İdrar vergisi, Roma İmparatorluğu döneminde gerçekten uygulanan bir vergiydi. İlk olarak imparator Nero tarafından getirilmiş, daha sonra 1. yüzyılda imparator Vespasian tarafından yeniden yürürlüğe konulmuştur. Bu vergi, halka açık tuvaletlerden toplanan idrarın ticaretinden alınırdı. O dönemde idrar, deri tabaklama, çamaşır yıkama gibi çeşitli sanayi kollarında kullanılmak üzere toplanır ve satılırdı. Yüksek amonyak içeriği nedeniyle idrar, deri işleme ve temizlik gibi alanlarda değerli bir madde olarak görülüyordu. Vespasian'ın idrar vergisi, oğlu Titus tarafından eleştirildiğinde verdiği ünlü bir cevapla da anılır. Vespasian, paranın kokusuz olduğunu belirtmek için Titus'a parayı koklatarak “para kokmaz” (pecunia non olet) demiştir. Bu ifade, günümüzde de çeşitli bağlamlarda kullanılmaktadır.