İgnati Grinevitski

bullvar_katip · 28 Mayıs 2024

İgnati Grinevitski veya Ignacy Hryniewiecki(; y.1856 - 13 Mart 1881), II. Aleksandr Suikastı'nı düzenleyen devrimci Narodnaya Volya grubunun Polonyalı bir üyesiydi. Grinevitski, II. Aleksandr'ın öldürüldüğü bombalı suikast saldırısına katılımı ile tanındı. Grinevitski, Çar'ı ve kendisini ölümcül şekilde yaralayan ikinci bombayı atmıştı. Çar'ın ölümünden birkaç saat sonra aynı gün kendisi de öldü. Grinevitski ve suç ortakları, II. Aleksandr'a yapılacak herhangi bir suikastın çarlık otokrasisini devirmek için siyasi veya sosyal bir devrimi tetikleyebileceğine inanmaktaydılar. Birçok tarihçi ise suikastı bir Pirus zaferi olarak görmektedir, zira bir devrime katılmak yerine devletin devrimci hareketi ezmek için kararlılığını güçlendirmiştir ve 1880'lerde devrim hareketinin düşüşüne yol açmıştır.Grinevitski'nin ise suikastteki rolünün İntihar saldırılarının ilk örneklerinden olarak görülmektedir. Hayatı İgnati Grinevitski, 1855-6'da, Minsk' te (bugünkü Klichaw Bölgesi, Mahilyov Voblastı), Grodno Guberniyası'nda büyük bir ailede dünyaya geldi. Polonyalı soylu, bir katolik toprak sahibinin oğluydu.Eski yoldaşı Lev Tikhomirov'a göre, Grinevitski kendisine bir Polonyalı değil Litvan olarak tanımlardı. Tihomirov onu bir Rus Kutbu olarak kabul etmiş ve ayrıca Rusça ile Lehçe de eşit derecede akıcı olduğunu eklemiştir. Grinevitski, Polonya hareketlerine katılmadığı için suçlandığı bir noktada:"Partizan çatışmalarına başladığınızda, sizinle olacağım. Ama şimdilik Rusya'nın özgürlüğü için çalışacağım." şeklinde ifade etmekteydi. 1875'te Grinevitski, yüksek akademik dereceye sahip Byelostok'taki bir spor okulundan mezun oldu ve sonbaharda Sankt-Peterburg'un Sankt-Peterburg Devlet Teknoloji Enstitüsü'nde makine mühendisliğine kaydolması için ayrıldı.1879'da finansal desteğe katkıda bulunduğu yeraltı Rus devrimci hareketi Narodnaya Volya (Halkın İradesi) ile hareket etti. Derslere katılmadığı için 1 Haziran 1880'de enstitüden çıkarıldı. O yıl, Kotik ve Mihail İvanoviç takma adları altında çalışmalarını sürdüren Grinevitski, hükûmet karşıtı faaliyetlerde bulundu ve öğrenciler ile işçiler arasında devrimci propaganda yaymak amacı ile çabaladı. Ayrıca gizli bir baskı kuruluşunda yer alan Raboçaya Gazetesi'nin yeraltı edebiyatının organizatörüdür. Çağdaş açıklamalara göre, Grinevitski orta boyda, hafif sakallı, kıvırcık saçlara sahipti, ve iyi huylu biriydi. Çar Suikastı 1880 sonbaharında Grinevitski ve diğer beş kişi, Pazar günü Mihaylovski Binicilik Okulu'ndaki birliklerin düzenli olarak gözden geçirilmesinin ardından Çar'ın çeşitli güzergahları izlemekle görevlendirildi. 26 Şubat 1881'de, gözlemleri Grinevitski'nin, Elnikov soyadı altında yaşadığı 59 Simbirskaya sokağındaki dairesinde yapılan bir toplantıda tartışıldı. Çar'ın sık sık Malaya Sadovaya Caddesi'nden geçtiğini gözlemlemişlerdi, bu yüzden İcra Komitesi kaldırımın altına bir mayın döşemeye karar verdi. Ancak İtalyanskaya Caddesi'ne dönerek ve Catherine Kanalı'nı takip ederek farklı bir yol izleyebileceğini, böylece yeraltı madeninden kaçınabileceğini fark ettiler. Bu nedenle kanalı yöneten suikastçıların bomba atması gerekecekti. Grinevitski gönüllü oldu ve bomba atıcısı olarak görevlendirildi.Kimyager Nikolay Kibalçiç tarafından hazırlanan bombalar, hareketli nesnelere zarar verebilecek şekilde özel olarak tasarlandı.Bombaların 5-6 kilo ağırlığında olduğu ve patlayıcı maddenin nitrogliserin ve piroksilin karışımından oluştuğu ifade edildi. Gizli bir toplantıda, Grinevitski, Kibalçiç, Nikolay Rısakov ve Timofey Mihaylov Pargolovo çevresindeki Neva ötesindeki yarı yüklü bombaları test etmek için çalışmalar yaptılar. Suikasttan önceki gece, Grinevitski gelecek nesillere bir mektup yazdı ve bir kısmında şunları ifade etti: " II. Aleksandr ölmeli. O ölecek ve onunla birlikte biz, düşmanları, infazcıları da yeneceğiz [...] Mutsuz ülkemiz kurtarılmadan önce kaç evladını daha kurban verecek ? [...] Ölmek için çok gencim, zaferimizi görmeyeceğim, zaferimizin parlak dönemlerinde bir gün, bir saat yaşamayacağım, ama ölümümle dahi sonuçlansa tüm görevimi yapacağım inanıyorum ve dünyadaki hiç kimse benden daha fazlasını talep edemez. [...]" 13 Mart 1881 Pazar sabahı, Grinevitski ve diğer üç bombacı grubun Telejnaya Caddesi'ndeki dairesinde toplandı. Sabah 9-10 sularında Sofya Perovskaya ve Kibalçiç'in her biri iki bomba getirmişti. Perovskaya daha sonra Catherine Kanalı'na gitmeden önce, Rısakov ve Grinevitski, Gostiny Dvor'un karşısında yer alan bir şekerleme dükkanında oturdular. II. Aleksandr'ın alayına müdahalede bulunmak için sabırsızlıkla beklemekteydiler. Sadece Grinevitski sakince kendisine servis edilen şekerlemelerin bir kısmını yiyebildi. Oradan yollarını ayırdılar ve kanalda birleştiler. O sırada Grinevitski, iskele üzerindeki pozisyonunu almak için Perovskaya'yı geçerken, ona gülümsedi ve zar zor algılanabilir bir göz kırptı. Eylem sırasında korku ya da kaygı belirtisi göstermiyordu. Yaklaşık 14: 15'te komplocular, Catherine Kanalı yakınlarındaki bir sokak köşesine yaklaşırken imparatorluk arabasını fark ettiler. Perovskaya, eylemin başladığını ifade etmek için mendilini sallayarak bombacılara önceden belirlenmiş bir sinyal verdi. Rısakov işaretten sonra arabaya yanındakş bombayı fırlatarak, cadde de bulunan birkaç kişi ve Çar'ın arabasına zarar verdi. Kendi güvenliğinden emin olmayan II. Aleksandr, yakalanan saldırganı görmek için arabasını terk etmekte ısrar etti. Rısakov'u inceledikten sonra, saraya geri dönmek yerine Çar, patlamanın meydana geldiği yeri araştırmaya karar verdi. Çevresinin endişeli sorgulamalarına cevaben "Tanrıya şükür, yaralanmadan kurtuldum" dedi. Daha sonra merakını gideren Çar, uzaklaşmaya karar verdi ve arabaya doğru yürümeye devam etti. Bu noktada Çar, kanal çiti tarafından korkuluğa yaslanan ve bir mendile sarılı bir şekilde bomba taşıyan Grinevitski'den 1,5 metreden daha az bir mesafeye yaklaşmıştı. Grinevitski, bazı kaynaklara göre, Çar'ın şükran ifadesini duyunca, "Henüz Tanrı'ya şükürler olsun çok erken" dedi. Ardından, Çar'la yüzleşmek için döndü ve her iki kolunu da kaldırarak Çar'ın ayağına elindeki bombayı attı. Aleksandr saldırıdan sonra ağır yaralar aldı ve o gün saat 15:30'da hayatını kaybetti. Bildirildiğine göre, Grinevitski'nin bombası bir öncekinden çok daha fazla kayıp vermiş ve olay mahallinde yer alan bir vatandaş ölümcül bir şekilde yaralanmıştır. Patlamanın ardından bombacılardan İvan Yemelyanov, Grinevitski'nin yaşanan patlamadan kurtulup kurtulmadığını görmek için olay yerine koştu, ancak kendisini patlamadan ağır yaralı ve bilinçsizce uzanır vaziyette buldu. Yaralı vaziyetteki Grinevitski Kışlık Saraya bağlı yakındaki bir revire kaldırıldı. Saat 21.00'de son nefesini vermeden önce bilincini geri kazandı. Tıbbi muayenenin raporuna göre, sadece bir keresinde başucunda adını ve rütbesini sorgulayan polise "bilmiyorum" yanıtını verdi. Herhangi bir bilgiyi açıklamayı reddederek, akşam saat 22: 30'da ağır yaralı olması nedeniyle hayatını kaybetti. Sonrası Grinevitski'nin kimliği ölümünden sonra 1881 yılının Nisan ayında belirlenebildi. Yargılama sırasında, basitçe "1 Mart'ta ölen ve Elnikov'un sahte adı altında yaşayan şahıs" olarak raporlara geçti. Tutuklama sonrası sorgulaması sırasında Andrey Jelyabov cesedini tanımlamayı reddetti. İlk bombayı atan Rısakov, sadece kod adıyla Grinevitskiyi tanıdığı için gerçek adını açıklayamadı. Soyadı daha önce tutuklanan Narodnaya Volya üyesi Kolodkeviç tarafından ortaya çıkarıldı. Bu, Sankt-Peterburg Teknoloji Enstitüsü üyeleri tarafından da daha sonra desteklendi. Grinevitski ve Narodnaya Volya üyeleri, suikastın siyasi veya sosyal bir devrimi hızlandıracağını ummuşlardı.Ancak bunun yerine yeni İmparator III. Aleksandr devlet baskısını arttırmaya ve II. Aleksandr'ın hayata sokmuş olduğu birçok reformunu iptal etmeye başladı. Çok sayıda tutuklama, yoğunlaştırılmış polis gözetimi ile birlikte harekete ciddi darbeler gerçekleştirmiş ve partiyi bitirmiştir.Birçok tarihçi bu nedenle suikastı bir Pirus zaferi ve 1880'lerde devrimci hareketin düşüşüne bir başlangıç olarak gördü. Bir bombacının rolünün onunla ölüm olasılığını taşıdığı biliniyordu ve Grinevitski gibi gönüllü bombacılar bu rolü bilerek almış ve bir intihar görevini kabul etmişlerdir. Bu nedenle Grinevitski bazen ilk intihar bombacısı olarak kabul edilir. Daha sonra II. Aleksandr'ın suikastının gerçekleştiği yere Voskresenia Khristova Kilisesi yapılmıştır.Mayıs 1975'te, olay yerinin yakınındaki köprü Grinevitski'den sonra 1998'de Novo-Konyushenny Köprüsü olarak yeniden adlandırılana kadar Grinevitski Köprüsü olarak isimlendirilmiştir. Notlar Kaynakça Özel: Genel: Kategori:Rusya'da intihar edenler Kategori:Rus devrimciler Kategori:1881 yılında ölenler Kategori:1856 doğumlular Kategori

olonyalı siyasetçiler Kategori:Suikastçılar Kategori:Suikast girişimleri

Ara

Ara

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi

İgnati Grinevitski

bullvar_katip

Administrator

Benzer konular

Tema özelleştirme sistemi

Tam ekran yada dar ekran

Izgara yada normal mod

Forum arkaplan resimleri

Sidebar blogunu kapat/aç

Yapışkan sidebar kapat/aç

Radius aç/kapat

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi