İmplantoloji, ortopedi, oftalmoloji ve diş hekimliği alanlarında kullanılan implantların uygulama yöntemlerini kapsayan bilgi disiplinidir. “İmplant” latince "in=icerisine, icerisinde" ve "planto=ekme, dikme, yerlestirme, gomme" anlamina gelen sozcuklerin bilesiminden olusmus bir sözcük olup, tıpta “bedene yerleştirilen yapay nesne” anlamını taşımaktadır. Diş Hekimliği uygulamaları İmplantolojinin dişhekimliğine yönelik uygulamaları “oral implantoloji” olarak adlandırılmaktadır. Diş implantları "eksik dişlerin yerine çene kemiklerine uygulanan ve protezlere destek veren unsurlar" olarak tanımlanabilir. Diş implantı ile kemik dokusu arasındaki sıkı adaptasyona osseointegrasyon adı verilir. Başlangıçta total dişsizlik vakalarının rehabilitasyonuna yönelik olarak ortaya çıkan osseointegre diş implantları, zaman içerisinde saptanan başarılı sonuçların ışığı altında endikasyon alanını genişleterek, tüm diş eksikliği biçimlerinin tedavisini kapsar hale gelmiştir. Tedavi planlaması aşamasında takip edilmesi gereken bir dizi kural ve tetkik aşaması bulunmaktadır. Bunlar sırasıyla genel anamnez, ağıziçi muayene ve radyografik tetkiktir. Daha sonra anatomik oluşumlar ve kemik topografyası incelenerek olgunun dişsizlik durumuna göre implant tedavisi detayları saptanır. Olguya özgü anatomik-sistemik durum, implant sayısı, implant çap ve boyu, implant lokalizasyonu, intermaksiller aralık, mevcut dişlerin periodontal sağlığı, implant-diş bağlantısı, ataşman tipleri tedavi planlamasında dikkate alınan unsurlardır. Kaynakça Kategori
işhekimliği dalları Kategori:Tıp terimleri
işhekimliği dalları Kategori:Tıp terimleri