İkonik hafıza

[bullvar_katip]

İkonik hafıza, görsel alanla ilgili görsel duyusal bellek kaydı ve hızla bozulan görsel bilgi deposudur. Görsel kısa süreli bellek (VSTM) ve uzun süreli bellek (LTM) içeren görsel bellek sisteminin bir bileşenidir. İkonik bellek, çok kısa ( üzerinde ampirik çalışmalara başlandı. 1900'lerde, görsel kısa süreli bellekte (VSTM) görsel bilginin önceden kategorik bir temsili olarak varsayılan rolü nedeniyle bellekte görünür kalıcılığın rolü büyük ilgi gördü. 1960 yılında George Sperling, görsel duyusal hafızanın ve kapasite ve süre dahil olmak üzere bazı özelliklerinin varlığını doğrulamak için klasik kısmi rapor deneylerine başladı. Ulric Neisser'in bu hızla bozulan bellek deposu ikonik bellek olarak adlandırması 1967 yılında oldu. Sperling'in orijinal deneylerinden yaklaşık 20 yıl sonra, görsel duyusal belleğin iki ayrı bileşeni ortaya çıkmaya başladı: görsel kalıcılık ve bilgi kalıcılığı. Sperling'in deneyleri esas olarak bir uyaranla ilgili bilgileri test ederken, Coltheart gibi diğerleri doğrudan görsel kalıcılık testlerini gerçekleştirdi. 1978'de Di Lollo, iki durumlu bir görsel duyusal bellek modeli önerdi. Tarih boyunca tartışılmış olmasına rağmen mevcut ikonik hafıza anlayışı, farklı şekilde test edilen ve temelde farklı özelliklere sahip olan görsel ve bilgisel kalıcılık arasında net bir ayrım yapmaktadır. İkonik belleğin temelini oluşturan bilgi kalıcılığının kategori öncesi duyusal depo olarak görsel kısa süreli belleğe önemli katkı sağladığı düşünülmektedir. Benzer bir depolama alanı, sesler için geçici bir depo görevi görür. Bileşenler İkonik belleğin iki ana bileşeni, görünür kalıcılık ve bilgi kalıcılığıdır . Birincisi, duyu sistemi tarafından yaratılan fiziksel görüntünün nispeten kısa (150 ms) kategori öncesi görsel temsilidir. Bu, bireyin baktığı ve algıladığı şeyin "anlık görüntüsü" olacaktır. İkinci bileşen, görsel görüntünün post-kategorik bilgilere kodlanmış bir versiyonunu temsil eden daha uzun ömürlü bir bellek deposudur. Bu, beyin tarafından alınan ve işlenen "ham veriler" olacaktır. Nöral kalıcılık olan üçüncü bir bileşen de fiziksel aktivite ve görsel sistemin kayıtları olarak düşünülebilir. Sinirsel kalıcılık genellikle EEG ve fMRI gibi sinirbilimsel tekniklerle saptanır. Kaynakça Kategori:Bellek