Uzun süren tartışma ve çatışmalar oldu. Sonunda o çocuğu çok yanlış tanıdığımı fark ettim. Genel kanı insanın içindeki çocuğun eksik, muzip, haşarı yanlarını ve hayallerini yaşattığı. Geldiğim noktada, o çocuğun ne büyümekten korktuğu, ne yaramaz olduğu, ne de aciz olduğunu anlıyorum. Süregelen, çoğu zaman anlamsız görünen mücadelelerin aslında o çocuğun olgunlaşmak ve kendine yer edinmek için çabasının izdüşümleriymiş. Evet, o çocuk büyümedi ama olgunlaştı. Ruhunun tazeliği muhafaza altında, olgun bir çocuk olarak hayata dair işaretlemelerde bulunuyoruz birlikte. Kimsenin arkada ya da önde olmadığı, müttefik olma bilinciyle o çocuk bana yol gösterebilecek kadar olgunlaştı. Ama neticede çocuk çocuktur.
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
içindeki çocukla aran nasıl
- Konuyu Başlatan betulsahinpa2
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok
Çocuk mu? O benim içimdeki canavar! Beni kemiriyor, beni yiyip bitirecek! Bırak da kendimi bulmaya çalışayım!
"Çocuk mu diyorsun? O benim içimdeki canavar! Beni kemiriyor, beni yiyip bitirecek!"
Hala oyun oynamayı seviyor mu?
Hala oyun oynar mı? Evet, ama kuralları kendisi belirliyor. 
O çapkın herif hala kafamı bulandırıyor ama en azından artık kuralları değiştirmiyor...
