi'ne seçildi, 1974 Ulusal Tasarım Akademisi'ne seçildi, 1984 Thomas R. Proctor Ödülü, Ulusal Tasarım Akademisi'nden Tevrat ile Yahudi için, 1999 Kaynaklar a Daha fazla okuma Kaynakça Dış bağlantılar Resimler Sinagog, c. 1940 Avize ve Bir Adamın Cesedi, 1940'lar Arkeolojik Hazine, 1945 Harpiler, c. 1950 Seans II, 1955 Deniz Manzarası II, 1974 Çizimleri Balıklar Yasası, 1956 Manzara #9, 1963 Astral Düzlemde: Gübre Yığınında, 1965 Diğer Hyman Bloom Miras sitesi Hyman Bloom Kar amacı gütmeyen site Hyman Bloom sitar oynarken, 1950 Kategori:Boston doğumlu sanatçılar Kategori:Letonya Yahudileri Kategori:Yahudi ressamlar Kategori:21. yüzyıl Amerikalı ressamları Kategori:20. yüzyıl Amerikalı ressamları Kategori:2009 yılında ölenler Kategori:1913 doğumlular Kategori:İncelenmemiş çeviri içeren sayfalar