INS Vikramaditya (R33)

[bullvar_katip]

INS Vikramaditya (Sanskrit: ', "Güneş gibi cesur"), değişikliğe uğramış bir dir. 2013 yılında hizmete giren gemi, Hindistan Donanmasının amiral gemisidir. Başlangıçta Baku adıyla inşa edilen ve 1987'de hizmete giren uçak gemisi, 1996'da hizmetten çekilmeden önce Sovyet Deniz Kuvvetleri'nde ve daha sonra Rusya Deniz Kuvvetleri'nde (Admiral Gorşkov adıyla) görev yaptı. Uçak gemisi, Hindistan tarafından 20 Ocak 2004'te yıllarca süren müzakerelerin ardından 2.35 milyar dolarlık nihai fiyatla satın alındı. Gemi, deniz testlerini Temmuz 2013'te, havacılık testlerini ise Eylül 2013'te başarıyla tamamladı. 16 Kasım 2013 tarihinde Rusya'nın Severodvinsk kentinde düzenlenen bir törenle hizmete alındı. 14 Haziran 2014'te, Hindistan Başbakanı INS Vikramadityayı Hindistan Donanmasına resmen kabul etti ve ulusa adadı. Tarihçe Satın alma Baku 1987'de hizmete girdi ve 1991'de Admiral Gorşkov olarak yeniden adlandırıldı, ancak 1996'da gerçekleşen Soğuk Savaş sonrasındaki bütçeyle işletmek çok pahalı olduğu için hizmet dışı bırakıldı. Hizmetten çekilen bu gemiyle, havacılık alanındaki becerilerini geliştirmek isteyen Hindistan ilgilenmeye başladı. 20 Ocak 2004 tarihinde, yıllar süren müzakerelerin ardından, Rusya ve Hindistan, geminin satışı için bir anlaşma imzaladılar. Anlaşmaya göre gemi ücretsiz olarak verilecek, Hindistan ise geminin modernizasyonu ve yenilenmesi için $800 milyon ile ayrıca uçak ve silah sistemleri içinde ek $1 milyar daha ödeyecekti. Donanma geminin E-2C Hawkeye ile donatılmasına baktı ancak daha sonra bu fikirden vazgeçti. Northrop Grumman, 2009 yılında Hindistan Donanmasına gelişmiş E-2D Hawkeye'ı teklif etti. [[Dosya:Carrier Baku.jpg|küçükresim|sol|upright|1988 yılında Baku ]] Anlaşma ayrıca 12 adet tek koltuklu Mikoyan MiG-29K 'Fulcrum-D' ve dört adet çift koltuklu MiG-29KUB uçağının $1 milyar karşılığında, altı Ka-31 "Helix" keşif ve denizaltı karşıtı helikopter, torpido tüpleri, füze sistemleri ve topçu ünitelerinin satın alınmasını içermekteydi. Pilotların ve teknik personelin eğitimi için tesisler ve prosedürler, simülatörlerin teslimi, yedek parçalar ve Hindistan Donanması tesislerinin kurulum bakımı da sözleşmenin bir parçasıydı. Modernizasyon, Gorşkov'u hibrit bir uçak gemisinden/kruvazörden sade bir uçak gemisine dönüştürmek için geminin ön güvertesindeki tüm silahların ve füze fırlatma tüplerinin "kısa kalkış ancak yakalamalı iniş" (STOBAR) yapılandırmasını sağlayabilmek için sökülmesini içermekteydi. [[Dosya:Two aircraft carriers in the closed city of Severomorsk.jpg|küçükresim|sol|Vikramaditya (solda), 2012'de Severomorsk limanında Rus uçak gemisi Amiral Kuznetsov ile birlikte.]] INS Vikramaditya için açıklanan teslim tarihi Ağustos 2008 idi ve böylece Hindistan Donanmasının sahip olduğu emekliye ayrılacak olan tek hafif uçak gemisi INS Viraatın yerine hizmete girmesine izin verecekti. Viraatın emekliliği 2010-2012'ye ertelenirken, 2016 yılına kadar hizmet vermesini sağlayan son bir onarımdan geçti. Gecikmelerle ilgili sorun, devam eden maliyet aşımlarıyla daha da karmaşık hale gelirken, üst düzey diplomatik alışverişlerin yaşanmasına yol açtı. Hindistan sonunda proje için ek $1.2 milyar daha ödemeyi kabul etti, bu da orijinal maliyeti iki katından fazlasına çıkardı. Ancak Vikramadityanın teslimat programında devam eden gecikmeler, teslimatı 2013'e itti. Yerli Vikrant sınıfı uçak gemisi en az bir yıl ertelendi ve en erken 2013 yılında teslim edilmesi ön görülen geminin 2012'den itibaren hizmete alınması beklenmekteydi. Temmuz 2008'de, Rusya'nın geminin kötüleşen durumu nedeniyle beklenmedik maliyet aşımları yaşadığını, benzer tipte yeni bir uçak gemisinin maliyetinin $3–4 milyar olduğunu ve devam eden bakım ve modernizasyonun, yeni bir uçak gemisi maliyetinin %60-70'ini oluşturduğunu gerekçe göstererek fiyatı $2 milyar artırmak istediğini bildirdi. Hindistan, Kasım 2008 itibarıyla $400 milyon ödemişti. Bununla birlikte, Hindistan artan miktarı ödemediği takdirde Rusya anlaşmayı tamamen iptal etmekle tehdit etti. Aralık 2008'de, Hindistan'daki hükümet kaynakları, Kabine Güvenlik Komitesi'nin (CCS) en sonunda Amiral Gorshkovu halihazırda en iyi seçenek olarak satın almaya karar verdiğini bildirdi. Hindistan Komptrolörü ve Baş Denetçisi (CAG), Vikramadityanın sınırlı bir ömre sahip ikinci el bir savaş gemisi olacağını, bu geminin yenisinden %60 daha pahalı olacağı ve teslimatında daha fazla gecikme riski olduğu gerçeğini eleştirdi. Hindistan Deniz Kuvvetleri Komutanı Amiral Sureesh Mehta, savaş gemisinin fiyatını savunarak: "CAG hakkında yorum yapamam. Ama hepiniz savunma analistisiniz, bana 2 milyar dolardan az bir uçak gemisi bulabilir misiniz? Yapabilirseniz, hemen şimdi bir çek imzalayacağım" açıklamasında bulundu. O sırada Deniz Kuvvetleri Komutanlığından yapılan açıklama, nihai anlaşmanın $2 milyarı aşabileceğini gösterdi. CAG'nin donanmanın gemiye girmeden önce risk analizini yapmadığı yönündeki bulgusu sorulduğunda, "Böyle bir şeyin olmadığından emin olabilirsiniz. Hiç şüphe yok ki, 90'ların sonlarından beri gemiye bakıyoruz" açıklamasını yaptı. 2 Temmuz 2009'da Rusya Devlet Başkanı Dmitri Medvedev, 2012 yılında Hindistan'a teslim edilebilmesi için geminin onarımının mümkün olan en kısa sürede tamamlanması gerektiğini söyledi. 7 Aralık 2009'da Rus kaynakları, son şartların kararlaştırıldığını, ancak teslim tarihi belirlenmediğini bildirdi. 8 Aralık 2009'da, Hindistan ve Rusya'nın Admiral Gorshkovun fiyat anlaşması konusundaki çıkmaza $2.2 milyar tutarında bir fiyat üzerinde anlaşarak son verdikleri bildirildi. Moskova, uçak gemisi için, 2004 yılında iki taraf arasında başlangıçta kararlaştırılan fiyatın neredeyse üç katı olan $2.9 milyar talep etmekteydi. Öte yandan Yeni Delhi, fiyatın $2.1 milyar seviyesine çekilmesini istedi. Her iki hükümet de Admiral Gorshkovun fiyatını, Rusya Başbakanı Vladimir Putin'in Hindistan'a yapacağı iki günlük ziyaretten bir gün önce 10 Mart'ta, $2.35 milyar olarak belirledi. Nisan 2010'da, Admiral Gorşkovun Hindistan'a maliyeti ile ilgili müzakereleri etkilemek için kıdemli bir Hint Donanması subayına muhtemelen şantaj yapıldığı duyurulduğunda, proje üzerinde bir skandal ortaya çıktı. Amiral Sukhjinder Singh, projenin baş yöneticisi olarak çalışan, geminin onarımını denetleyen kıdemli bir şahsiyetti. Bu olay nedeniyle görevden alındı. Yenileme Gövde çalışması 2008'de tamamlandı ve Vikramaditya 4 Aralık 2008'de denize indirildi. Yapısal çalışmaların yaklaşık %99'u ve kablolama işinin neredeyse %50'si, Haziran 2010'a kadar tamamlandı. Motorlar ve dizel jeneratörler de dahil olmak üzere büyük ekipmanların neredeyse tamamı kuruldu. 2010 yılında Vikramadityanın güverte sistemlerini test etmek için, bir askeri MiG-29K prototip uçağı kullanıldı. Tüm yeniden yapılandırma çalışmaları Rusya'nın Severodvinsk şehrinde tamamlandı; ancak ihtiyaç duyulan kablo miktarının eksik öngörülmesi nedeniyle üç yıl ertelendi. Sorunları çözmek için Hindistan ve Rusya arasında teknik ve mali konularda uzman düzeyinde bir tartışma yapıldı. MiG-29K, Şubat 2010'da Hindistan ile operasyonel hizmete girdi. Uzlaşma sonuçlandırıldı ve Hindistan açıklanmayan bir miktar daha ödemek zorunda kaldı. Rusya eskilerini onarmak yerine yeni sistemler kuracaktı. 1 Haziran 2010'da The Times of India bir deniz subayının şunları söylediğini bildirdi: "Hindistan bu yılın başlarında, Ocak 2004'te imzalanan önceki anlaşmada $974 milyon olarak belirlenen ancak üç yıl süren sert çekişmelerin ardından Gorşkov için $2.33 milyarlık revize edilmiş yenileme maliyetini kabul ederken, Rusya gemi üzerindeki çalışmaları denetlemek üzere üst düzey bir apeks komitesi atadı." Geminin, Hindistan'a Aralık 2012'ye kadar teslim edilmesi için, 2011'in başlarında limân testlerine başlaması ön görülmekteydi. Limân testleri 1 Mart 2011'de başladı. Bu denemelerin odağı, Hindistan'da üretilen ana güç üretim birimleri ve radyo-elektronik silah sistemleri üzerineydi. Hindistan Donanması personeli, Nisan 2011'de Vikramadityada eğitime başladı. 19 Nisan 2012'de, tüm iç sistemlerin çalıştığı ve geminin tamamen kendi kendine yeterli olduğu açıklandı. Geminin manyetik alanı ve ağırlık merkezinin ölçümü, deniz denemeleri başlamadan önce yapıldı. Tasarım Vikramaditya modernizasyonu tamamlandıktan sonra, 1982'de Baku adıyla hizmete girdiğindeki kapasitesinden daha büyük bir tam yük deplasmanına sahiptir. Geminin 2.500 kompartımanından 1.750'si yeniden imal edildi ve yeni radar ve sensörleri desteklemesi için kapsamlı bir şekilde yeniden kablolama yapıldı. Asansörler geliştirildi ve iki sınırlama sehpası takılarak savaş uçaklarının ski-jump destekli kısa bir kalkış yapmadan önce tam güce ulaşması sağlandı. Açılı güvertenin kıç tarafına üç durdurma dişlisi takıldı ve sabit kanatlı "kısa kalkış ancak yakalamalı iniş" (STOBAR) operasyonlarını desteklemek için navigasyon ve taşıyıcı iniş yardımcıları eklendi. Yapısal değişiklikler küçükresim|sağ|250px|INS Vikramadityanın uçuş güvertesi Yapılan en büyük değişiklik, Admiral Gorşkov gemisinin inşa edildiği STOVL konfigürasyonundan, Hindistan Deniz Kuvvetleri hizmetine girdikten sonra STOBAR konfigürasyonuna dönüştürülmesiydi. 14,3°'lik tam genişlikte bir ski-jump düzeneğinin inşa edilebilmesi için, P-500 Bazalt seyir füzesi fırlatıcıları ve geminin pruvasına yerleştirilmiş dört Antey Kinzhal karadan havaya füze rampaları da dahil olmak üzere tüm silahlar kaldırıldı. Geminin ada üst yapısının yanındaki 20 ton kapasiteli uçak asansörü değişmeden kaldı, ancak kıç kısmındaki asansör genişletildi ve kaldırma kapasitesi 30 tona çıkarıldı. STOBAR operasyonları için, üç adet 30 m yakalama tertibatı ve açılı güvertenin kıç tarafına üç frenleme dişlisi takıldı. Uçuş güvertesinin alanını arttırmak, ski jump rampasının yapımına imkan sağlamak, durdurma teçhizatının ve pist alanının güçlendirilmesi amacıyla sponsonlar inşa edildi. İstenilen şekle ulaşmak için 234 yeni gövde bölümü kuruldu ve bu modifikasyonları gerçekleştirmek için eklenen toplam çelik 2500 tona ulaştı. Üst yapı profili, Sovyet Donanmasının Mars-Passat 3 boyutlu hava arama radar sisteminin sabit fazlı dizi tarayıcılarını ve hava harekatı yürütmek için kapsamlı komuta ve kontrol tesislerini barındıracak şekilde tasarladı. Uzun menzilli hava gözetleme radarları ve geminin etrafındaki 500km'den fazla bir gözetim balonunun bakımını sağlayan gelişmiş elektronik harp süitleri takılarak kapsamlı bir sensör yenilemesi gerçekleştirildi. Çeşitli iletişim antenlerini barındırması amacıyla bir kıç direği kuruldu. Bu değişiklikler için 2.300km yeni kablo ve 3.000km yeni boru gerekmekteydi. Sekiz orijinal kazan, her biri saatte 100 ton buhar kapasitesi sağlayan, fırın akaryakıtı yerine LSHSD kullanarak dizel yakıt almak için dönüştürülmüş yeni nesil, yüksek basınçlı kazanlar ile değiştirildi. Yeni kazanlar oldukça verimli ve yüksek düzeyde otomasyona sahiptir. Dört şaft konfigürasyonunda dört pervaneye güç verirken, şafta toplam sağlayarak 30 knot'un üzerinde bir maksimum hız sağlarlar. Altı turbo alternatör ve altı dizel alternatör, çeşitli ekipmanlara güç sağlamak için 18 MW elektrik üretmektedir. Uluslararası standartları karşılamak için modern yağ-su ayırıcıları ve bir kanalizasyon arıtma tesisi kuruldu. Altı yeni Fin Wärtsilä 1.5 MW dizel jeneratör, bir Global Marine iletişim sistemi, Sperry Bridgemaster navigasyon radarı, yeni bir telefon santrali, yeni veri bağlantısı ve bir IFF Mk XI sistemi eklendi. Günde 400 ton tatlı su üreten iki adet ters osmoz tesisi, güncellenmiş soğutma ve iklimlendirme ile otel hizmetleri iyileştirildi. İyileştirilmiş iç hizmetler ve 10 kadın subay için konaklama ile birlikte yeni bir mutfak kuruldu. Savaş sistemleri Gemideki savaş sistemleri, bilgisayar destekli harp bilgi sistemi olan LESORUB-E tarafından kontrol edilmektedir. Bu sistem geminin sensörlerinden ve veri bağlantılarından veri toplayarak kapsamlı durumsal farkındalık yaratmaktadır. Harici iletişimi sağlamak için CCS Mk II iletişim kompleksi kurulurken, Link II taktik veri sistemi, Hindistan Donanmasının Ağ merkezli savaşağ merkezli operasyonlarına entegrasyonu sağlamaktadır. MiG-29K'lar için LUNA iniş sistemi ve Sea Harrier'lar için DAPS Landing sistemi gibi farklı uçakları idare etmek için modern fırlatma ve yakalama sistemleri kuruldu. Pilotlara uçuş güvertesinden 30 metre kısa mesafeye kadar yaklaşma, iniş ve kısa mesafeli seyir sırasında yardım sağlayan Resistor-E otomatik hava trafik kontrol sistemi kuruldu. Bu kompleks, diğer çeşitli alt sistemleri ile birlikte, ana gemiden uzak menzillerde görev yapan gemi kaynaklı uçaklara navigasyon ve uçuş verileri sağlamaktadır. Vikramaditya tesliminden sonra henüz herhangi bir yerleşik silaha sahip değildi ve böylece kendini savunabilmek için savaş grubuna bağımlı hale geldi. Ancak bu durum, geminin Nisan-Haziran 2015'te gerçekleşen kısa onarımında, kendisine dört adet lisanslı AK-630 CIWS ve hizmet dışı bırakılan INS Godavariden çıkarılan bir Barak 1 SAM sistemi takıldıktan sonra sona erdi. Geminin 2017'de planlanan ilk büyük onarımında, Barak 1 sisteminin, yeni geliştirilen Barak 8 uzun menzilli hava savunma sistemi (LR-SAM) ile değiştirilmesi plânlandı. Bu füze dikey fırlatma hücrelerinden fırlatılabilmektedir ve 0,5–100km'lik bir operasyonel menzile sahiptir. Gemi toplamda 48 adete kadar füze taşıyabilecektir. Geminin resmî olarak beklenen ömrü 40 yıldır ve en az on yıl boyunca herhangi bir büyük onarım yapılması beklenmemektedir. Geminin ve teçhizatının %70'inden fazlası yenidir ve geri kalanı ise yenilenmiştir. Gemiyi yenileyen Sevmaş Tersanesi, önümüzdeki 20 yıl boyunca bakım da dahil olmak üzere garanti hizmeti sağlayacaktır. Hava grubu küçükresim|MiG 29K, INS Vikramadityadan kalkıyor Vikramaditya, hem konvansiyonel sabit kanatlı uçakları hem de helikopterleri işletebilen ve barındırılabilen bir STOBAR uçak gemisi olarak tasarlandı ve 34 uçak taşıma kapasitesine sahiptir. Birincil uçak tipi, Mikoyan MiG-29M'nin donanma versiyonu olan Mikoyan MiG-29K'dır. MiG-29K, hem filo hava savunması, hem düşük seviye saldırı hem de gemi karşıtı rolleri üstlenebilen gelişmiş, tüm hava şartlarında çok rollü bir avcıdır. Birincil ASW platformu Westland Sea King, AEW ise Kamov Ka-31 tarafından üstlenilmektedir. Gemi için verilen taşıma aralıkları, 16-24 MiG-29K ve 10 Kamov Ka-31 veya Dhruv helikopterleridir. Ancak Vikramaditya, bir STOBAR gemisi olarak yapılandırılması nedeniyle sabit kanatlı AEW uçağını kullanma yeteneğine sahip değildir. Genel maksat ve uçak koruma görevleri HAL Chetak (ya da HAL Dhruv) tarafından üstlenilmektedir. Deniz denemeleri ve devreye alma İlk deniz denemeleri [[Dosya:INS Vikramaditya in Baltic Sea.jpg|küçükresim|sağ|Vikramaditya, 2013'teki deniz denemeleri sırasında Baltık Denizi'nde]] küçükresim|sağ|Hindistan Donanması bayrağı, Rusya'daki Sevmaş Tersanesi'nde devreye alındığı için Vikramadityada göndere çekiliyor. Rusya'nın Vikramadityayı 4 Aralık 2012'de Hindistan'a teslim etmesi, deniz denemelerinin ise 29 Mayıs 2012'de başlaması planlanmaktaydı. Aslında deniz denemeleri 8 Haziran'da başladı. Gemi, Rusya'nın kuzeyindeki Severodvinsk kentindeki Sevmaş Tersanesi'nin rıhtımından teslimat öncesi denenmek üzere yola çıktı. Bu denemeler, savaş uçaklarının geminin güvertesinden iniş ve kalkışlarını da içerecekti. 17 Eylül 2012'de yapılan denemeler sırasında arızalar tespit edildi. Resmi bir rapora göre, tahrik makinelerinin sekiz buhar kazanından yedisi arızalıydı. Bu nedenle, geminin Hindistan Donanmasına teslim edilmesi için verilen tarih Ekim 2013'e kadar tekrar ertelendi. Daha sonraki araştırmalar, motor arızasının nedeninin kötü işçilik ve denetimden kaynaklandığını ortaya çıkardı. Gorşkov ve 1143.4 sınıfındaki diğer gemiler, birden fazla kazan arızası geçmişine sahipti, ancak Rus gemi yapımcıları sorunun kaynağının, kazan izolasyonunda asbest yerine kullanılan düşük kaliteli Çin yapımı ateş tuğlaları olduğunu iddia etti. İkinci deniz denemeleri Rusya'nın devlet silah ihracatçısı Rosoboronexport'un başkan yardımcısı Igor Sevastyanov, 3 Temmuz 2013'te savaş gemisinin Hint ve Ruslardan oluşan karışık mürettebat ile deniz denemeleri için yola çıktığını duyurdu. 28 Temmuz 2013 tarihinde, Vikramadityanın deniz denemelerini başarıyla tamamladığı ve maksimum 32 knot hıza ulaşabildiği bildirildi. Daha sonra Rusya'nın Kuzey Filosu tarafından gerçekleştirilen ve Eylül 2013'te tamamlanan havacılık denemeleri için Beyazdeniz'e gitti. Uçaklar ve helikopterler, radar, hava savunma, iletişim ve kontrol sistemlerinin performansını kontrol etmek için geminin etrafında ve üzerinde uçuş gerçekleştirirken, MİG uzmanları, ski-jump rampasından övgüyle bahsettiler. Deniz denemeleri üç ay sürdü. Suhoy-33, Kamov, MiG-29, A-50 erken uyarı uçakları, radarlarını kullanarak gemiyi "tespit edemediklerinde" ve gelen uçaklar ise gemi tarafından 'lik bir mesafeden tespit edildiğinde, geminin elektronik harp ve karıştırma kabiliyeti gösterilmiş oldu. Gemi, her iki denemede de toplam yol kat etti, 778 uçak ve helikopter uçuşlarını kontrol etti ve Rus pilotlar tarafından 88 iniş gerçekleştirildi. İkinci deniz denemesinde, 'lik kısmı geminin Hint kaptanı Commodore Suraj Berry komutasında olmak üzere toplam mesafe kattetti. NATO tarafından gözetim Deniz denemeleri sırasında, bir P-3 Orion uçağı Vikramadityayı gözlemledi. Uluslararası sulardayken, fotoğraf çekmek için geminin yakınına geldi. Bunun yanında geminin akustik imzasını kaydetmek için de sonobuoylar bıraktı. Uçak, bir Rus MiG-29'u geldiğinde bölgeyi terk etti. Bir Norveç gemisinin de Vikramadityayı gözlemlediği görüldü. Hizmete girişi Gemi, 16 Kasım 2013 tarihinde Rusya'nın Severodvinsk kentinde düzenlenen bir törenle resmen hizmete alındı. Törene dönemin Hindistan savunma bakanı A. K. Antony ve Rusya başbakan yardımcısı Dmitry Rogozin de katıldı. Gemi günümüzde Hint Okyanusu'nda devriye gezmekteydi. Hizmet geçmişi [[Dosya:Indian Navy flotilla of Western Fleet escort INS Vikramaditya (R33) and INS Viraat (R22) in the Arabian Sea.jpg|thumbnail|Vikramadityaya INS Viraat ve Umman Denizi'ndeki Batı Filosunun diğer gemileri eşlik ediyor.]] [[Dosya:Indian warships visit Colombo, Sri Lanka in 2016 (3).jpg|küçükresim|Hindistan Donanmasına ait Vikramaditya ve INS Mysore gemileri, 21-23 Ocak 2016 tarihleri arasında Kolombo'ya gerçekleştirdikleri bir ziyaret esnasında görülmekte]] [[Dosya:The aircraft carrier USS Nimitz (CVN 68) leads a formation of ships from the Indian Navy, JMSDF and the U.S. Navy July 17, 2017 in the Bay of Bengal as part of Exercise Malabar 2017.jpg|küçükresim|Vikramaditya (ortada), USS Nimitz (ön plânda) ve JS Izumo (arka plânda) ile birlikte Temmuz 2017'de Malabar Tatbikatı sırasında]] Gemi, işletmeye alındıktan sonra 27 Kasım 2013 tarihinde Severodvinsk'ten INS Kadambadaki bağlama limanına gitmek üzere, 10.212 deniz mili uzunluğunda 26 günlük kesintisiz bir yolculuğa başladı ve Lizbon'da kısa bir mola verdi. Gemi, Hint kaptan Amiral Suraj Berry'nin komutası altındaydı. Gemide Hint mürettebatın yanı sıra, tersaneyle yapılan 20 yıllık garanti sonrası hizmet sözleşmesi kapsamında, bir yıl boyunca gemide kalacak olan Sevmaş'tan 177 Rus uzman da yer almaktaydı. Yolculuk sırasında, Barents Denizi'nde bir fırtınayla karşılaştı ve burada eskort fırkateyn INS Trikand ve filo tankeri INS Deepak ile bağlantı kurdu. Gruba Manş Denizi'nden geçerken Kraliyet Donanması fırkateyni HMS Monmouth eşlik etti ve Cebelitarık yakınlarındaki muhrip INS Delhiye katıldı. Filo Akdeniz'de yelken açtı, Süveyş Kanalı'nı geçti ve 1 Ocak 2014'te Aden Körfezi yakınlarında Umman Denizi'ne girdi. INS Vikramaditya, INS Viraat uçak gemisi, iki Delhi sınıfı muhrip, üç Talwar sınıfı fırkateyn, INS Godavari fırkateyni ve INS Subhadranın da aralarında bulunduğu birkaç açık deniz devriye gemisinden oluşan Batı filosuna bağlı büyük bir filo tarafından, Hint kıyılarından yaklaşık 1.200 deniz mili uzaklıkta karşılandı. Böylece Hint Donanması 20 yıldan sonra ilk kez aynı anda iki uçak gemisini kullanmış oldu. Vikramaditya, kendisini karşılayan filo ile temel deniz tatbikatları yaptıktan sonra 7 Ocak 2014 tarihinde Karwar'a ulaştı. [[Dosya:LCA Navy maiden landing on INS Vikramaditya.webm|küçükresim|sol|The Tejas Ocak 2020'de Vikramadityaya ilk inişini gerçekleştirirken]] MiG-29K'yı işleten INAS 303 "Kara Panterler" flosunun donanma pilotları, INS Hansa, Dabolim, Vasco-da-Gama'daki Kıyı Tabanlı Test Tesisi'nde (SBTF) uçak gemisi operasyonlarını gerçekleştirdiler. Bir Hint Donanması pilotu tarafından uçurulan ilk uçak, 8 Şubat 2014 tarihinde uçak gemisine indi. O tarihten sonra, pilotlar ve hava kontrolörleri gece inişleri de dahil olmak üzere uçak gemisinin güvertesinden MiG-29K avcı uçaklarının işletimi için onay aldılar. Geminin hava kuvveti, dört KUB eğitim uçağı, altı Kamov Ka-31 havadan erken uyarı ve kontrol (AEW&C) ve Kamov Ka-28 anti-denizaltı savaş (ASW) helikopterleri dahil olmak üzere 16 MiG-29K'dan oluşacaktı. Mayıs 2014'te uçak gemisi, MiG-29K'lardan oluşan hava grubuyla birlikte operasyonel olarak konuşlandırıldı ve Batı Deniz Kuvvetleri Komutanlığı tarafından yürütülen bir savaş oyununda yer aldı. 14 Haziran 2014'te Hindistan Başbakanı uçak gemisini ülkeye ithaf etti. 8 Aralık 2015 tarihinde, Hindistan Savunma Bakanlığı kaynakları, INS Vikramadityanın "Make in India" girişiminin bir parçası olarak Eylül 2016'da ilk büyük revizyonunu alacağını açıkladı. Devlete ait Cochin ve Pipavav tersaneleri, gemiyi kuru havuza aldıktan sonra elden geçirecekti. Vikramaditya 21-22 Ocak 2016'da, INS Mysore ile birlikte Sri Lanka'daki Kolombo'ya yaptığı ziyaretle birlikte ilk denizaşırı limân ziyaretini gerçekleştirdi. Bu 30 yıldır şehre gelen ilk Hint savaş gemisi olurken, 40 yıldan fazla bir süre sonra bir uçak gemisi ile şehre yapılan ilk ziyaretti. Vikramaditya 15-18 Şubat 2016 tarihlerinde, INS Mysore ve INS Deepak adlı iki gemi ile Maldivler'in başkenti Malé'ye bir iyi niyet ziyareti gerçekleştirdi. Vikramaditya, Eylül 2016'da, Cochin Tersaneleri tarafından bir ay süreyle tamir edilmek üzere Kochi'de kuru havuza alındı; onarım, planlanandan bir ay önce Kasım ayında tamamlandı. 21 Ocak 2017'de Vikramadityada bir State Bank of India ATM'si kuruldu ve böylece bir ATM'ye sahip ilk Hint Donanması gemisi oldu. Vikramaditya 2020 yılının Ocak ayında, HAL Tejas hafif muharebe uçağının deniz versiyonunun ilk uçak gemisi denemelerini gerçekleştirmek amacıyla kullanıldı. Tejas, sekiz ila on gün boyunca ilk test aşamasının bir parçası olarak, birkaç kez fırlatıldı ve yakalandı. Tejas, bir Hint uçak gemisine hem iniş hem de kalkış yapan ilk yerli Hint uçağıydı. Komutanlar Bağlantılar 17 Ocak 2018'de Vikramaditya törenle aşağıdaki oluşumlara bağlandı: Bihar Alayı 6 numaralı Filo IAF Kazalar ve olaylar 10 Haziran 2016'da, INS Vikramadityanın planlanlanan büyük bir onarımına geçilirken, Karwar'da Kanalizasyon Arıtma Tesisi bölümünde bakım çalışmaları sırasında meydana gelen zehirli gaz sızıntısı nedeniyle iki kişi öldü. İki kişi daha yaralandı ve deniz hastanesine kaldırıldı. 28 Şubat 2017'de Vikramaditya''dan kalkan bir MiG-29K uçağı, hidrolik arıza nedeniyle Mangalore Uluslararası Havalimanı'na acil iniş yapmak zorunda kaldı. 26 Nisan 2019'da, uçak gemisinin makine ve kazan dairesinde çıkan yangına müdahale etmek isteyen bir deniz subayı duman zehirlenmesinden dolayı hayatını kaybetti ve yedi kişi de yaralandı. Kaynakça Bibliyografya Dış bağlantılar Video: INS vikramaditya hits water Defense Industry Daily – INS Vikramaditya Hits Delay, Cost Increases . Covers the program's full history, the ship's aerial complement, and associated events. INS Vikramaditya – Bharat Rakshak Photos, models & information at Worldwide Aircraft Carriers India to get revamped aircraft carrier from Russia (Part 1) Satellite Photo of INS VIKRAMADITYA in Severodvinsk from the Google Maps INS VIKRAMADITYA on World-wide Aircraft Carriers Kategori:1982 gemileri Vikramaditya Kategori:Hindistan-Rusya ilişkileri